Holy bloody moly, wat een ACTIE..!!!!!! Ik denk dat ik sinds Ong Bak niet meer zo onder de indruk van vechtscènes in een film ben geweest als bij deze film. Pencak Silat is de vechtsport; Yayan Ruhian en vooral Iko Uwais de vechters, en de regie van deze Indonesische en Indonesisch gesproken film in handen van iemand uit Wales? Misschien dat ik nu al kan zeggen dat dit de actiefilm van ’t jaar is, en mogelijk van de…
33 jaar na z’n officiële release is The Warriors nog altijd een opvallende film. De film heeft in de loop der jaren zelfs een cult following opgebouwd, maar het is net zo goed een film voor jochies die van “vette gangsterfilms” houden. Misschien dat ie in die categorie wel met Blood In Blood Out strijdt om de tweede plek, achter ’t onaantastbare Scarface natuurlijk… Alle drie compleet andere films, maar ervaring leert dat deze films wel…
Na het zien van de intrigerende en heerlijk foute trailer, in combinatie met de titel van de film, was ik blij dat ik deze op import-DVD afgelopen vrijdag zag, want na ’t in mijn ogen teleurstellende World’s Greatest Dad toont Bobcat Goldthwait dat hij wel degelijk een gepassioneerd persoon én regisseur is. God Bless America gaat over de terminaal zieke Frank die alle kutprogramma’s op de commerciële zenders niet meer trekt en vindt dat er…
Horrorfilms die zulke extreme en uiteenlopende reacties oproepen (bv. op IMDb) zijn vaak de interessantste, en dat is met The Woman in mijn ogen ook ’t geval. Allereerst is ’t een vrij verontrustende film die mij een paar keer een aardig ongemakkelijk gevoel gaf, maar ik vond ’t naast een aardige puzzel ook behoorlijk interessant, en zoals ’t een goede film betaamt: hij is op meerdere manieren te interpreteren. En inderdaad: naar het einde toe…
Het is veel te lang geleden dat ik weer zo’n geweldige klassieker kon ontdekken, en ondanks dat ik deze film ooit wel ‘half’ op TV had gezien, zag ik ‘m afgelopen vrijdagavond eigenlijk pas voor ’t eerst écht. En damn, wat was Sidney Lumet toch een geweldige regisseur..! Maar naast Lumet verdient Al Pacino net zoveel credits voor de hoofdrol van Sonny, die met twee partners-in-crime besluiten om een bank te gaan overvallen. Binnen een…
Best ’n raar gevoel eigenlijk, om met tegenzin naar de bioscoop te gaan om die nieuwste van Jason Statham te gaan kijken. Na een stuk of vijftien films waarin hij exact dezelfde actieheld-met-Brits-accent speelt komt hij nu met Safe, over een voormalig politieagent die in a pickle geraakt met niet alleen de Russische én Chinese maffia, maar ook nog eens met een deel van de NYPD. En dan moet ie ook nog een jong Chinees meisje…
Dat regisseur Michael Morrissey een groot fan van duistere comics is, dat zie je niet alleen terug in de poster hiernaast (de officiële filmposter vind ik niet echt geslaagd, to be honest), maar vooral in de manier waarop hij z’n protagonist neerzet als een getormenteerd joch dat zich ’s nachts ontpopt tot een soort vigilante superheld. Vergelijkingen met films als Kick-Ass en Super zijn snel gemaakt, maar Boy Wonder is eerder een psychologische thriller dan…
In mijn vrij grote praise voor Drive, in mijn ogen de beste film van 2011, kwam ik de naam van deze Franse film uit 1967 – met een 32-jarige Alain Delon in de hoofdrol – veelvuldig tegen. Afgelopen weekend was het eindelijk zover dat ik ‘m kon kijken, en ondanks dat ik ‘m wat teveel zat te vergelijken met Drive, was ik vanaf de eerste scène gegrepen door de minuscule details, de enorme rust in de…
Na de gruwelijk succesvolle KONY2012-YouTube-actie is de urgentie van deze film wel wat verdwenen, zeker omdat die YouTube-video ook al voldoende gedramatiseerd is. Maar Machine Gun Preacher is zeker wel interessant, omdat het ten eerste een biopic van een echte bad-boy-turns-hulpverlener is. Daarnaast snap ik critici überhaupt niet wat er tegen het vragen van aandacht voor deze gruwelijkheden is, dus een film als deze verwelkom ik daarom ook graag. En ten derde is het de…
Misschien wel ’t leukste aan Tower Heist voor mij is dat ik ‘m gisteren onwetend terugbracht naar de videotheek, waar me werd gevraagd wat ik er van vond. “Ach ja, ik had lage verwachtingen, dus ik heb me aardig vermaakt”, was m’n response. “Ik schat een 6,2 of een 6,3 op IMDb.” Toen we even later op IMDb checkte in hoeverre m’n gok klopte kreeg ik ’n glimlach op m’n gezicht, want die 6,3 klopt dus…
Ik ging gisteravond zonder enige voorkennis – buiten het zien van de hilarisch droogkomische trailer – naar Plan C. Als ik namelijk had geweten hoe persoonlijk deze film voor schrijver en regisseur Max Porcelijn was geweest, dan was ik er sowieso al anders ingestapt. Dan had ik namelijk zeker geweten dat die wat ongemakkelijk aanvoelende authenticiteit ‘echt’ was. Nu schoof ik het wat af op “misschien ligt deze humor mij net niet“, want de overige filmliefhebbers…
Interessante maar volgens mij niet geheel uit de verf komende film over een tweetal roodharigen die het gehad hebben met de wereld waarin ze gepest worden en op een Natural Born Killers-achtige road trip gaan. Dat is in het kort Notre jour viendra, een film die zeker lekker blijft hangen, maar die de gruwelijk hoge verwachtingen die ik had na ’t zien van de trailer helaas niet waarmaakt. Of zou ik iets gemist hebben..? Regisseur…