Als ik vertel dat deze film met Nicolas Cage gaat over een man wiens varken wordt gestolen, dan is het goed mogelijk dat “Oooooooh, is dat zo’n soort John Wick-film dan?” dan door je hoofd schiet. Maar niks van dat, want Pig is veel meer First Cow dan John Wick, hoeveel ‘uitbarstingsspanning’ je ook voelt bij Cage. Uiteindelijk is het meer een kunstzinnig ‘gedicht’ (denk filmmagie die je overduidelijk ziet/voelt), gedragen door Cage’ zeer sterke…
Wat een fijne verrassing was dit zeg! Serieus: ik dacht ‘m licht ‘verplicht’ te moeten zien om deze recensie te kunnen schrijven – ben niet de grootste horror-fan van Nederland – maar ik kreeg een ontzettend interessante en gelaagde versie van het Candyman-verhaal te zien. Waarin de ‘horror’ vooral een vertaling van de Afro-Amerikaanse pijn bleek, waardoor je ook duidelijk ziet dat deze uit de stal van Jordan – Get Out, Us – Peele komt.…
Weet niet hoe vaak Steven Soderbergh z’n laatste film al aangekondigd heeft, maar No Sudden Move liet mij weer denken: “Wat ben ik blij dat hij die aankondigingen nog altijd niet waargemaakt heeft!” Want ook al is dit misschien niet Soderberghs beste film, dit noir-ish, zeer gelaagde misdaaddrama toont vrij duidelijk de hand van een meester. Waarbij vooral Don Cheadle’s acteerwerk het nogal ingewikkelde plot als een aardig stevige lijm bij elkaar houdt. In het…
Dat de Amerikaanse reactie op de aanslagen van ‘9/11‘ qua schofterigheid niet veel onder deed aan die aanslagen zelf, daarover zijn al aardig wat zaken gelekt (denk aan Wikileaks) en/of documentaires en films gemaakt. Misschien dat dat de ‘urgentie’ van The Mauritanian wat verwaterd heeft, maar hierin wordt dus wel het waargebeurde verhaal verteld van Mohamedou Ould Slahi (een glansrol van Tahar – Un Prophète – Rahim), die zonder aanklacht (en bewijs) ruim veertien jaar…
Zonder enige voorkennis is The Woman in the Window interessant en gevuld met werkelijk een TOPcast, maar na het zien dacht ik al “Hmmmm, beetje Rear Window meets The Father meets een te simpel commerciële thriller-twist-formulefilm“. En als je dan wat onderzoek gaat doen naar het boek (en vooral de schrijver daarvan) waarop het scenario gebaseerd is, dan zal waarschijnlijk ook jouw teleurstelling zienderogen toenemen. Dat is bij mij nu namelijk in volle gang. Hoe…
Sator is waarschijnlijk de meest onafhankelijke film die ik het afgelopen decennium heb gezien. Dat maakt die bij vlagen prachtige cinematografie, creepy geluidsmix en gruwelijk onheilspellende sfeer nóg indrukwekkender, zeker als je weet dat de crew uit slechts vijf personen bestond, waarbij regisseur Jordan Graham zo’n beetje alle ‘hoofdtaken’ voor z’n rekening nam (tot aan het bouwen van die cabin in the woods, waarin ruim de helft van de film zich afspeelt!). Het resultaat is…
Het is bijna letterlijk ongelooflijk wat er in deze Oscargenomineerde documentaire allemaal aan de kaak gesteld wordt. En ook te zien is, want de inkijk die schrijver, regisseur, cameraman én producer Alexander Nanau ons als kijkers geeft, maakt dat de film bijna aanvoelt als een gescripte misdaad-thriller. Wat waarschijnlijk ook de reden is, dat deze film (na Honeyland vorig jaar!) niet alleen als documentaire genomineerd is, maar ook als Beste Internationale Film… Het verhaal In…
The Assistant toont vooral de schofterigheid van een wereld die op maximale (onderlinge) concurrentie is gebaseerd, waardoor een wegkijkcultuur ontstaat, waardoor degenen aan de top alle vrijheid ‘krijgen’ hun onbeschaafdheid uit te venten. Geconcretiseerd in #metoo, en daarmee de (betere) indie-tegenhanger van Bombshell, waarin de boodschap vrij letterlijk in je gezicht werd geduwd. Regisseur Kitty Green vertrouwt jou als kijker veel meer, waardoor je de gelegenheid krijgt om zelf – net als de geweldig vertolkte…
De volgende in het rijtje ‘uitdagende films’ die me de laatste tijd nogal aantrekken – zie Valley of the Gods en Zeroville – is Swallow, een body-horror-drama over een trophy wife in een succesvolle, traditionele Amerikaanse ondernemersfamilie. Maar ook een slow burner, die echter vrij snel laat voelen dat de film ‘meer’ wil zeggen dan wat je te zien krijgt. Want door de opvallende geluidsmix en de gedweeë manier waarop het hoofdkarakter zich wat poëtisch ‘laat…
Ik denk dat er geen filmmaker is die meer in mijn (of ons) hoofd weet te kijken, dan Charlie Kaufman. Voor mij staat hij naast meester-kunstenaar David Lynch, en met I’m Thinking of Ending Things laat hij me zo’n enorme range aan emoties voelen, dat het bijna ‘eng’ wordt. Waarschijnlijk ook de reden dat deze film misschien wel de extreemste reacties van het jaar oproept bij het publiek. Zeker door het eerste erg ongemakkelijke uur,…
Dat ik direct na het zien van deze film m’n notitielijstje begon met “Holy shit, wat een stevig politiek geladen krachtfilm zeg!“, en niet veel later afsloot met “Holy smokes…“, dat toont wel hoe stevig deze film bij mij aan kwam. Ik wist gelukkig NIETS vooraf, dus heb die misleidende trailer ook niet gezien. Al verwacht ik, dat de meeste van de negatieve reacties op IMDb afkomstig zijn van mensen die zich in allerlei verhalen/bochten…
De twijfel was aardig aanwezig voordat we naar de sneak preview van Bumperkleef gingen, maar een interview met de in mijn woonplaats geboren regisseur (en ’t feit dat ik me best ook ‘schaam’ dat ik Jezus is een Palestijn nooit gezien heb) trok me over de streep om toch te gaan. En wat bleek: wat een heerlijke 80’ies-Nederlandse-thriller-vibe heeft deze film zeg, en qua spanning werkt de film best goed. Ondanks het ietwat theatrale spel…