Aguirre, der Zorn Gottes (a.k.a. Aguirre, Wrath of God – 1972)

Ik weet eigenlijk niet zo goed waar te beginnen, als ik Aguirre, der Zorn Gottes uit 1972 moet recenseren. Ten eerste is het weer een gruwelijk intrigerende film van Werner Herzog, die langzaamaan mogelijk mijn favoriete regisseur aan ’t worden is. Daarnaast is het echter ook een film die maar een selecte groep film- en kunstliefhebbers zal kunnen bekoren, want het is geen makkelijke kost. En als je een soort van VHS-kopie van een Duitse…

Legend of the Guardians: The Owls of Ga’Hoole (2010)

Nou, na een zeer enthousiaste reactie van een vriendin van me, een moeilijk te onderdrukken drang om echt bijna alles te zien, de aanwezigheid van Zack – 300, Watchmen, Dawn of the Dead-remake – Snyder als regisseur en een rustige maandagochtend besloot ik vanmorgen maar eens in de IMAX-zaal van Pathé te duiken om Legend of the Guardians: The Owls of Ga’Hoole te kijken. Jammer dat de beste 3D die ik mogelijk ooit gezien heb…

Due Date (2010)

Okay, allereerst: Due Date is niet de 2010-versie van The Hangover, ook al speelt Zach Galifianakis weer een soortgelijke rol in een film van dezelfde regisseur (Todd Phillips). Waar ik bij The Hangover vrijwel continu aan het lachen was, deed ik dat bij Due Date waarschijnlijk nét tien keer gedurende de hele film. Wel een paar keer keihard, dat dan weer wel… In Due Date moet Robert Downey Jr. zo snel mogelijk vanuit Atlanta naar…

My Son, My Son, What Have Ye Done (2009)

“David Lynch presents a Werner Herzog film“… Need I say more? Nou, in m’n lijstje ‘lastig te recenseren films’ komt My Son, My Son, What Have Ye Done toch aardig hoog de top 5 binnen. Ik moet eerlijk toegeven dat ik er afgelopen maandagavond niet echt in kwam, maar de film intrigeerde me wel, zeker ook omdat ik nogal fan ben van bovengenoemde heren, en ze me eigenlijk nog nooit hebben teleurgesteld. En ook al…

Cemetery Junction (2010)

Waar The Invention of Lying uiteindelijk een teleurstelling bleek, daar verraste Ricky Gervais me met Cemetery Junction wel positief. Want het is niet alleen een best leuke komedie, maar er zit ook genoeg drama in om ‘m serieus te nemen. Zou het komen doordat regisseur Gervais zichzelf hier ondergeschikt maakt aan ’t verhaal…? Waar hij in The Invention of Lying ook nog de hoofdrol op zich nam, heeft ie hier een nogal racistische bijrol, die…

Nord (a.k.a. North – 2009)

Ik vind het één van de mooiste dingen bij het kijken van een film, dat de film eindigt op het moment dat ik denk: “Ja, zouden ze hem nu durven laten eindigen?” Bij Nord was dat het geval, en dat is dit jaar nog geen vijf keer gebeurd, denk ik. En de ondertitel: “an anti-depressive off-road movie” beschrijft de film ook nog eens interessant… Nord gaat over Jomar, een nogal ‘down-on-his-luck‘ beheerder van een skistationnetje…

Super Troopers (2001)

Uit de categorie “Waarom heb ik deze niet eerder gezien?” was het afgelopen woensdag de Broken Lizard-komedie Super Troopers uit 2001. Precies in de lijn van andere Broken Lizard-films Club Dread en Beerfest, maar dan is dit hun debuut-/doorbraak-film. En die is inderdaad bijna altijd beter dan de volgende, zo ook hier… Super Troopers is een zogenaamde ‘stoner-comedy’. Denk Dazed & Confused, Slacker en de Jay & Silent Bob-karakters uit Kevin Smith-films. Films die waarschijnlijk…

The Social Network (2010)

Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik kan nog maar een paar vrienden noemen die géén Facebook-account hebben. Ik kan waarschijnlijk meer mensen noemen die ik door Facebook juist heb leren kennen, en misschien zelfs voorzichtig ‘vrienden’ mag noemen. Dat social media een enorme invloed op ons leven hebben hoef ik niemand meer uit te leggen, maar waarschijnlijk weten we over 10 jaar pas hoe groot die impact écht is geweest. En…

Despicable Me (2010)

Zo, na drie nogal ‘duistere’ films (La Horde, Valhalla Rising en Black Death) was het afgelopen maandag tijd voor heerlijk vermaak, en dat kreeg ik 100% met Despicable Me. Ik heb me keihard kapotgelachen om Gru en vooral z’n Minions, ook al moest ik een 3D-bril dragen. Zou ik daar toch aan gaan wennen dan..? Despicable Me gaat over een schurk die er alles aan doet om de grootste schurk van de wereld te worden.…

Black Death (2010)

Tsja, heb je net zo’n poëtische én gruwelijke cultfilm als Valhalla Rising gezien, kijk ik meteen daarna Black Death. Voornamelijk omdat Carice van Houten en Tygo Gernandt meedoen in deze nieuwe van Christopher – Creep, Triangle – Smith. Mogelijk komt het door het net zien van Valhalla Rising, maar wat ik me vooral afvroeg na afloop: waarom is Black Death eigenlijk gemaakt? Er zijn een aantal redenen waarom je een film kunt maken. De mooiste…

Valhalla Rising (2009)

Inderdaad, als je de trailer voor Valhalla Rising ziet, dan kun je wel eens denken dat dit een heftige en lekker lompe middeleeuwse actiefilm is. Dat zal ook de reden zijn dat deze film slechts een 5,8 krijgt op IMDb, omdat de trailer een nogal ‘verkeerd publiek’ zal aantrekken. Als je op Wikipedia namelijk “cultfilm” als zoekterm invult, dan zou het me niet verbazen als je de poster van Valhalla Rising bij de resultaten zult…

La Horde (2009)

Wat is het toch fijn om van alle filmgenres te houden, want anders had ik La Horde zomaar kunnen missen. En ik was vrijdagavond in de perfecte stemming voor deze zombie-wraakfilm… Zoals de naam wel al zal doen vermoeden, is La Horde een Franse film. Kort het plot: er is een politieagent vermoord door een nogal lompe bende, en een aantal van z’n collega’s gaan wraak nemen in een grote verlaten woontoren. Eenmaal binnen blijkt…