Ik geef het direct toe, maar buiten Baz Luhrmanns Romeo + Julliet en het (voor ‘Shakespeareans’ alleen vanwege de titel al) hilarische Hamlet 2, ben/was ik niet echt bekend met Shakespeare’s werk. Maar in Joel Coens meer dan indrukwekkende, theatrale en licht-film-noir-ische The Tragedy of Macbeth werd vrij snel duidelijk waar ik al op hoopte: dat Shakespeare’s taal zeker niet alleen bedoeld was om mee te shinen/pochen, maar hij daarmee ook zijn meer dan interessante…
Misschien wel de mooiste reactie die ik online op deze nieuwe Coen-broers Netflix-film zag: “Echt zo’n film die van mij wel dagen had mogen duren.” Een gigantisch compliment voor bijvoorbeeld de sfeer die deze filmmakende broers weten neer te zetten, maar ik verwacht dat het ook te maken heeft met de vrijheid die ze jou bieden om heerlijk wat te projecteren/interpreteren, waardoor je best wel wat persoonlijke zaken ‘op’ deze film kunt plakken. En dat…
Voordat ik deze nieuwe film van regisseur George Clooney zag, had ik al wat mindere reacties gelezen, dus ik had m’n verwachtingen al wat naar beneden bijgesteld. Dat zorgde er dan ook voor dat ik me zeker wel vermaakte met deze nieuwe film – met o.a. Matt Damon, Julianne Moore, Oscar Isaac, Noah Jupe en Julianne Moore (!) – maar ik zat me tijdens de film ook al af te vragen waar het aan lag…
Heerlijk: deze nieuwe van de Coen-broers lijkt ogenschijnlijk een beetje het vierde deel in hun idiot trilogy (inderdaad, dat kan niet waar zijn), want de film zit vol met heerlijke quatsch en wederom een drollerig George Clooney-karakter, maar het is ook zo’n film waar ik ook continu een bepaalde ‘onderlaag’ bij voelde die ik – stijltechnisch – herkende uit bijvoorbeeld A Serious Man. Maar die onderlaag heeft te maken met de aanwezige Jezus-metafoor, die veel verder…
Soms is het maar beter dat ik mezelf ‘verplicht’ om een film toch in de bioscoop te gaan kijken. Eerlijk gezegd had ik helemaal niet zo’n zin in een film over de Koude Oorlog, maar vanwege de toch wel positieve reacties op deze nieuwste van Steven Spielberg, besloot ik om ‘m gisteravond te kijken. En inderdaad: ook hier zul je vrijwel enkel positieve geluiden horen over deze film, die ontzettend fijn ‘loopt’, geweldige onderhandelingsdialogen bevat…
Het verhaal dat in Unbroken wordt verteld is ontzettend meeslepend en werkelijk ongelooflijk. Zeker als je weet dat het ook echt heeft plaatsgevonden. Alleen voor dat verhaal is de film dus al meer dan de moeite waard. Toch voel ik dat de film nu – een dag later – alweer wat wegzakt. Waar het verhaal namelijk wel impact heeft gemaakt, heeft de film dat niet echt. Eerlijk toegegeven voelde ik op een bepaald punt wel…
Allereerst: WOW..! Gezet in het New York van begin jaren 60 van de vorige eeuw kon er wat mij betreft sowieso al weinig fout gaan met Inside Llewyn Davis. Nu moet ik wel zeggen dat ik een behoorlijk groot fan ben van de gebroeders Joel en Ethan Coen, die je kent van zeer uiteenlopende films als A Simple Man, No Country for Old Men, O Brother, Where Art Thou?, Barton Fink, e.v.a. Met een enkele…
Na het wat luchtigere Burn After Reading komen de broertjes Coen nu weer met het ’n stuk diepere A Serious Man, zeer waarschijnlijk qua setting behoorlijk autobiografisch. Het gave aan deze film is dat het weer een puzzel met zoveel lagen is, dat het voor mij op dit moment eigenlijk nog niet mogelijk is om écht de kracht van deze film te begrijpen. En daarnaast was de film ook nog eens erg vermakelijk… In A…