The Glass Castle is een wat minder ‘dromerige’ maar ook genuanceerdere film in het genre ‘vrijheidsfilms’, waar ook prachtige films als Little Miss Sunshine en Captain Fantastic toe behoren. Die nuance komt waarschijnlijk doordat de film gebaseerd is op het leven van real life roddeljournaliste Jeannette Walls, wier levensverhaal waarschijnlijk interessanter is dan de columns die ze voor MSNBC.com schreef. En ik voelde richting het eind wel degelijk wat vocht opwellen in m’n ogen, ondanks dat…
Als je wilt zien hoe een topregisseur van een wat pulp-achtig verhaal één van de betere arthousefilms van het jaar weet te maken, kijk dan Lynne – We Need to Talk About Kevin – Ramsays You Were Never Really Here. Niet alleen verdient Ramsay meer prijzen dan ‘enkel’ die voor Beste Scenario op het afgelopen filmfestival in Cannes, ook Joaquin Phoenix zou het winnen van de prijs voor beste acteur in Cannes wel eens kunnen…
Ondanks dat je niets dan respect kunt hebben voor de manier waarop de Safdie-broers met deze film op het filmfestival van Cannes terecht wisten te komen, had ik tijdens de film wel behoorlijk wat moeite om geïnteresseerd te blijven meegaan met onze hoofdrolspelers. Deels omdat ik me niet echt kon identificeren met Robert Pattinsons karakter, iets wat ik vaker heb bij ‘onaangename’ persoonlijkheden. En als die identificatie niet werkt, dan werkt de film ook niet…
Is het ’t geweldige respect voor dé vraag uit het origineel of het feit dat er nog zoveel dingen in m’n hoofd broeden dat dit schrijven mogelijk veel te vroeg komt? Is het de ’trots’ die ik voel vanwege de geweldige doorbraak van ‘onze’ Silvia in Hollywood of het werkelijk overweldigende visuele spektakel? Of is het de gruwelijk interessante materie, die nét wat toegankelijker lijkt dan in het origineel, wat ik in dezen niet echt…
Stronger is een fijne tranentrekker zonder té Amerikaans te worden, die het waargebeurde verhaal vertelt van een mij onbekende ‘held’ rondom de bomaanslag bij de Boston marathon. Nu weet ik niet of ie goed genoeg was geweest zonder die waargebeurde link, maar regisseur David Gordon Green toont wel degelijk wederom z’n klasse. Met gemak de meest diverse Amerikaanse regisseur van de laatste vijftien jaar, en in deze film laat ie Jake Gyllenhaal weer heerlijk schitteren.…
Oscarwinnares Kathryn – The Hurt Locker, Zero Dark Thirty – Bigelow komt wederom met een sterke film met een wat ‘lastige’ lineaire structuur, maar mogelijk kwam dat omdat de primaire Amerikaanse doelgroep van deze film de achtergrond bij dit verhaal vrijwel zeker wél zal kennen. Voor mij was het in het begin wat lastig volgen/voorspellen waar het scenario van Bigelows vaste schrijver Mark Boal heen zou gaan, maar uiteindelijk is dit een film die mij…
Of mother! nou een film is over leven met een egocentrisch kunstenaar, een verhaal waarmee fervent milieuactivist Darren Aronofsky onze verkrachting van Moeder Aarde wil illustreren of een verhaal over een nogal ‘zelfverlekkerende’ Schepper en daarmee een (‘vermenselijkte’) veroordeling van religie, dat is me nog niet helemaal duidelijk. Maar wat mother! in elk geval wel is, is een film die niet alleen een behoorlijk kutgevoel oproept (pardon my French), maar als je uit het eerste…
De derde film in scenarists Taylor Sheridan ‘frontier trilogy‘ ging hem zo nauw aan het hart, dat hij ditmaal geen Denis Villeneuve (Sicario) of David Mackenzie (Hell or High Water) ‘nodig had’, maar ervoor heeft gestreden om dit verhaal ook zelf te regisseren. En dat gaat hem voor zeker 80% ruim voldoende af. Dat hij als regisseur wat minder ervaren is merk je in een paar scènes echter net iets te duidelijk (soms moet je…
“Ape-ocalypse Now” prijkt er in de openingsscène als graffiti ergens op de muur van een vervallen gebouw. En dat is niet de enige link tussen Matt Reeves’ War for the Planet of the Apes en Francis Ford Coppola’s klassieker, en ook niet de enige reden waarom deze zomerblockbuster/epische oorlogsfilm/westernachtige queeste zo ontzettend goed blijft hangen. Je voelt bijna dat Reeves ontzettend tevreden is met hoe hij ‘zijn’ franchise heeft weten te linken aan die 1968…
Als (co-)scenarist van The Curious Case of Benjamin Button en vertaler van het boek Memoirs of a Geisha naar het witte doek, slaagde Robin Swicord erin om dit interessante en makkelijk invoelbare idee tot film te maken. Helaas gaat het in de uitvoering nogal mis, wat er ook voor zorgde dat de hele zaal ontevreden/chagrijnig was vanwege het einde. Maar als ik bescheiden yet eerlijk ben: ik zou ook geen beter of ander einde kunnen verzinnen dat…
Yes, Dunkirk is inderdaad een geweldig gemaakte oorlogsfilm die enorm veel indruk maakt, juist door het heroïsche zo ‘aards’ te houden. In combinatie met misschien wel de beste IMAX-cinematografie tot op heden (Hoyte van Hoytema’s eerste Oscarnominatie zal niet de enige zijn voor deze film, if you ask me) lijkt Christopher – Inception, Interstellar, The Dark Knight – Nolan het soms wat te ‘klinisch’ te houden, maar past dat niet perfect bij hoe je als mens…
Alleen al vanwege het feit dat de makers van Swiss Army Man weg kunnen komen met waarschijnlijk de grootste quatsch die je ooit in een film kunt zien, dat zal voor velen al genoeg reden zijn om geïnteresseerd te zijn in deze film met Paul Dano en (een dode!) Daniel Radcliffe. Dat ze daarmee wegkomen komt deels door Dano’s spel, maar vooral doordat ze onder alle quatsch wel een mooi klein verhaaltje vertellen, wat ook…