Christopher Nolan zet met Interstellar een flinke en hoopvolle stap voorwaarts, zeker als mijn interpretatie van wat ie wil zeggen de ‘juiste’ is. Waar z’n eerdere films vooral geweldig waren vanwege het gepuzzel (denk Memento en Inception) en hij daar in z’n Batman–reboots The Dark Knight en The Dark Knight Rises behoorlijk cynische maatschappijkritiek doorheen mixte, daar gaat hij hier dus een stap ‘verder’ door dat cynisme te vervangen door iets van metafysische hoop. En dat heeft inderdaad wel wat weg van het…
Soms is het fijn om onwetend een film in te gaan, maar ik verwacht niet dat dat bij de doelgroep van The Maze Runner het geval zal zijn. Ik behoor daar zelf niet (meer) toe, dus is het mogelijk des te knapper dat ik me aardig vermaakte bij deze Lord of the Flies meets Cube meets The Hunger Games meets Ender’s Game, gebaseerd op het eerste boek van James Dashners Maze Runner-serie. Maar daarmee twijfel ik…
Als je de trailer van Guardians of the Galaxy hebt gezien, dan weet je waarschijnlijk al dat dit één van de verrassendste Marvel-films is, deels vanwege het feit dat 99,5% van de film zich niet op aarde afspeelt, maar vooral vanwege de heerlijke zelfrelativerende humor. In dat opzicht is de trailer de perfecte representatie van deze nieuwe van regisseur James Gunn, die me een paar jaar geleden enorm verraste met z’n vrij cynische superheldenfilm Super, na…
Een dag nadat ik Scarlett Johansson zag schitteren in Under the Skin zag ik haar ook bijna letterlijk schitteren in Lucy. Maar in deze film van lopende-band-filmmaker Luc Besson komt dat vooral doordat ze één of andere prestatiebevorderende drugs heeft genomen, waar zelfs Bradley Cooper in Limitless jaloers op zou zijn geweest. Want ondanks dat zij dus bijna 100% van haar hersenen schijnt te gebruiken (en wij normaliter maar 10%, volgens een verkeerd geïnformeerde Besson!),…
Damn..! Ik kan je op allerlei (verkeerde) manieren naar deze film lokken, maar dat ga ik niet doen. Want Under the Skin is gruwelijk indrukwekkend, als je open staat voor dit ‘soort’ films. En dan kan ik zeggen dat het een intrigerende science-fiction-drama-thriller is, maar ook dan krijg je mogelijk de verkeerde verwachtingen. Misschien kan ik het beste zeggen dat je je voor moet bereiden op iets wat je waarschijnlijk nog nooit gezien hebt (of…
Het duurde even voordat ik zin had in Transcendence, ondanks dat de trailer me een paar maanden geleden wel degelijk aan sprak. Maar de eerste reacties waren niet echt positief (om even een eufemisme te gebruiken), en ik weet nu wel waarom. Want ondanks dat de als regisseur debuterende cameraman Wally Pfister flink wat tijd neemt om het verhaal in te leiden, denk ik toch dat de thematiek wat boven z’n pet gaat. Dus laat…
Dawn of the Planet of the Apes is voor een zomer-blockbuster een stuk interessanter dan je mogelijk denkt, maar in het licht van die Charlton Heston-klassieker uit 1968 toch wel makkelijk, simpel, ‘cool’ en schreeuwerig. Maar toch zie ik met lichte smart uit naar de volgende uit deze franchise. En dat had ik eigenlijk niet na het zien van Rise of the Planet of the Apes… Het verhaal De verplichte “Hoe het mis ging met…
Allereerst is het vrij belangrijk te melden dat ik met gruwelijk lage verwachtingen naar deze remake van Paul Verhoevens Hollywoodfilm uit 1987 ging. Maar aangezien ik ‘alles’ wil zien besloot ik me afgelopen vrijdagavond toch te wagen aan deze nieuwste van José – Tropa de Elite – Padilha, en ik durf wel toe te geven dat ie mij behoorlijk meeviel. Denk zelfs dat ie voor het jongere publiek, die Verhoevens film nooit zagen, best wel…
Spike Jonze heeft met Her een film gemaakt die mogelijk eenzelfde ‘status’ als Lost in Translation kan krijgen, en de link met deze film (van Jonze’ ex-vrouw!) gaat verder dan Scarlett Johanssons betrokkenheid bij beide films. Maar Her is vooral ook een film die geweldig gebruik maakt van een nogal apart gegeven, maar juist doordat je dat gegeven wel moet (en zeer waarschijnlijk ook ‘makkelijk’ wilt) accepteren om van deze film te genieten, biedt dat…
Ik moet eerlijk bekennen dat ik verdomd mild ben over I, Frankenstein, ook al is dit natuurlijk een zeer foute en volledig overbodige film. Mogelijk dat m’n enorm lage verwachtingen ervoor zorgden dat ie alleen maar mee kon vallen? Alhoewel: dat lukte me bij The Legend of Hercules niet, die ik afgelopen week in een sneak preview zag en waar ik nog een vernietigende recensie over moet schrijven… Maar mogelijk dat regisseur Stuart Beattie z’n…
Ender’s Game is qua protagonist nogal een aparte science-fiction film, want de persoon die ‘ons mensen’ moet redden van een dreigende aanval van een buitenaards ras is een jaar of 14 oud. Dat roept direct wat ‘grotere’ vragen op natuurlijk, maar ondanks de vrij interessante en rustige opbouw, met zeker ook een aardige verrassing richting het einde, vraag ik me toch af of je het boek – waarop de film gebaseerd is – gelezen moet…
Zonder enige schroom kan ik zeggen dat ik The Hunger Games: Catching Fire behoorlijk geweldig vond en een stuk beter dan het eerste deel. Waarschijnlijk is het vooral tekenend dat ik écht al zin heb om volgend jaar het volgende deel te zien, en dat is iets dat niet vaak uit mijn mond/vingers komt. Of ik daar regisseur Francis – I Am Legend, Constantine – Lawrence de credits voor moet geven weet ik niet zeker,…