Natuurlijk mist deze sequel de originaliteit van het eerste deel, al blijven de avonturen van Tallahassee, Columbus, Wichita en Little Rock meer dan vermakelijk hoor. Maar waar de film leuk en zelfbewust sneert naar andere zombiefilms en -series (vooral The Walking Dead moet eraan geloven), moet ik eerlijk toegeven dat dit tweede deel niet echt langer blijft hangen dan een gemiddelde The Walking Dead-aflevering. Misschien mede ook wel, doordat het idee van een filmpersonage dat…
Spider-Man: Far from Home is de eerste Marvel-film nadat de Avengers dus eigenlijk hun eindstrijd hebben geleverd tegen Thanos (zie Avengers: Endgame), waardoor deze film primair gemaakt lijkt/leek om de commerciële potentie van Marvel nieuw leven in te blazen. Die wat cynische houding hield ik de hele film in m’n achterhoofd, totdat een tijdens-de-credits-scène toonde dat deze film ook een heel ander doel had. Mogelijk begrijp je hier nu nog niets van (wees gerust: hieronder…
Ik ben de laatste jaren steeds enthousiaster over het feit dat ik het in grote blockbusters verrassend vaak ‘eens’ ben met de slechterik. Als in: laat beide kanten in een conflict goed onderbouwd zien, zodat er frictie ontstaat in jouw hoofd als kijker (waardoor je betrokkenheid bij het verhaal groter wordt). Want schuilt in ons allemaal niet zowel goed als kwaad? De schrijvers van Godzilla: King of Monsters herkenden die vibe/urgentie/thematiek waarschijnlijk ook, maar in…
Allereerst: Hotel Mumbai is een Australische productie. Dus nee, vrees niet – net als ik kort deed – voor overdreven Amerikaans heroïsme en/of Westerse borstklopperij. Wat je krijgt is namelijk een ontzettend spannend thriller-achtige vertelling van de terroristische aanslagen in Mumbai in 2008 (zo lang geleden alweer ja). Mét snoeihard geweld dat ik wel herkende uit Australische films, waarin individueel drama toch net wat ondergeschikter lijkt te zijn dan in Hollywood. Ja, ik was best…
Zhang Yimou is – na het mislukte The Great Wall-uitstapje – volledig ’terug’ met dit visueel overdonderend en intrigerend actie-drama. Over look-a-likes (oftewel de titulaire “schaduw”), politieke intriges, yin & yang, supercreatief vechten, traditie, oorlogvoering en natuurlijk liefde. En dat alles met een bij vlagen enorm fijne en rustige opbouw, flink wat symboliek (die naderhand meestal wordt ’toegelicht’ in mono- en/of dialogen) en interessante karakters met allen hun eigen ‘verhaaltje’. Gezet in een wereld waarin…
Yes, Avengers: Endgame biedt een zeer goed tot geweldig einde van een reis die in totaal 22 films duurde..! Waar ik normaliter best kritisch ben op zulke commerciële franchises, heeft het Marvel Cinematic Universe mij vrijwel geen enkele keer teleurgesteld. Al vielen mij twee trailers voorafgaand aan deze epische afsluiter wel om verschillende redenen op. Eén toonde namelijk een karakter dat in Infinity War verpulverd werd, wat mijn chronologie-logica wat uitdaagde. En de andere trailer…
Ik was volgens mij één van de weinigen die best genoot van Batman v Superman. Daarnaast ben ik wel te lang doorgegaan met series als Arrow en The Flash, die bij nadere beschouwing toch behoorlijk ‘simpel’ en doorzichtig ‘verslavingsbevorderend’ (lees: alsmaar rekkend) waren. En ondanks dat ik Shazam! zeker wel een vermakelijke tiener-/kinderfilm vond, ga ik nu misschien wel een vraag stellen waarmee ik veel DC-fans pijn doe: is DC niet een beetje het kleine wannabe-broertje…
Mogelijk dat het de mindere reviews waren van een paar recensenten die ik toch aardig respecteer, maar het duurde dus even voordat ik Robert – Sin City, Desperado – Rodriguez’ Alita: Battle Angel zag. Of moet ik zeggen: James – Avatar, The Terminator – Camerons Alita: Battle Angel, want hij schreef het scenario. Gebaseerd dan weer op de manga Gunnm van Yukito Kishiro, om even helemaal volledig te zijn. Maar wat jou mogelijk veel meer zegt:…
Omdat Captain Marvel volgende maand in Avengers: Endgame volgens mij het hele universum moet gaan redden, was het natuurlijk wel nodig om haar eerst ook nog een origin story te geven. En dat is Captain Marvel zeker geworden, maar niet enkel voor het Brie Larson-karakter. We zien namelijk ook wat andere ‘oude’ bekenden in CGI-jonger-gemaakte rollen, waarbij ik zeker aan één van m’n favoriete films aller tijden moest denken. Zeker omdat de film een heerlijke 90’ies vibe heeft (met…
Ik raakte aardig geïntrigeerd toen ik de vele positieve verhalen over het geanimeerde Spider-Man: Into the Spider-Verse hoorde. Na het winnen van de Golden Globe heb ik ‘m dan ook maar snel gekeken, en ik begrijp nu goed waarom deze film zo’n brede groep kijkers kan bekoren. Ten eerste is de film vanuit visueel-technisch oogpunt de meest authentieke comic-verfilming aller tijden, maar daarnaast hebben de schrijvers de vele verschillende Spider-Man-versies zo goed bij elkaar gekregen,…
Natuurlijk zet je het beste je kritische blik al op “off” vóórdat je een bioscoopzaal binnenloopt waar Aquaman draait (neem een film waarin Dolph Lundgren gecast is nóóit serieus!). Mij lukte dat wonderwel goed, maar helaas het groepje meiden achter mij in de zaal niet. Zij begonnen deze laatste DC-film halverwege redelijk ongecontroleerd uit te lachen, en één van de meiden had zo’n slappe lach dat ik bemerkte dat ik dus eigenlijk best lekker in…
Deze vierde samenwerking tussen regisseur Peter Berg en acteur Mark Wahlberg – na Patriot’s Day, Deepwater Horizon en Lone Survivor – is misschien niet hun beste, en marketingtechnisch overigens te plaatsen ergens tussen de betere Ludlum-actiethrillers (de Jason Bourne-verhalen) en het lopendebandwerk van Luc Besson (denk Colombiana, Taken…), maar wel met ervaring, ‘panache’ en de juiste actietiming gemaakt. Helaas dus ook minder interessant dan films waarin het verhaal wel het belangrijkste is, want naar het…