Die hard filmfreaks moeten deze film natuurlijk sowieso zien, omdat Robert – Medium Cool, Jackie Brown – Forster hierin z’n laatste rol speelde (voordat hij op 78-jarige leeftijd overleed). Daarnaast is het de nieuwe film van Jim Cummings, die mij keihard verraste met z’n prachtige debuutfilm Thunder Road. En dat de hoofdrol die Cummings zelf speelt in The Wolf of Snow Hollow wederom een nogal getroebleerd persoon is, waardoor de film uiteindelijk veel meer drama…
Omdat hij één van de regisseurs en editors van Saturday Night Live is, volgde ik Oz Rodriguez al een tijdje op Instagram. Dat hij met hulp van SNL-baas Lorne Michaels nu zijn tweede (na het hier niet uitgebrachte Brother Nature) film kon maken – naar eigen zeggen de eerste film die echt de Dominicaanse bevolking in de NY’se Bronx in de hoofdrol zet (vandaar ook Zoe – Avatar – Saldana’s cameo?) – voorspelt niet direct…
Naast een paar leuke ‘auto-discussies’ (waarin een karakter met een andere tijdversie van zichzelf in discussie gaat) is het meest positieve aan Bill & Ted Face the Music dat je duidelijk voelt dat de samenleving wel wat ‘gegroeid’ is in de laatste 30 (!!) jaar. Zo lang is het namelijk geleden dat Bill (Alex Winter) en Ted (Keanu Reeves) op een geweldig avontuur gingen in Bill & Ted’s Excellent Adventure (1989), en daarna de wereld…
La odisea de los giles is een vermakelijk Spaans-Argentijns antihelden-verhaaltje, dat in het kort een mix is van Ocean’s Eleven, Welcome to Collinwood en The Best Exotic Marigold Hotel. Overduidelijke boekverfilming (met veel ‘pratende-gedachten-exposé’), maar dan wel van een schrijver die met een eerdere boekverfilming de Oscar voor Best Foreign Language Film won (een film die ik in m’n vorige recensie ook reeds aanhaalde, om een totaal andere reden overigens). Dat gaat met deze niet…
Laat ik je vooraf geruststellen: dit is geen goedkope remake van Groundhog Day, ook al is het basisgegeven zo goed als gelijk. Iets dat overigens heerlijk terloops wordt genoemd door een perfect gecaste Andy – Saturday Night Live, Brooklyn Nine-Nine – Samberg, als hij uitlegt dat hij in zo’n “time-loopy thing you might’ve heard about” zit. Nee, Palm Springs is een heerlijk schattige en bij vlagen ook keiharde komedie over inderdaad een tijdlus, waardoor Sambergs…
Dat Will – Anchorman, Saturday Night Live – Ferrells humor nogal wat overeenkomsten heeft met het behoorlijk campy Songfestival, dat kwam voor mij niet echt als een verrassing. Dus dat zijn heerlijke zelfoverschattende én -spottende humor perfect werkt in David – Wedding Crashers, The Judge – Dobkins ode aan die jaarlijkse muziek-extravaganza, bijgestaan door een geweldige Rachel – The Notebook, Midnight in Paris – McAdams, dat maakt het overduidelijke kopiëren van een werkende film- en…
Jon Stewart – bekend als host van Comedy Centrals scherp-satirische nieuws-commentaar-programma The Daily Show (hij was de voorganger van Trevor Noah) – toont met Irresistible wederom hoe gruwelijk scherp zijn kritische oog is, door met deze film niet alleen de spindoctors en corruptie in het Amerikaanse politieke systeem een veeg uit de pan te geven, maar ons als kijkers mogelijk ook wel… En het ‘enge’ aan deze film: er zitten stiekem ook zoveel feiten en…
Yes, als Saturday Night Live-fan genoot ik ontzettend hard van Pete Davidsons (semi-)autobiografische The King of Staten Island, geregisseerd door iemand die nogal bedreven is in dit soort ‘grown child‘-verhalen: Judd – The 40 Year Old Virgin, Knocked Up, This is 40, Trainwreck – Apatow. Vooral de heerlijke én eerlijke dialogen vielen me op, al is het – zo in nabeschouwing – ook wel jammer dat veel heftige/interessante thema’s enkel aangeraakt worden (zelfmoordgedachtes, wat blowen…
De beste manier om van deze simpele komedie-versie van Queen & Slim (met een vleug Date Night en een zoutkorreltje Crazy, Stupid, Love.) te genieten, is door te vergeten dat ie van de regisseur van The Big Sick is, maar juist geregisseerd is door de schrijver van Wet Hot American Summer. Want zonder verwachtingen is The Lovebirds een lekker tussendoortje, waarin veel bekende elementen worden gecombineerd, dat door de vrij aardige chemistry tussen de hoofdrolspelers…
Bad Education toont met dit waargebeurde verhaal haarscherp hoe velen (of iedereen?) met het juiste verhaal wel tot iets corrupts in staat zijn. Extra treffend door de wereld waarin het gezet is, waarin professionals nogal ondergewaardeerd (lees: onderbetaald) worden, mogelijk omdat sommigen werken vanuit iets als een roeping. Geholpen door enkele geweldige castkeuzes (Hugh Jackmans meest ‘grijze’ rol ooit, maar ook Allison Janney is weer beter dan nodig!), raakt dit verhaal aardig wat onderwerpen, die…
Yes, na het ‘gedoe’ rondom het nuanceren van m’n recensie van Planet of the Humans, had ik even behoefte aan makkelijk vermaak, en precies dát levert Murder Mystery. Zo simpel als de titel klinkt, zo is de film ook. Precies wat ik nodig had, en om het in één zin samen te vatten: Murder Mystery is een lekkere pretentieloze en zelfspottende versie van Knives Out, die ik juist wat te gekunsteld vond. Precies wat je…
Yes, Bad Boys for Life biedt vrijwel hetzelfde heerlijke escapisme als de twee eerste delen die ongeveer 20 (!) jaar geleden uit kwamen. Mijn eerste reactie na afloop: “Damn, die Belgisch-Marokkaanse makers Adil en Bilall (van Black en Patser) mogen wel fuckin’ trots zijn op hun Hollywooddebuut..!” Even later kon ik dat best authentiek aanvoelende ‘straat-gevoel’ wat beter nuanceren, waarin ik mogelijk wat ver ging door het te koppelen aan de veelal mindere authentiek aanvoelende…