In mijn zoektocht naar vette 70-ies auto-achtervolging/politiefilms viel deze naam natuurlijk direct op. Waar ik heeeeeeeeeeel even moest denken aan de naam van die band waar Jungle Julia in Tarantino’s Death Proof zo’n fan van is, blijkt de link tussen QT en deze film op een ander vlak te liggen (ik durf de naam van die band ook niet te noemen, want dat is echt compleet iets anders ;)). Maar de juiste link: in Jackie…
Direct na afloop van Sherlock Holmes: A Game of Shadows zei ik tegen ’n vriend: “Ach, soms is ’t fijn om een film te kijken die je de volgende dag weer vergeten mag zijn“, maar toen besefte ik me dat ik er natuurlijk nog wel een recensie over moest schrijven, en dat ‘verminderde’ m’n gemoedstoestand wel wat. Ik vond dit tweede deel van Guy Ritchie’s poging de Holmes-verhalen te vertellen namelijk een stuk minder dan het…
Allereerst: nee, je hoeft niet echt Formule 1-fan te zijn om te genieten van deze prachtig tragische documentaire over het leven (en de dood) van misschien wel de beste autocoureur ooit. Maar je moet die sport ook niet ‘haten’, want dan trek je ‘m niet, verwacht ik. Ik zag – per ongeluk – de drie uur durende extended cut in plaats van de reguliere 106 minuten-versie, maar ik heb me geen seconde verveeld. Okay, mogelijk…
Yes, Mission: Impossible – Ghost Protocol zorgde er gisteren voor, dat toen ik na afloop nogal onhandig op de fiets aan het bellen was en daardoor onderuit of over de kop ging (ik weet het niet zeker meer), ik binnen een seconde m’n telefoon weer opgeraapt had en alweer op m’n fiets zat alsof er niets gebeurd was. Een beetje hetzelfde gevoel als wat ik ooit na The Karate Kid en ook na The Expendables had:…
Nadat ik gisteravond deze auto-achtervolging/film zag werd ik vanochtend wakker met de Ballad of Easy Rider in m’n hoofd (“The river flows, It flows to the sea, Wherever that river goes…“), en dat lijkt zeker niet toevallig. Beide films transporteerden me namelijk naar een tijd die ikzelf helemaal niet meegemaakt heb, maar die een indringend beeld geven van de periode waarin de VS (en de wereld?) de onschuld van het hippie-tijdperk, en daarmee ‘de vrijheid’ verloor… Ja,…
Wat een enorme verrassing was het dat deze film gisteren in de sneak draaide. Helaas is een sneak ook zeker geen plek om deze (over-) ingenieuze verfilming van het John le Carré-boek te zien, want het eerste uur hoorde ik enkel “Ik snap er helemaal niks van” en varianten daarop om me heen. En ik moet eerlijk zeggen dat de film wel wat risico’s neemt door zo enorm rustig te zijn (mijn aandacht verslapte op…
Deze film werd me terecht aangeraden als “Clints Bad Lieutenant”, want dat is wel een aardige samenvatting. Toch moet ik zeggen dat ik Tightrope wel wat toegankelijker vond, want ik had meer moeite om met Harvey Keitels karakter in Bad Lieutenant mee te leven dan met Clints detective Wes Block in deze film. Mogelijk ben ik ‘gegroeid’ sinds ik Bad Lieutenant zag (en kan ik me nu dus beter ‘identificeren’ met dubieuzere karakters), maar vooral de…
Door dit realistische Iraanse drama zo rijk te vullen met ’twists’ en ontzettend uitgebalanceerde karakters heeft regisseur Asghar Farhadi het voor elkaar gekregen dat de film als een thriller aanvoelt, en ik kan zelf amper verwoorden hoe knap dat is. Daarnaast krijg je ook nog een zeer genuanceerd beeld van een maatschappij waarvan wij enkel de morele verwerpelijkheid van z’n leiders te zien krijgen, wat mij ook direct doet denken hoe ongenuanceerd mijn kijk op…
Zoals verwacht met een sequel is New Kids Nitro grover, lomper en nóg schaamtelozer dan New Kids Turbo, maar eerlijkheidshalve moet ik ook zeggen dat Nitro een ‘betere’ film is dan het eerste deel van de belevenissen van deze kutzakken uit Maaskantje. Niet dat dit een goede film is, maar hij zit zeker beter in elkaar, bevat nog veel meer én heftigere stunts en hij is gewoon ook weer hilarisch. En dat terwijl ik na…
Allereerst: Another Earth is een psychologisch drama over het vinden van verlossing na een onbedoeld gruwelijke actie. Dat het gezet is tegen de achtergrond van de ontdekking van een tweede aarde die een vrijwel exacte kopie van onze aarde lijkt geeft ‘plot-analisten’ een field day, want uitzoeken hoe het nu precies zit is interessant, het versterkt deels ook de essentie van het verhaal, maar leidt ook wat af van wat de film eigenlijk wil vertellen.…
Acteur Paddy – In America, Dead Man’s Shoes – Considine’s regiedebuut Tyrannosaur veelbelovend noemen is ongeveer net zo’n understatement als zeggen dat hoofdrolspeler Joseph een behoorlijk kort lontje heeft. Want boy, wat zie je hem worstelen met z’n opgekropte woede en onvermogen om daar ‘normaal’ mee om te gaan. En hoe knap is het van een debuterend regisseur (en van acteur Peter Mullan) om je hoofdrolspeler in de eerste scène z’n hond dood te laten…
Nadat ik het geweldige Drive reeds twee keer in de bioscoop heb gezien was het gisteravond tijd voor The Driver, een film over een getaway driver die zelf geen wapens draagt, onverwacht toch wel z’n mannetje staat en die, begeleid door sferische muziek, de straten van nachtelijk Los Angeles als zijn speeltuin ziet. En daar houden de vergelijkingen niet op (toevallig heten beide hoofdrolspelers in het echt ook nog “Ryan”), maar toch is deze film…