Jean-Pierre – Delicatessen, Amélie – Jeunet heeft met The Young and Prodigious T.S. Spivet een erg vermakelijke en licht magisch-realistische roadmovie gemaakt, een beetje in de sfeer van Big Fish en Moonrise Kingdom. Net als bij Scorsese’s Hugo is het wel wat lastig om de juiste doelgroep te bepalen, want hij is zeker ook leuk voor kids. Alhoewel zij het drama over een overleden tweelingbroertje en een daardoor wat apathisch geworden gezin waarschijnlijk niet mee…
The World’s End is na Shaun of the Dead en Hot Fuzz de afsluiter van de zogenaamde ‘Cornetto-trilogie’ van regisseur/schrijver Edgar Wright, schrijver/acteur Simon Pegg en acteur Nick Frost. In dit derde deel wordt wederom de vriendschap tussen Peggs en Frosts karakters getest, maar nu niet tegen een zombie-apocalyps- of Agatha Christie-achtige achtergrond; deze gaat op een behoorlijk vermakelijke manier op de science-fiction toer. Maar dan wel science-fiction, weggespoeld met bier, heel veel bier… Het…
The To Do List is een nogal grove tienerkomedie over seks, maar het meest opvallende is het grote contrast met films als American Pie of Superbad, omdat The To Do List helemaal vanuit een jongedame verteld wordt. En dat levert dus een wat feministischere film op, waar het grote publiek mogelijk wat moeite mee zal hebben, omdat ‘we’ gewend zijn aan door mannen gemaakte tiener-seks-komedies. Ik vond hem behoorlijk vermakelijk, zeker vanwege een paar vrij rake…
Om maar met de deur in huis te vallen: ik vind The Way Way Back de leukste film die ik tot nu toe heb gezien dit jaar. Weet daarbij wel dat “leuk” een combinatie van goed, lief en vermakelijk is, want de beste film van het jaar zal het niet worden. Maar het is een erg fijne feel-good-coming-of-age zomerkomedie, gemaakt door twee kerels die als acteur in de film te zien zijn en eerder met Alexander…
Met Malavita (in de rest van de wereld en op IMDb bekend als The Family) toont Luc Besson dat hij als regisseur een stuk beter is dan wanneer hij films enkel produceert. Niet dat deze maffia-actie-komedie met Robert De Niro en Michelle Pfeiffer nou de film van het jaar is, maar hij is wel erg vermakelijk. Al zal ie het thuis op de buis net zo goed, zo niet beter doen dan in de bioscoop.…
Doordat ie in Nederland als Jackass presents: Bad Grandpa wordt uitgebracht is het natuurlijk direct al duidelijk: dit is een vrij makkelijke rip-off van de Jackass-MTV-serie en -films. Maar in deze film jatten ze vooral ook van Sacha Baron Cohens Borat en Brüno, en hebben ze ook flink wat inspiratie opgedaan bij het zien van Little Miss Sunshine. Wat ik eigenlijk in het kort wil zeggen: Bad Grandpa is niet alleen weinig origineel, de Jackass…
Voor velen zal het als een verrassing komen dat de regisseur van de stonede achtervolgingswaanzin uit Pineapple Express of, erger nog, die ridder-verkrachtende minotaur uit Your Highness, nu ineens met een zeer rustige ‘roadmovie’ als Prince Avalanche aan komt, maar David Gordon Green keert met deze film vooral terug naar z’n roots als onafhankelijke filmmaker die liever kleine en bijna minimalistisch existentiële drama’s maakt. Maar hij zet z’n film dan wel in zo’n ‘gewone’ situatie…
Erg knap als je met je debuutfilm je eigen frisse draai aan een wel behoorlijk bekend genre kunt geven, maar dat is precies wat regisseur Jordan Vogt-Roberts en scenarioschrijver Chris Galletta voor elkaar krijgen. The Kings of Summer is namelijk een Stand By Me-achtige coming-of-age film over een paar jochies die hun ouders zat zijn en zich los willen worstelen, maar daarvoor aardig rigoureus te werk gaan. Met ook flink wat humor, herkenbaarheid en zelfs wat surrealisme biedt…
Ondanks dat dit Joseph Gordon-Levitts schrijf- en regiedebuut is, en er ook echt wel iets aan te merken is op de film, is Don Jon toch vooral een ontzettend leuke film over een aan porno-verslaafde player die z’n match tegenkomt, maar mogelijk op een andere plek dan hij verwachtte. Ik had overigens ook niet verwacht dat hij met z’n debuut mij persoonlijk zo kon raken (niet zozeer qua verslaving, maar meer in de manier waarop hij en z’n…
De Ontmaagding van Eva van End wordt door velen vergeleken met Todd Solondz’ Welcome to the Dollhouse, Wes Andersons The Royal Tenenbaums en zelfs met het werk van Van Warmerdam. Allereerst zijn dat natuurlijk helemaal geen verkeerde films/filmmakers om mee vergeleken te worden. Maar DOvEvE bevat genoeg authenticiteit en wat gedurfde scènes die ook écht Nederlands zijn, waardoor ik de film in elk geval behoorlijk goed vond. Naast grappig, pijnlijk en bij vlagen ook gewoon mooi. Of de film…
Heel diep gaat documentairemaakster Marina Zenovich niet in op Richard Pryors meest duistere kanten, maar dat al die lompe voorbeelden/verhalen over drank, drugs, vrouwen, wapens en zelfs zelfmoord die Pryor in z’n stand-up verwerkte écht uit z’n eigen leven gegrepen waren wist ik niet. En dat maakte deze documentaire voor mij vrij indrukwekkend, zeker omdat mijn beeld van Pryor nu een stuk ‘rijker’ is. Voor de echte Pryor-fans mogelijk net niet onthullend genoeg (er is…
Dat het bijvoeglijk naamwoord “odd” op Thomas van toepassing is, dat is vrij snel duidelijk. Wat iets langer duurt, is door hebben wat voor film Odd Thomas is. Want op de film zelf is dat bijvoeglijk naamwoord mogelijk nog wel meer van toepassing, want is het nou een lichtelijk horror-avontuur, een bovennatuurlijke thriller of een komedie? Of zal ik me maar aan IMDbs genreaanduiding houden en het een mysterieuze thriller noemen..? Stephen – The Mummy-franchise…