Dat racisme de wereld nog lang niet uit is bewijst het NOS Journaal vrijwel elke dag, dus de links tussen het indrukwekkende verhaal in Selma en onze huidige maatschappij zijn helaas duidelijk voelbaar. Niet dat er niks is verbeterd in de laatste 50 jaar, maar discriminatie is een onderwerp dat mij nog altijd vrij makkelijk en erg snel zeer pissig kan maken. Die pissigheid heeft waarschijnlijk wel meer te maken met het onderwerp dan met de…
Verwacht van A Most Violent Year geen gewelddadige actiethriller, maar juist een ijzersterk, spannend en strak in elkaar gezet drama over een man die in het meest gewelddadige jaar van New Yorks moderne geschiedenis tracht z’n bedrijf te redden, zonder te grijpen naar middelen die menigeen wel zou aangrijpen. En met “menigeen” bedoel ik niet alleen de personen om hem heen, maar misschien ook jou wel als kijker. Schrijver-regisseur J.C. – Margin Call, All is Lost…
Inherent Vice lijkt in eerste instantie een wat stonede film noir die nogal volgepropt is met vette scènes, scherpe oneliners, een hele verrassende en aparte voice-over en heel veel wiet. Maar zoals het alle meesterwerken van Paul Thomas Anderson (PTA) betaamt is Inherent Vice vooral een film die maar beter blijft worden, hoe langer hij nasuddert. Dus waar ik eerst dacht dat het vooral een leuke en grappige zijstap was van PTA, kan ik nu…
Herman Pleij schrijft in Moet kunnen dat als er één overkoepelend identiteitskenmerk van ‘de Nederlander’ bestaat, dat dat onze afkeer tegen ‘verbeelding’ is. Als in: trots zijn op iets dat we bereikt hebben dient direct de kop ingedrukt te worden door op z’n minst relativering, want we zouden ons toch eens iets verbeelden zeg. Dat het heldenepos Michiel de Ruyter stevige kritiek krijgt omdat De Ruyter zeker ook een ‘slavernijschoft’ blijkt te zijn geweest, dat is…
Het is al vrij opmerkelijk dat deze film op een aantal los van elkaar staande waargebeurde feiten is gebaseerd. Maar wat nóg opmerkelijker is, is het feit dat je als kijker zo snel wordt meegezogen in het verhaal, dat dat grote papier-maché hoofd van één van de belangrijkste karakters vrijwel direct niet in de weg zit. Want Frank is inderdaad een heerlijk weirde film waarin de grens tussen quatsch en muzikale kunst met absurdistische humor wordt…
Gelukkig zag ik Birdman: or (The Unexpected Virtue of Ignorance) pas in 2015, anders was m’n keuze voor beste film van 2014 nóg lastiger geweest, want wat een geweldige, prachtige, technisch imponerende, scherpe en intrigerende film is Alejandro Iñárritu’s laatste zeg. Over de verraderlijkheid van het ego, de illusies en maskers die we allen nodig lijken te hebben, over faustiaanse keuzes en zoveel meer. Birdman is terecht genomineerd voor maar liefst negen Oscars en zó…
Kill Your Darlings is een film waar menig literatuurstudent waarschijnlijk een prachtig essay over kan schrijven, want als je gaat zoeken zit er een mooie scherpe essentie en zeker ook een ironische contradictie in het verhaal, maar hoe groot de aantrekkingskracht van deze film is durf ik niet te zeggen. Succesvol was deze film nergens, ondanks dat het dus wel een film is over de samenkomst van een paar van de grootste Amerikaanse schrijvers van…
Het verhaal dat in Unbroken wordt verteld is ontzettend meeslepend en werkelijk ongelooflijk. Zeker als je weet dat het ook echt heeft plaatsgevonden. Alleen voor dat verhaal is de film dus al meer dan de moeite waard. Toch voel ik dat de film nu – een dag later – alweer wat wegzakt. Waar het verhaal namelijk wel impact heeft gemaakt, heeft de film dat niet echt. Eerlijk toegegeven voelde ik op een bepaald punt wel…
Waar ik gisteren nog dacht dat de strijd voor de Oscar voor Beste Acteur tussen Eddie Redmayne (The Theory of Everything) en Jake Gyllenhaal (Nightcrawler) zou gaan, daar weet ik nu dat ze geduchte tegenstand gaan krijgen van Benedict Cumberbatch in The Imitation Game (en hopelijk ook nog van Macon Blair in Blue Ruin, btw). Cumberbatch houdt zich namelijk mooi kwetsbaar staande in dit intrigerende verhaal over paranoia, hoogverraad, hoog-intellectueel spel, spionage én een meeslepende zoektocht naar identiteit.…
Dat The Theory of Everything gebaseerd is op een boek van Hawkings ex-vrouw, dat voel je niet alleen aan ‘alles’, maar dat zorgt er ook voor dat je de titel bijvoorbeeld niet vanuit Hawkings natuurkundig-kosmologische moet verklaren, maar meer vanuit het menselijke aspect. The Theory of Everything is namelijk veel meer een verslag van het leven met één van de slimste mensen op aarde dan een ‘diepe’ kijk in ’s mans beweegredenen en theorieën. En als je weet dat…
Ik ‘vreesde’ er al voor, dat deze film op de een-na-laatste dag van het jaar m’n top 10 van het jaar nog wel eens overhoop kon gaan gooien. Gelukkig dat ik dat lijstje nog niet gepubliceerd heb, want ik verwacht zelfs dat deze nieuwe van de Waalse broers Dardenne wel eens in m’n top 5 kan komen. Wat een prachtig mooi herkenbaar, invoelbaar, menselijk maar vooral inzichtelijk verhaal over iemand die worstelt met niet alleen…
Ida is een veelbekroonde ‘festivalfavoriet’ en zo’n film die aan alle kanten respect verdient, maar waar ik ook goed bij begrijp dat je er geen zin in hebt. Ik was ook wat terughoudend om deze film – over een jonge Poolse non/vrouw in de jaren 60 van de vorige eeuw en de toen nog altijd zeer voelbare gevolgen van de anderhalf decennium daarvoor geëindigde Holocaust – te zien, maar snap nu achteraf wel waar al die…