“It feels like it’s written by A.I., maybe because of that writers’ strike last year..?”, hoorde ik een vrouw – in een New Yorkse bioscoop voor me – na afloop haar teleurstelling trachten te verwoorden. En hoe cool het ook is om een film te zien in de stad waar ie ook is opgenomen, de ‘uitlachsalvo’s’ richting het einde van deze nieuwe Marvel-Spider-familie-franchise-poging was waren aardig vernederd, maar helaas ook volkomen terecht! Want ondanks een…
De meesten zullen Maggie Gyllenhaal kennen als actrice in topfilms als Secretary, Stranger Than Fiction, The Dark Knight en/of Crazy Heart, van haar hoofdrol in tv-serie The Deuce, of als zus van Jake. Maar na The Lost Daughter staat ze wat mij betreft ook bekend als een zelfverzekerde regisseur met flink wat lef, want wát een krachtig regiedebuut is dit psychologisch drama (met thriller-spanning). Ze durft hier namelijk best stevig te schuren inzake het normaliter…
Allereerst: The Peanut Butter Falcon is een geweldig mooi en zoet sprookje dat vooral uitblinkt doordat ’t hoofdonderwerp – een jonge man met Down ontsnapt uit een verzorgingshuis om beroepsworstelaar te worden en vindt op z’n homeriaanse queeste hulp (en ‘familie’) op een onverwachte plek – prachtig niet-sentimenteel wordt gebracht. Iets dat bij ‘dit soort’ films vaak een lastig te balanceren iets is. Maar dat zit hier dus behoorlijk goed. Allertweet: dit is ook een…
Deze Luca – Call Me by Your Name – Guadagnino-remake van Dario Argento’s Giallo-klassieker Suspiria (en lichtjes iets uit de vervolgen Inferno en The Mother of Tears?) blijft misschien wel zo heerlijk hangen in m’n hoofd, omdat het kijken van deze film aanvoelde als meerdere films of filmervaringen in één. Het is een sensuele dansfilm, het is een prachtig vormgegeven heksen-horrorfilm, het is een mysterieuze heksen-die-spreuken-in-dansbewegingen-hebben-omgevormd-film, het is een film die gaat over het wel of…
Bad Times at the El Royale was vrijwel precies wat ik ervan verwachtte en/of hoopte, misschien wel grotendeels omdat ik er vooraf vrijwel niets vanaf wist. Ja, doordat ie geschreven en geregisseerd was door Drew – Cloverfield, The Cabin in the Woods – Goddard, verwachtte ik wel iets dat commercieel maar wel ook off beat zou zijn, en ik wist dat er ook wel wat goede acteurs in zaten (dat het er zoveel waren, wist ik…
Allereerst moet ik mogelijk melden dat ik als man deze ogenschijnlijk ontzettende vrouwenfilm ging kijken omdat een paar vriendinnen van me meldden dat ie een stuk beter (en zelfs pijnlijker) was dan je zou verwachten. En inderdaad: ondanks dat je 85% van de film ook als ‘wereldbeeld-verneukende romantiek-verheerlijking’ kunt zien, bevat de film een aantal best rake dialogen (die mogelijk wel met iets meer nadruk gebracht hadden moeten worden om effectief over te komen) en…
Yep, Black Mass lijkt op het punt te staan een classic gangsterfilm te worden, ondanks dat het (waargebeurde!) verhaal waarschijnlijk net te rustig verteld wordt om het mainstream publiek te bekoren. En ondanks dat één rol bij een tweede viewing wat door de mand lijkt te vallen, is het de regisseur van Crazy Heart en Out of the Furnace wél gelukt om Johnny Depp z’n beste acteerprestatie in lange tijd af te laten leveren, waarbij het intensieve make…