Afgelopen zaterdag had ik afgesproken voor ’t eerst met m’n neefje (6) en nichtjes (3 en 8 jaar) naar ’n kinderfilm te gaan, en ik koos (gelukkig) voor Nono, het Zigzag Kind. Deels omdat ik er aardige dingen over gehoord had, deels omdat het de verrassende openingsfilm van het afgelopen Nederlands Film Festival was, deels omdat ik geen zin had in de eerste Sinterklaasfilm en deels ook omdat de andere optie, Mees Kees, is geschreven door…
End of Watch is de deels indrukwekkende laatste toevoeging aan de ‘David Ayer meets the LAPD‘-wereld, en staat qua kwaliteit tussen aan de ene kant Training Day en aan de andere kant Dark Blue en Harsh Times in. Zeker vanwege het aanstekelijke samenspel tussen Jake Gyllenhaal en Michael Peña en de sterk neergezette sfeer een aanrader, maar ik vroeg me tot aan de laatste scène wel af waarom Ayer voor ’n soort found footage-aanpak heeft…
Ondanks de visueel geweldige mix van live action en animatie (waarbij niet altijd duidelijk is waar de overgang zit), de zeer mooie thema’s (zonder lijden geen kunst, onmogelijke liefde), de mooie balans tussen zwaar melodrama en magisch-realistische humor én de knappe acteerprestaties (van o.a. Mathieu Almaric, Isabella Rossellini, Chiara Mastroianni, Golshifteh Farahani en Maria de Medeiros) lukte het me helaas niet om écht te genieten van Poulet aux prunes (letterlijk: kip met pruimen, een Iraans gerecht),…
Wow, ik wist voordat al dat er iets ‘raars’ met deze film aan de hand was, omdat ik had gehoord dat het een soort liefdesverhaal was, maar dan vertelt door twee verschillende verhalen/tijden door elkaar heen te laten lopen. Een lichte vrees voor ’n Franstalige The Lake House-achtige film voelde ik wel, maar die bleek compleet ongegrond. Maar dat het uiteindelijke resultaat zó mooi magisch-realistisch in elkaar zou vallen had ik ook niet verwacht. Al…
Niet wetende wat ik moest verwachten was ik aardig verrast door de aparte mix van komedie, western, 70-ies non-conformisme en aanstekelijke romantiek. Het is ’n interessante Jack Nicholson-show, waarin veel van z’n talenten samenkomen. Naast de regie nam ie ook de hoofdrol voor z’n rekening, en ook al is het misschien niet z’n beste film, ik vond ‘m onverwacht vermakelijk (ook in z’n rebelse weirdness), tot en met ’t einde… Het verhaal Nicholson speelt Henry Moon,…
Toen ik anderhalf jaar geleden 2 Days in Paris zag was al vrij snel duidelijk dat actrice, schrijfster, componiste en regisseuse Julie Delpy goed heeft opgelet toen ze geregisseerd werd door een flink aantal grote regisseurs. Verrassend dat ze nog nooit in ’n film van Woody Allen speelde, want de overeenkomsten tussen hun manieren van verhalen vertellen zijn zo talrijk dat het bijna redundant is om te melden. Okay, Delpy maakt misschien net wat ‘makkelijkere’…
Regisseur Tony Kaye begeeft zich met Detachment op verschillende randjes, waardoor het logisch is dat dit zo’n ‘love it or hate it‘-film is geworden. Ik vond ‘m behoorlijk indrukwekkend en geweldig, ondanks de zeer bekende verhaallijn. Denk Dangerous Minds meets Dead Poets Society meets Precious meets Half Nelson meets …, maar dan van de hand van de regisseur van American History X. En Adrien Brody gooit zichzelf gelukkig weer eens voor de schijnwerpers van de Academy of…
Allereerst: Ruby Sparks is een leuke romantische film met een erg aparte insteek. Er wordt ’n mooi verhaal verteld over liefde en de onmogelijkheid van mannen om dat niet trachten te controleren. ‘n Verhaal dat over creativiteit zelf gaat en enorm veel potentie heeft om ook lekker scherp te zijn. Als je zin hebt in ’n lieve quirkie film over ’n verrassende liefde, dan zul jij smullen. Lees dan niet verder, maar kijk deze film..! Maar…
Na het zien van Los cronocrímenes was ik erg benieuwd naar Nacho Vigalondo’s nieuwste film, en m’n verbazing was dan ook groot dat z’n nieuwste als science-fiction drama-komedie werd aangekondigd. Nu weet ik dat films wel vaker fout worden vermarkt, maar iedereen die van Extraterrestre ’n vette science-fiction film met een alien invasion verwacht moet deze film niet kijken. Maar ben je op zoek naar ’n opmerkelijke mix van genres met ’n beetje ’n mublecore-gevoel, die vooral gaat…
Regisseur, schrijver en bijrol-vertolker Nacho Vigalondo toont met Los cronocrímenes niet alleen dat een film over tijdreizen nog altijd een heerlijke mindfuck kan opleveren, maar ook dat je zo’n film, ondanks een laag budget, zeer effectief en ‘klein’ kunt vertellen. Nu moet ik toegeven dat ik ’t initieel slechts een erg leuk maar zeker goed uitgevoerd experiment in ‘plot-puzzelen’ vond, maar de film roept achteraf ook genoeg intrigerende gedachtespinsels op, en gezien de reacties op IMDb zou…
Waar deze film op IMDb dus als The Convincer vermeld staat, zag ik (helaas) de door de Amerikaanse distributeur ingekorte en behoorlijk aangepast theatrical version van deze film met sterk acteerwerk van Greg Kinnear, Billy Crudup en vooral Alan Arkin. De versie die ik zag – Thin Ice genaamd – moet het dus uiteindelijk van een ’twistclimax’ hebben die mij juist het gevoel gaf dat er wat teveel ‘makkelijke toevalligheden’ in de plot geslopen waren. En…
Door de recente relletjes in Belfast lijkt Shadow Dancer ineens niet zo outdated te zijn als ik in eerste instantie dacht, want ook al zijn de Irish Troubles ‘officieel’ dan wel voorbij sinds het Goede Vrijdag-akkoord, er zit nog altijd genoeg pijn en haat tussen de verschillende partijen in vooral Noord-Ierland. Maar wat ik absoluut niet begrijp is dat een commerciële bioscoopketen als Pathé deze film dan in een sneak preview draait, waar vrijwel iedereen op ’n makkelijke…