Voor de serie Westworld kon regisseur, scenarist en producent Lisa Joy (samen met Jonathan – broer van Christopher – Nolan) natuurlijk terugvallen op de spiritueel-metafysische diepgang van die 1973-klassieker van Michael Crichton, iets wat bij Reminiscence overduidelijk/helaas niet kon. Waarmee ik niet wil zeggen dat Reminiscence 100% mislukt is – qua sfeer en production value is het echt wel okay – maar eigenlijk ontbreekt het deze Hugh Jackman-film vooral aan balans. De film zit overvol…
Laat ik je vooraf geruststellen: dit is geen goedkope remake van Groundhog Day, ook al is het basisgegeven zo goed als gelijk. Iets dat overigens heerlijk terloops wordt genoemd door een perfect gecaste Andy – Saturday Night Live, Brooklyn Nine-Nine – Samberg, als hij uitlegt dat hij in zo’n “time-loopy thing you might’ve heard about” zit. Nee, Palm Springs is een heerlijk schattige en bij vlagen ook keiharde komedie over inderdaad een tijdlus, waardoor Sambergs…
Website IndieWire kwam met een lijst van beste acteerprestaties van 2019 tot nu toe, en één van de meest opvallende namen daarop was die van Keanu Reeves in Always Be My Maybe, die in deze romantische Netflix-komedie een irritant zelfverzekerde douchebag-versie van zichzelf speelt. En alleen daarom is deze film – mede geschreven door hoofdrolspelers Randall Park en Ali Wong – al meer dan de moeite waard. Daarnaast is het ook een bij vlagen vrij…
Long Shot mixt de progressiviteit van films als Vice (al was die Adam McKay-/Christian Bale-film initieel niet zo liberal bedoeld), de scherpte van series als House of Cards, de stupiditeit van Trump (al is de film ‘partijtechnisch’ ook wel wat verwarrend) en de stonede humor van Seth Rogen. Het meest opmerkelijke – naast de perfecte mannenfantasie die Charlize Theron speelt – is dat dit wonderwel redelijk in balans blijft, waardoor Long Shot als één van de leukste…
Waarom ik nu twee tienerfilms achter elkaar recenseer, beats me, maar waar ik van De Libi nog best goed kon genieten – zonder tot de doelgroep te behoren – daar was dat bij Five Feet Apart iets lastiger. Denk dat m’n nichtje van 14 deze film één van de beste van het jaar kan vinden, maar voor mij camoufleerde het in your face-drama de overduidelijke scenario-flaws niet voldoende. Al zal de doelgroep daar geen seconde last…
Dat Paul Thomas Anderson iets met machtige en/of machtmisbruikende mannen heeft, dat was na The Master, There Will Be Blood en Magnolia wel al duidelijk. Het duurde echter even voordat ik dat wist te duiden in z’n nieuwste: Phantom Thread. Mede ook omdat ik nogal twijfel over mijn interpretatie van deze film, die behoorlijk afwijkt van die van een paar goede vrienden van me (die het ook niet met elkaar eens waren overigens). Maar misschien…
Toen ik wat vrienden na het zien van deze film appte dat ik me het eerste uur wel af en toe afvroeg wat er – buiten die heerlijke lome zomersfeer in de film, erg fijn op de koudste dag van het jaar – nou zo bijzonder was aan Call Me by Your Name, maar dat ik aan het eind van de film misschien wel letterlijk ‘veranderd’ was, was het grapje van één van hen onbedoeld…
Ik moet eerlijk toegeven dat het horen van deze titel, in combinatie met het genre “Japanse romanporno”, mijn mannelijke oren mogelijk bovengemiddeld deden spitsen. En ja: dit is een hele lekkere film. Maar daarnaast is het toch wel meer dan dat, want het is ook een grappige en opzwepende film over het liefdesspel, waarin nu eens een keer een vrouw de macht lijkt te hebben. Daarnaast zorgen de ‘regels’ van dit Japanse subgenre, dat vooral…
Deze Hongaarse inzending voor de Oscars en recente winnaar van de Gouden Beer in Berlijn is zó subtiel genuanceerd dat de balans daardoor soms een beetje zoek lijkt. Dat ik daarom wat lastig in het verhaal kwam is eigenlijk het enige niet-positieve dat ik over dit prachtig menselijke en gelaagde droomsprookje kan typen. Naast ’t feit dat tere zieltjes mogelijk teveel (maar wel degelijk functioneel) contrast voelen tussen de puurheid van allesoverstijgende liefde en de…
Als je vooraf weet dat de regisseur van Disneys Pete’s Dragon twee dagen na het afronden van die mega-productie zin had in iets superkleins en persoonlijks, dan denk ik dat je beter de film in gaat dan wanneer je denkt dat dit lekkere geesten-horror is. Een horror is A Ghost Story namelijk totáál niet. En ook al zit het woord “verhaal” in de titel, focus je niet daarop, maar juist op het gevoel dat de maker…
Deze meest succesvolle anime ooit biedt zulke mooie beelden dat je af en toe naar gelaagde en bewegende schilderijen denkt te kijken. Daarnaast zitten er mooie Shinto-wijsheden in en biedt de film een fantastische fantasie die alsmaar grootser wordt door de verschillende onthullingen. Nu zie ik zelf inmiddels ook het ‘gevaar’ van geloven in zulke fantasieën, maar deze film toont ook een wat ongekend ‘zelfvertrouwen’: populaire en zelfverzekerde cultuur die niet uit Hollywood komt. En misschien…
Hoe start je een review van een film waarbij jouw verwachtingen nogal bepalend lijken te zijn voor je beleving? Zal ik maar direct zeggen dat mijn hoge verwachtingen behoorlijk in de weg zaten, want voordat de film begon dacht ik al na over het schrijven van deze zinnen. Ik hoopte iets als “Naast de beste actiefilm van het jaar ook één van de betere romantische komedies…” te kunnen schrijven – na het horen van veel…