Yes, Nicolas Cage is in heerlijke en absolute topvorm met een overigens niet altijd perfect gemake-upte kaalkop, in deze verontrustende komedie van de Noorse maker van Syk pike (a.k.a. Sick of Myself). En hier zet Kristoffer Borgli qua verhaal een Amerikaanse stap verder in zijn kritiek op onze ‘aandachtseconomie’. Al laat ie z’n hoofdpersoon nu gelukkig niet zo ver gaan als in die Noorse voorganger. Cage’ karakter blijkt namelijk juist apathisch in de dromen waarin…
Haha, wat een ouderwets heerlijke klote-bullshit was dít zeg. Exact wat ik nodig had na een paar dagen grieperige sufheid en een vriend op bezoek kwam om film te kijken. Nu heb ik vroeger een cassettebandje met muziek van ‘Weird Al’ Yankovic redelijk grijsgedraaid, dus mogelijk moet je wel van Yankovic’ overduidelijke en herkenbare quatsch houden, om hiervan te kunnen genieten. Al wordt die quatsch hier wel aardig aangevuld met een shitload aan grote namen…
Allereerst: Blonde is een erg opvallende en ook bijna hels-heftige vertelling, die daarin wel wat raakvlakken heeft met Elvis. Ik vond Blonde bloody indrukwekkend, maar wil wel wat voorbehouden maken. Zeker omdat niet iedereen deze film trekt en/of aan kan, verwacht ik. Mensen met bijvoorbeeld een abortus-trauma, die raad ik deze film niet aan. Maar ook mensen die niet mee willen/kunnen gaan in heftig depressive en/of suicidal tendencies vermijden deze film beter. Okay, nu die serieuze mededelingen…
Zo onduidelijk als de exacte setting van Monos ook bedoeld is, om aan te geven dat de film universele thema’s behandelt, zo enorm verrassend breed is de cast & crew opgebouwd. Waar je enkel onbekende en/of debuterende locals verwacht, herken je ineens acteurs uit I, Tonya en The Kings of Summer. Of je ontdekt dat de geweldige muziek gemaakt is door degene die ook de musical sccore van Scarlett Johanssons Under the Skin componeerde, of dat…
Een verrassend goede en vermakelijke film, van de maker van Lars and the Real Girl, met een onbevreesde hoofdrol van Margo – The Wolf of Wall Street – Robbie, over het meest zwart schaap dat ooit in het internationale kunstschaatsen te zien is geweest. Nu kwam dat ‘zwarte’ deels door haar eigen achtergrond en ’t feit dat die totaal niet paste bij die wat elitaire glamourwereld van die sport, maar toch vooral doordat ze in…
Yep, Black Mass lijkt op het punt te staan een classic gangsterfilm te worden, ondanks dat het (waargebeurde!) verhaal waarschijnlijk net te rustig verteld wordt om het mainstream publiek te bekoren. En ondanks dat één rol bij een tweede viewing wat door de mand lijkt te vallen, is het de regisseur van Crazy Heart en Out of the Furnace wél gelukt om Johnny Depp z’n beste acteerprestatie in lange tijd af te laten leveren, waarbij het intensieve make…
John Wells’ vorige film, The Company Men, zeek ik nog lichtjes af omdat ik urgentie miste. Daarbij betichte ik Wells, als bedenker van de TV-serie E.R., ook van het zijn van een wat ‘ouderwetse’ TV-drama-regisseur. Nu hij voor August: Osage County heeft samengewerkt met Tracy Letts, schrijver van o.a. Killer Joe (!), en de beschikking heeft over aan aantal actrices en acteurs in topvorm, levert ie een werkelijk prachtig rauw familiedrama af. Over gemiste kansen,…