Als fan van Saturday Night Live is de nuancering, die deze National Lampoon-documentaire toont, een enorm goede toevoeging aan mijn ‘fanschap’. Maar gelukkig is de ‘rivaliteit’ tussen deze grootmachten ook slechts een zijlijntje. Wat Drunk Stoned Brilliant Dead vooral is: een duidelijke, vrij straightforward reportage over de ontstaansgeschiedenis van een scherp-kritisch, humoristisch maandblad (waarin niets ’te ver’ kon gaan), dat zó succesvol werd dat niet alleen communicatiegoeroe Marshall McLuhan positief over ze was, maar ze…
Okay, iedereen die in de jaren 80 van de vorige eeuw al oud genoeg was om naar muziek te luisteren moet deze actiefilm – met een bloody asskicking Charlize Theron – zo snel mogelijk gaan kijken. Al is de enige toegevoegde waarde van de IMAX-versie waarin ik ‘m zag dat de geweldige soundtrack (van David Bowie tot Peter Schilling (!!)) dan nóg harder staat. Daarnaast is Atomic Blonde uiteindelijk vooral een gruwelijk actierijk plotpuzzeltje van de…
Net voordat de IMAX 3D-versie van Kong: Skull Island begon appte ik nog nog naar een vriendin: “Ik ga een heerlijk slechte/foute film kijken.” Toen de film na een voor fans ontzettend interessante after-the-credits-scène geëindigd was, moest ik dat echter ook direct opvolgen met “Sow, die viel ontzettend mee zeg..! Goed vermakelijk zelfs!” En nu, een dag later, voelt ie eigenlijk aan als een mix van een guilty pleasure en een heerlijke verrassing van de maker van het…
Wat het meest opvallende aan Trumbo is weet ik nog niet zo goed. Is het dat dit serieuze (maar bij vlagen ook scherp-humoristische) drama gemaakt is door de man die ooit Austin Powers maakte? Of is het dat ik als filmfreak nog nooit van de naam Dalton Trumbo had gehoord, terwijl hij toch één van Hollywoods meest succesvolle scenaristen aller tijden is geweest? Wat overigens totaal niet opvallend is, is dat hoofdrolspeler Bryan – Breaking…
Eigenlijk is het verstandiger om de titel van deze film te vergeten als je deze film gaat kijken, want denken dat dit een vervolg of een vergelijkbare film is als het onverwacht vette en energieke Cloverfield, dat zou je wel eens goed in de weg kunnen zitten. Ik had ‘m graag onder één van de werktitels gezien, want doordat ik – buiten het behoorlijk goede acteerwerk en een paar heftige scènes om – niet echt in…
Ik heb me zeker vermaakt met The Monuments Men, alhoewel ik vrij zeker durf te stellen dat ik me over een half jaar niet al teveel meer zal herinneren van deze film. Daarvoor lijkt de film, naast een zeker wel opvallende (en bedoelde?) terloopsheid, toch wat teveel gemakzucht te bevatten. Ondanks dat de film een paar zeer sterke scènes bevat, die me opvallend genoeg ook raakten. En daardoor kreeg ik een beetje het gevoel dat deze…
Allereerst: WOW..! Gezet in het New York van begin jaren 60 van de vorige eeuw kon er wat mij betreft sowieso al weinig fout gaan met Inside Llewyn Davis. Nu moet ik wel zeggen dat ik een behoorlijk groot fan ben van de gebroeders Joel en Ethan Coen, die je kent van zeer uiteenlopende films als A Simple Man, No Country for Old Men, O Brother, Where Art Thou?, Barton Fink, e.v.a. Met een enkele…
Voorafgaand aan het zien van dit derde en laatste deel van deze franchise had ik vooral negatieve dingen gehoord, maar kreeg hierdoor wel de hoop dat er mogelijk iets ‘meer’, scherpers of serieuzers in zou zitten. Dat was vrijwel volledig niet het geval helaas, en The Hangover Part III lijkt niet alleen wat korter, maar bevat ook flink wat minder humor. Ook het spektakel voelt allemaal wat minder en wat ongeïnspireerd aan, wat een gevolg…
Of Denzel Washington door de Academy erkend zal worden met ’n nominatie betwijfel ik, maar hij zal zeker op de shortlist staan voor z’n rol in Robert Zemeckis’ eerste live action-film sinds Cast Away. Washington speelt de rol van ’n piloot, waarvan je eerst mogelijk denkt dat hij too cool for school is en die overal mee weg kan komen, maar waarvan langzaam steeds duidelijker wordt hoe flawed hij is, met zoveel van het hem kenmerkende charisma en…
Sommige filmideeën zijn zó vergezocht dat ze wel waargebeurd móeten zijn, en dat is in Ben Afflecks nieuwste film, waarbij hij zowel de hoofd- als de regisseursrol op zich nam, op meerdere manieren van toepassing. Affleck toont na The Town en Gone Baby Gone wederom aan ’n interessant regisseur te zijn, en Argo is misschien wel z’n meest ingetogen (en beste?) regiewerk tot op heden. Dat belooft wat voor de toekomst, want Argo is ’n…
Er was ’n tijd dat ik ‘de nieuwe Kevin Smith’ zo snel mogelijk moest zien. Bij Red State was dat niet ’t geval, wat mogelijk komt door z’n tegenvallende Cop Out, maar ook doordat ik weinig tamtam hoorde rondom deze film. Nu ik ‘m heb gezien begrijp ik het ontbreken van die spreekwoordelijke tamtam wel, maar op één of andere manier vond ik Red State zeker wel vermakelijk. Mogelijk omdat het overduidelijk laat zien hoeveel…
Trouble with the Curve is ’n goed gemaakte sportfilm en ’n beetje de nostalgische tegenhanger van last year’s Moneyball. Daarnaast is het een aardig vader-dochter drama waarin Clint Eastwood z’n naar eigen zeggen laatste acteer-comeback maakt in het regiedebuut van z’n voormalig opnameleider Robert Lorenz. De rol die Clint speelt is ‘m mogelijk daarom wel zo op ’t lijf geschreven, en ook al volgt de film behoorlijk herkenbare en flink gebaande paden, Lorenz heeft goed…