Dune: Part Two (2024)

Allereerst: ik wist vooraf dus niet dat er schijnbaar zes (!!) Dune-boeken zijn geschreven door Frank Herbert. Ten tweede: Dune: Part Two is qua productie en ‘grootsheid’ misschien wel het beste of vetste ooit gemaakt op sci-fi-gebied. En ten derde: qua spirituele beleving vond ik het eerste deel toch wel een stuk interessanter… En dit schrijf ik dus binnen 30 minuten nadat ik de lokale IMAX-zaal uitliep, waar ik dus wel werd weggeblazen door de…

Mission: Impossible – Dead Reckoning Part One (2023)

Eén van de vetste dingen aan deze top-franchise is hoe enorm actueel de thematiek is in een film die volgens mij toch best wat jaren heeft gekost om te maken. Met andere woorden: de schrijvers waren jaren geleden al goed scherp én minutieus geïnformeerd over wat kunstmatige intelligentie voor gevaar op zou kúnnen leveren. Al stond ik een dag later ook versteld van hoe vooruitziend Dick Maas in 1983 al was met De Lift (waarin…

Dune (2021)

Holy bloody moly, wat een heerlijke ride en geweldige film is Denis Villeneuve’s Dune (Part One)! Ik zat er zo lekker in, dat ik eigenlijk hoopte dat ie maar door zou blijven gaan. Dus dat er bij succes meerdere delen gaan volgen (met héél graag Villeneuve weer aan het roer!), kom maar op!! Terwijl ik normaliter dus helemaal geen fan van franchises ben. Maar naast de enorm vette production design, visual fx, kostuums en musical score,…

Reminiscence (2021)

Voor de serie Westworld kon regisseur, scenarist en producent Lisa Joy (samen met Jonathan – broer van Christopher – Nolan) natuurlijk terugvallen op de spiritueel-metafysische diepgang van die 1973-klassieker van Michael Crichton, iets wat bij Reminiscence overduidelijk/helaas niet kon. Waarmee ik niet wil zeggen dat Reminiscence 100% mislukt is – qua sfeer en production value is het echt wel okay – maar eigenlijk ontbreekt het deze Hugh Jackman-film vooral aan balans. De film zit overvol…

Doctor Sleep (2019)

Allereerst een geruststelling voor alle fans van die Kubrick-klassieker: Doctor Sleep is eerder een ode aan The Shining, dan dat de film er opzichtig van wil profiteren. Veel meer een Stephen King-horror-fantasy dan een Kubrick-wannabe. En het respect dat regisseur Mike Flanagan voor Kubricks klassieker heeft, dat voel je vrijwel de gehele film. Daarnaast lijkt Flanagan intelligent genoeg om te weten dat hij ook niet met Kubrick moest gaan ‘concurreren’, en is Doctor Sleep vooral…

Mission: Impossible – Fallout (2018)

Mogelijk kwam het doordat ik ‘m niet in de IMAX 3D- maar in de ‘gewone’ 2D-versie zag, maar ik was niet zo onder de indruk van deze inmiddels zesde (!) Mission: Impossible-film. Natuurlijk maken de vette acties en zeer hoge production value alle simpele Hollywood-actiefilms meer dan overbodig (ik hoorde me tijdens de film letterlijk afvragen of we die niet kunnen ‘verbieden’, en al dat geld dan gewoon in twee van zulke films per jaar…

Life (2017)

Bekijk Life als een vette en bij veel vlagen gruwelijk spannende science-fiction horrorthriller over het vinden van buitenaards leven, maar verwacht filosofisch weinig interessants. Ook al wordt er opzichtig gehint naar de kans dat ‘we’ door deze vondst iets leren over “life’s nature, its origin, and maybe even its meaning“. Naar het einde toe lijkt echter dat het schrijversduo achter Zombieland, G.I. Joe: Retaliation en Deadpool steeds duidelijker begon te beseffen dat ze in essentie niet…

Mission: Impossible – Rogue Nation (2015)

Dit vijfde deel in één van de meest constante franchises ooit biedt eigenlijk precies wat je van een zomerblockbuster verwacht: hele vette actie, extra respect voor Cruise omdat ie al z’n stunts zelf doet, een ogenschijnlijk ingewikkeld maar uiteindelijk toch wat makkelijk (en ondergeschikt) plotje en een zeer (of té?) duidelijk aanwezige bad guy. Maar in één scène ook een interessante stukje dialoog over goed versus kwaad, mooi gebruik van één van de mooiste operanummers…