Direct na afloop van deze Riz Ahmed-Lily James-Sam Worthington klokkenluidersmisdaadthriller hoorde ik iemand vertellen dat deze zeer snel op één van de streamingdiensten te zien zal zijn, en toen viel het allemaal wat meer in elkaar. Relay is namelijk meer ‘opvulling’, of content, dan dat het ‘kunst’ is (als in: een verhaal waarvan je vóelt dat de makers het moesten vertellen). Vermakelijke opvulling hoor, maar als ik eerlijk ben: nog geen 24 uur later voel…
Deze nieuwe ‘Spike Lee joint‘ opent met iets dat weinig filmmakers volgens mij nog kunnen: verrassen met een fantastisch establishing shot van de stad waar Lee zelf ook opgroeide: New York City. En dat shot was zó cool en groots qua grandeur – overigens naadloos eindigend in de openingsdialoog van Denzel Washingtons karakter – dat het voor mij al bijna genoeg was om de hele film direct vet te vinden… De film zelf is een…
Darren – The Whale, mother!, Black Swan – Aronofsky keert terug naar z’n ‘doorbraakroots’ – het New York van de jaren 90 – waar zijn doorbraakfilms Pi en Requiem for a Dream zich ook afspeelden (Requiems beroemde pier (en Coney Island-strand) komt zelfs voorbij!). Nu heeft hij echter een roman van Charlie – Gotham (tv) – Huston verfilmd, die qua verhaal wel past in Aronofsky’s ‘wereld’, maar die qua originaliteit niet mega uitblinkt. Al is…
Nadat Nobody mij ontzettend lekker verraste een paar jaar geleden, ging ik vol goede moed naar het tweede deel afgelopen vrijdagavond. Maar waar ik in het eerste deel de formule wel zag maar me er geen moment aan stoorde, was die hier zó overduidelijk aanwezig dat de film – na de standaard-after-the-fight-ondervraging-openingsscène – geen “One Week Earlier” nodig had. Is dit zelfbewust van regisseur Timo – V/H/S/2, V/H/S/94 – Tjahjanto, dan ‘kudos’, maar als ik…
Weet niet of ik had verwacht dit ooit te typen, maar wat Havoc vooral aantoont, is hoe Guy Ritchie dus best een goede acteursregisseur blijkt. Als je Tom Hardy’s rol in het best lomp-geweldige Mobland (tv) afzet tegen z’n vertolking in deze nieuwe van Gareth – The Raid – Evans, dan zie je pas hoe groot de invloed van een regisseur kán zijn. En daarmee is Havoc eigenlijk gewoon een slechte film, ondanks de aanwezigheid…
Het is voor een studio natuurlijk ook onmogelijk om de verleiding van de sequel-potentie te weerstaan, als een film zo succesvol ontvangen wordt als The Accountant. En als dan zowel Ben Affleck als Jon Bernthal weer wil meedoen, dan staan logischerwijs alle lichten op groen. Ik neem overigens aan dat je tussen bovenstaande woorden m’n sarcastische ondertoon wel waarneemt, want hoe vermakelijk de film ook zeker wel is, ik begrijp niet helemaal waarom deze gemaakt…
Nog voordat ik überhaupt iets opgeschreven had, gokte ik zojuist het IMDb-punt van deze nieuwe film van Dito – A Guide to Recognizing Your Saints – Montiel. “Een zesje“, schoot er door m’n hoofd. En wat bleek, het was een 6- (een 5,7). De reden voor dit niet al te hoge punt, ondanks een aardig begenadigde cast (met ook Bill Murray als soort uitgerangeerde hitman?), zit ‘m denk ik in de combinatie van het iets…
Yes, het lijkt wel alsof die ooit trotsmakende Nederlandse progressiviteit terug is onder de naam “een film van Halina Reijn“. Want hoe ‘groots’ deze Amerikaanse productie ook is – inclusief topacteurs als Nicole Kidman, Antonio Banderas en Harris (Triangle of Sadness) Dickinson – Reijns scenario is van een vrijheid waar wij Nederlanders ooit bekend om stonden (totdat ook hier de meer conservatieven met angsttechnieken de macht teruggrepen?). Babygirl is namelijk een heerlijk gedurfde, ontzettend progressieve…
Ik denk dat er weinig acteurs ‘ongemak’ beter kunnen spelen dan Jim Cummings, in wat voor situatie dan ook. Hier is die situatie een dubbellaagse Mexican standoff in zo’n typische plattelands-diner, waardoor onze protagonist zichzelf in steeds troebeler water brengt… Cummings is zelf één van de leukere American indie-filmmakers van het laatste decennium (denk Thunder Road, The Wolf of Snow Hollow en The Beta Test), maar lijkt hier ‘enkel’ hoofdrolspeler in het speelfilmdebuut van music…
Ergens is Clints wat ‘klassieke’ wereldbeeld behoorlijk bewonderenswaardig. Inmiddels is hij 94 (!), maar als verhalenverteller zit er weinig tot geen sleet op de beste man. Dat is ook de reden dat Juror #2 een behoorlijk opvallend, maar moreel gezien ook goed grijs-twijfelachtig, rechtbankplot bevat. Met een worstelend hoofdkarakter dat het ook noodzakelijk maakte dat het begin van de film bijna beangstigend perfect was. Maar toen ik na afloop hier wat cynisch “dat was bijna…
Deze Apple TV-film is een vrij simpel, vermakelijk niemendalletje waar je zulke grote namen niet in verwacht. Maar juist doordat Clooney en Pitt uiteindelijk wel even die Ocean’s Eleven-dynamiek ‘aanraken’, werkt Wolfs wel redelijk als ’tijddoder’. Aan de andere kant: je hebt beide topnamen dus allang in betere versies van deze misdaadkomedie gezien. Vooral Pitt met Killing Them Softly – een film waar ik altijd graag naar wijs – en als ik die stelling ‘rond’…
The Apprentice toont exact aan wat Native Americans veel eerder al door hadden: mensen die leiden aan het wétiko-virus zouden heropgevoed (of ‘gedood’) moeten worden, om de samenleving tegen hen te beschermen. En dus niet juist zó hard moeten worden verheerlijkt, dat ze het uiteindelijk tot ‘succesvol’ zakenman en zelfs president van het machtigste land ter wereld kunnen schoppen, met alle (potentiële) gevolgen van dien. De door Ari – Gräns, Holy Spider – Abbasi gecreëerde…