Good Time (2017)

Ondanks dat je niets dan respect kunt hebben voor de manier waarop de Safdie-broers met deze film op het filmfestival van Cannes terecht wisten te komen, had ik tijdens de film wel behoorlijk wat moeite om geïnteresseerd te blijven meegaan met onze hoofdrolspelers. Deels omdat ik me niet echt kon identificeren met Robert Pattinsons karakter, iets wat ik vaker heb bij ‘onaangename’ persoonlijkheden. En als die identificatie niet werkt, dan werkt de film ook niet echt. Hoe graag ‘men’ de regisserende Safdie-broers ook wil neerzetten als “de nieuwe Scorsese of Coppola”, vanwege de straat-rauwheid van hun films. Maar mogelijk moet ik mijn persoonlijke beleving die van jou niet in de weg laten staan..?

Het verhaal
Connie (Pattinson) is maar wat blij als hij vrij komt en z’n geestelijk achtergestelde broer Nick (Bennie Safdie zelf!) ‘weg’ kan halen bij hun oma en alle psychische hulp die Nick meer dan nodig lijkt te hebben. Er is geld nodig, dus een bankoverval is vrij snel gepland, maar als ze daarna ogenschijnlijk makkelijk weg lijken te komen, raakt Nick uiteindelijk in paniek en zet het op een rennen. Natuurlijk gaat dat niet goed, en de rest van de film is een soort Odysseus-avontuur waarin Connie z’n broer vrij moet zien te krijgen, maar dat gaat never nooit lukken zonder zichzelf en z’n eigen vrijheid in gevaar te brengen.

Onderweg gebruikt Connie iedereen waaraan hij maar iets denkt te kúnnen hebben, want hij heeft nog zo’n 10.000 dollar nodig om z’n broer op borgtocht vrij te krijgen. Hiervoor versiert ie een veel te jong meisje, tracht ie drugs te slijten door een andere net-vrijgelaten gevangene te manipuleren, probeert ie de moeder van z’n vriendin (Jennifer Jason Leigh!?) te naaien, en ga zo maar door. En dat levert een aantal scènes op die zo’n drie weken na het zien van de film (tijdens het Pathé Alternative Cinema-festival) nog altijd aardig op m’n netvlies gegrift staan…

Good Time-recensie: opvallende film met nog opvallender rol van Robert Pattinson...

Opvallende ratjetoe
Tijdens het kijken vond ik het al opvallend dat een duidelijk zó onafhankelijk geproduceerde film (met zo’n laag budget dat er volgens mij niet bij elke scène een belichter ingehuurd kon worden, om ’n voorbeeld te noemen) wel acteurs als Robert Pattinson en Jennifer Jason Leigh bevatte. Daarnaast zitten er een paar prachtige/vette helikoptershots in de film, dat het totaalbeeld zeker verbetert, maar de film soms ook wat in onbalans doet voelen. Nu lukt het me meestal makkelijk om daar doorheen te kijken, maar hier werd m’n overall ervaring dus ook wat vernacheld doordat ik het vaak lastig vind om mee te gaan in een zo overduidelijk ‘fout’ karakter (waardoor ik ooit ook moeite had om met Harvey Keitel mee te gaan in de originele Bad Lieutenant). Juist ook omdat er in z’n zoektocht niks van ‘verlossing’ of zo aanwezig is, maakte het dat voor mij nog wat lastiger.
Nu hoeft dat voor jou natuurlijk totaal niet te gelden, maar weet wel dat dit punt voor mij m’n beleving van Good Time behoorlijk negatief beïnvloedde. Op een gegeven moment ontstaat in mijn achterhoofd dan toch de vraag of ik niet beter iets anders had kunnen kijken of zo, in woorden omgevormd tot bovenstaande “behoorlijk wat moeite om geïnteresseerd te blijven“.

Crew & cast
Terwijl ik zojuist dus best genoot van een interview dat ik zag dat VPRO had met makers Josh en Benny Safdie, óp het filmfestival van Cannes. Altijd mooi om gepassioneerde makers te zien, zeker als zulke underdogs succes krijgen. Daarbij zie je ook direct dat Benny best een goed acteur is, want als je de film zonder voorkennis ziet, dan kun je best wel eens denken dat die acteur écht wat zwakker begaafd is dan gemiddeld. Daarnaast vond ik het erg gaaf om Pattinson een keer zo authentiek te zien acteren. Dat hij echter veel meer is dan die tienerhype-vampier uit de Twilight-franchise, dat wist ik al door het zien van bijvoorbeeld Cosmopolis en The Rover. Vet dat hij zulke onafhankelijke projecten doet/steunt. Hetzelfde geldt voor Jennifer Jason Leigh, al lijkt zij zich nooit erg op haar gemak gevoeld te hebben in ‘standaard’ films. En ook al begrijp ik goed dat je als onbekende makers knettergek wordt als zo’n grote naam mee wil doen, haar als vriendin van Pattinson casten werkt niet echt 100% hoor.
Terwijl de casting van de bijrol-‘acteurs’ juist één van de grootste verdiensten van Good Time is. De regiebroers huurden hiervoor hetzelfde team in dat American Honey hielp zo authentiek/echt aan te voelen, en dat toont wel de status van de Safdies in de (onafhankelijke) filmwereld.

Final credits
Tja, voor mij deed ie het dus net niet, deze film. Maar als ik dan zo’n interview zie en me herinner hoe enkele scènes toch wel behoorlijk indruk maakten, dan kan ik me ook voorstellen dat ik ‘m niet met de juiste insteek of op het juiste moment gezien heb. Ik zag ‘m als vierde en laatste film tijdens een lange filmmarathon en had – op basis van de trailer – iets meer een ‘bij de keel grijpende’-film verwacht. Want één ding staat wel vast: de trailer doet een ‘vettere’ film vermoeden dan dit rauwe misdaaddrama daadwerkelijk is geworden, if you ask me

IMDb: http://www.imdb.com/title/tt4846232

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *