Allereerst: ik wist vooraf dus niet dat er schijnbaar zes (!!) Dune-boeken zijn geschreven door Frank Herbert. Ten tweede: Dune: Part Two is qua productie en ‘grootsheid’ misschien wel het beste of vetste ooit gemaakt op sci-fi-gebied. En ten derde: qua spirituele beleving vond ik het eerste deel toch wel een stuk interessanter… En dit schrijf ik dus binnen 30 minuten nadat ik de lokale IMAX-zaal uitliep, waar ik dus wel werd weggeblazen door de…
Holy bloody moly, wat een heerlijke ride en geweldige film is Denis Villeneuve’s Dune (Part One)! Ik zat er zo lekker in, dat ik eigenlijk hoopte dat ie maar door zou blijven gaan. Dus dat er bij succes meerdere delen gaan volgen (met héél graag Villeneuve weer aan het roer!), kom maar op!! Terwijl ik normaliter dus helemaal geen fan van franchises ben. Maar naast de enorm vette production design, visual fx, kostuums en musical score,…
Dat de productie van deze film zelf een langdurige Don Quixote-achtige strijd opleverde, dat toonde de prachtige documentaire Lost in La Mancha uit 2002 al. Maar zestien jaar later heeft Terry Gilliam z’n magnum opus dan toch eindelijk wél af weten te maken, maar geheel in stijl van deze ‘lastige’ productie kreeg Gilliam ruzie met z’n producent, waardoor hij tot voor kort z’n rechten op de film voor een Parijse rechtbank moest verdedigen (en de uitslag…
Tja, als je een film zo in de markt zet als “de nieuwe van de schrijver achter Tinker Tailor Soldier Spy (TTSS) en A Most Wanted Man“, dan weet je natuurlijk dat er vergeleken gaat worden. En dan moet ik melden dat ik verwacht dat Our Kind of Traitor waarschijnlijk niet John le Carré’s beste boek is, zeker als je deze film vergelijkt met die Gary Oldman-spionnenfilm TTSS. Daarnaast is regisseuse Susanna White ook geen Tomas –…
Joss Whedon weet van deze tweede Avengers-film wederom een geweldig spektakel te maken, dat volgens mij wel iets meer over-the-top gaat dan de tussen de twee films uitgezonden TV-serie Marvel’s Agents of S.H.I.E.L.D., waardoor ik even moest wennen. Daarnaast raakt Whedon inzake kunstmatige intelligentie zeker niet de diepere snaren die Alex Garland in Ex Machina (recensie volgt snel) interessanter bespeelt, maar dat er überhaupt iets interessants in zo’n blockbuster zit is allang meegenomen natuurlijk. Plus dat…
Had ik vooraf geweten dat de regisseur van Hector and the Search for Happiness eerder Hanna Montana: The Movie, Shall We Dance, Serendipity, The Mighty en Funny Bones had gemaakt, dan was ik er wel met andere verwachtingen in gestapt. Want ondanks dat ik best wel genoten heb van deze nieuwe film met Simon Pegg en flink wat andere grote namen, snap ik echt niet wat ie in een arthouse-bioscoop doet. Juist omdat de humor…
Waar de eerste Thor nog wat plichtmatig aanvoelde, om het Marvel-karakter te introduceren vóórdat de The Avengers-film zou komen, daar is dit tweede deel niet alleen erg vermakelijk, maar ik vond ‘m ook beter dan die andere post-The Avengers-Marvel-film: Iron Man 3. Al voegt de 3D helemaal niks toe en miste ik wel degelijk de juiste motivatie van de bad guy in de film, ik vind Thor: The Dark World een erg goede aanvulling op…
Ja, The Avengers kun je zien als shock and awe-filmmaken. De entertainmentvalue van deze film is zó hoog dat je nogal verbouwereerd de zaal uit zult lopen, want wát een combinatie van comic-herkenning, humor en CGI-geweld is dit geworden! En ondanks dat ik hoorde dat het verhaal erg trouw is aan het originele stripverhaal, waardoor vrijwel alle Marvel-fans deze film sowieso al een 9 of een 10 zullen geven (check ’t punt op IMDb!), denk ik…
Toen ik gisteravond deze Amerikaanse David Fincher-remake van Män som hattar kvinnor (uit 2009) zag, was ik wel wat blij dat m’n geheugen me wel eens in de steek wil laten, want ik herinnerde me gelukkig weinig van die Zweedse film. En nu vraag ik me trouwens ook af of het wel een remake is, of gewoon een ‘eigen’ verfilming van het beroemde Stieg Larsson-boek. But then again: wat maakt het uit? Fincher heeft wederom een ontzettend…
Een populist zou lekker kort door de bocht zeggen dat je blij mag zijn als Melancholia je niet raakt. Naast het feit dat ik m’n afkeer tegen populisme graag toon, neem ik m’n bochten ook graag genuanceerder en ruimer. Ook ben ik wel eens hard uit diverse bochten gevlogen, maar mogelijk dat daardoor Melancholia mij zo behoorlijk hard onderuit schopte. Ik denk namelijk dat om te begrijpen/voelen wat Lars von Trier met deze film wil,…
Tja, hoe zal ik hier nu beginnen? Ik kan er wel wat bijvoeglijke naamwoorden tegenaan gooien, zoals “vermakelijk doch wat kaal“, “aardig interessant maar ook simpel“, en nog wel meer. Wat ik eigenlijk wil zeggen, is hoe opmerkelijk het is dat ik me helemaal niet verveeld of geërgerd heb, terwijl de film zelf toch meer als een verplicht hoofdstuk is om Thor straks in The Avengers mee te kunnen laten doen. Het risico om deze…