The Flash (2023)

Vier dagen na het zien van deze DC-versie van Marvels Spider–Verse-animaties glimlach ik vooral nog om de leuke inside jokes die erin zitten, en die waarschijnlijk enkel leuk zijn voor filmnerds als ik. Want ja, er zitten best een paar gave tijdreis-/multiverse-vondsten in het scenario, maar daarvan zaten de meeste al (en veelal ‘beter’) in die twee Spidey-films. Waardoor ik dus wederom concludeer dat DC een beetje de Aldi-versie lijkt van Marvels Albert Heijn. Al moest…

Lucky (2017)

Of Harry Dean Stanton ‘wist’ dat hij twee weken voor de release van deze film zou sterven weet ik niet, maar wat een prachtige lofrede/eerbetoon aan één van de beste acteurs aller tijden is Lucky mede daardoor geworden zeg. Over een stoere atheïst die aan ’t eind van z’n leven toch wel angstig lijkt te worden vanwege het onvermijdbare einde, maar er ook achter komt dat er aardig wat mensen om hem geven. Waardoor hij…

The 5th Wave (2016)

Ik wist vooraf vrijwel niets over deze sci-fi-thriller. Had ik geweten dat deze nieuwe met Chloë – Kick-Ass, Let Me In – Moretz gebaseerd was op het eerste deel van een (geplande) trilogie, dan was ik niet zo teleurgesteld in het feit dat ik halverwege al voelde dat er weinig opgelost zou worden in deze film, en dat ik het inderdaad beter als een soort van aflevering in een dure TV-serie zou kunnen zien. Want…

The End of the Tour (2015)

Toen ik gisteravond, na het zien van deze (voor mij in elk geval) geweldige film, wat aantekeningen aan het maken was, toen wist ik al meteen: het gaat moeilijk worden om hier een korte recensie over te schrijven. Meestal zijn m’n aantekeningen opgebouwd uit losse flarden, maar nu schreef ik direct volzinnen over jaloezie, mannelijke onzekerheid, ‘wijsheid’, depressie, de verleiding van (of afkeer tegen) roem, eerlijke kwetsbaarheid en ongelooflijk veel herkenbare zaken waar ik me…

Vacation (2015)

Soms wordt me wel eens verweten dat ik niet ‘zeker’ genoeg ben in m’n recensies, dat ik m’n oordeel teveel laat afhangen van m’n stemming op dat moment. Nu tracht ik de invloed van mijn stemming wel altijd in te schatten, maar als ik redelijk chagrijnig een film ga kijken, dan ben ik (gelukkig) niet rationeel genoeg om dat helemaal uit te kunnen schakelen. Zo was dat deels ook het geval bij Vacation, een vervolg op…

The Conjuring (2013)

Allereerst: The Conjuring is een erg goed gemaakte en f*&@ing enge film, als ik op de rest van de zaal af mag gaan. Dat ik het allemaal wat minder eng vond zegt ook wel iets – normaliter ben ik best een mietje bij horrorfilms – maar dat komt vooral omdat ik door deze film iets engers over mezelf heb ontdekt, ben ik bang. Maar James – Saw, Insidious – Wan is wel groeiende en hij…

Drinking Buddies (2013)

Drinking Buddies is in meerdere opzichten een opvallende en interessante film. Natuurlijk heeft de film één van de beste titels van het jaar, maar het is vooral een American indie die – ondanks de aanwezigheid van Olivia (The Incredible Burt Wonderstone, In Time) Wilde, Jake (New Girl, Safety Not Guaranteed) Johnson, Ron (Office Space (!)) Livingston en Anna  (Up in the Air, 50/50) Kendrick – vrijwel geen Hollywood-regels volgt. Drinking Buddies moet het dan ook niet…

Dinner for Schmucks (2010)

Inderdaad: Dinner for Schmucks was een film waarbij ik in het eerste half uur echt meerdere malen zo’n “heb ik niks nuttigers te doen nu?“-gevoel kreeg. Ondanks de aanwezigheid van zoveel talent is het echt een volkomen mislukte remake van het Franse Le Diner de Cons, die ik wél graag had gezien… In Dinner for Schmucks speelt Paul Rudd een ambitieuze Wall Street-analist die voor een promotie indruk moet maken op z’n baas door op…