Bekijk de poster en weet dat je een behoorlijk absurdistische klucht kunt verwachten van Frits en Freddy, een zeer vermakelijke Belgische film die helaas zonder Nederlandse ondertitels op DVD verschenen is. Best raar om de Engelse ondertiteling dan voor de zekerheid maar aan te zetten. Heel origineel is het verhaal niet (denk Fargo meets Eldorado meets The Big Lebowski meets Iedereen Beroemd), maar ik heb me toch aardig vermaakt. En het is natuurlijk hun eigen schuld…
Nu kan ik wéér gaan typen hoe geweldig het is om weer zo’n klassieker te ‘ontdekken’, maar dat is inmiddels zó’n waarheid dat het bijna een cliché begint te worden, dus laat ik daarvoor waken. The Big Sleep toont wederom dat er halverwege de vorige eeuw in Hollywood lang niet zulke preutse films werden gemaakt als ik altijd vermoedde, en Howard Hawks toont tevens wederom dat hij één van de echt grote regisseurs van zijn…
Wat heerlijk om na een paar mindere films een onverwachte topper als Hanna te zien. Een soort sprookje (check de trailer hieronder) over een meisje dat door haar vader is opgevoed in de bossen van Finland, maar op haar 16e besluit om uit te gaan zoeken wie ze eigenlijk is, en waarom haar vader haar zo ontzettend goed heeft bijgebracht in diverse talen en vechtkunsten. Compleet met een CIA-agent/evil witch, een liefhebbende maar niet-volmaakte vader,…
Natuurlijk kan ik zeggen dat ik absoluut niet tot de doelgroep behoor, maar dat zou te makkelijk zijn. Ik weet ook dat films als You Got Served e.d. het bij een bepaalde doelgroep behoorlijk goed doen, maar zulke films krijgen op IMDb wel rond de 2,5 – 3,0. Dat lage punt doet vaak niks af aan de dansscènes, want daarvoor worden deze films vaak enkel gekeken. Maar ook over de manier waarop die in beeld…
Haha, wat een vermakelijke film als je zaterdagnacht half dronken thuis komt en nog niet kunt slapen. Niet normaal hoeveel “WTF??!?-momenten” ik had, maar waar ik normaliter kritisch ben en me daar nogal eens aan kan ergeren, daar bleef ik zaterdagnacht zo lang geboeid, dat ik ‘m helemaal heb afgekeken. En dat zou ik nuchter misschien niet zo snel gedaan hebben… In Primal – een Australische genrefilm – gaan een aantal studenten/promovendi op zoek naar…
Misschien dat de felle zon ook iets bijdroeg, maar toen ik gistermiddag na afloop van De Bende van Oss rond 13u de bioscoop uit liep, was ik erg blij. Als Brabander voelde ik deels wat trots, maar ik vond ’t ook erg fijn dat er een keer een ‘lokaal’ verhaal verteld werd in een Nederlandse film. In België hebben ze al lang door dat het maken van een kleine film over een lokaal onderwerp veel…
Het opvallende aan Trust is het dunne lijntje tussen deze film GEWELDIG en één van de belangrijkste films van het jaar vinden én ‘m níet voelen en dan de vrij duidelijke minpunten zien. Ik neem aan dat je deze film veel heftiger en ‘eerder’ zult voelen als je de weerzinwekkende ervaring van de hoofdrolspeelster uit deze film deelt (of kent uit je directe omgeving), en dan mag ik mezelf natuurlijk zeer gelukkig prijzen dat ik…
Wacht, voordat ik m’n teleurstelling ga uiten dat ik er net achter kom dat er alweer een deel II in de steigers staat wil ik graag melden dat ik stevig heb genoten van Snabba Cash, een Zweedse thriller over een gastje van eenvoudige komaf die er zó graag bij wil horen dat hij zich – tot eigen verbazing – iets te snel en diep mee laat voeren in de wereld van de internationale drugshandel. Het…
Nee, dit is niet No Strings Attached, met Natalie Portman en Ashton Kutcher. Deze variant is met Mila Kunis (toevallig Portmans tegenspeelster in Black Swan) en Justin Timberlake, en deze wilde ik wél zien. Zeker ook vanwege de aanwezigheid van Patricia Clarkson, Richard Jenkins, Woody Harrelson, Andy Samberg en Emma Stone in bijrollen. Ik heb zeker wel gelachen, maar uiteindelijk is het toch wel een simpele (en nu tracht ik niet seksistisch te zijn) meidenfilm,…
Deze snoeiharde Koreaanse thriller is bij vlagen visueel spectaculair, lomp hard, erg vet en gewoon wel goed gemaakt. En ik wilde bijna typen: “Wat lijkt het me toch heerlijk om in een land te wonen waar je zo lomp kunt zijn en toch geloofwaardig kunt blijven”, maar dat zou betekenen dat ik het heerlijk zou vinden om in een land te wonen waar orgaanhandel e.d. geen ver-van-mijn-bed-show zou zijn, en dat bedoel ik natuurlijk niet.…
Holy smokes, wat een verrassende ‘film’ was dit zeg… En ik typte “film” tussen enkele aanhalingstekens omdat Esther Rots met haar speelfilmdebuut laat zien dat Nederlandse films wel degelijk origineel kunnen zijn. Verwacht geen conventionele plotlijnen, maar een schets van Marieke (een geweldige Rifka Lodeizen), die na een heftige ervaring langzaam afglijdt in waanzin. En daar zijn we als kijker van heeeeeeeel dichtbij getuige van. Zo dichtbij zelfs, dat het meerdere keren ongemakkelijk wordt… Rots…
Ten eerste: dit is zeker geen komedie..! Ten tweede: het is gebaseerd op een Raymond Carver-verhaal, dus verwacht geen standaard afgeronde verhaallijnen. Ten derde: Will Ferrell toont wederom dat ie meer kan dan één van de (in mijn ogen) grappigste personen op aarde te zijn, Rebecca Hall blijft in al haar rollen een interessante schoonheid, en Notorious B.I.G. heeft meer achtergelaten dan alleen muziek… Maar helaas moet ik ten vierde ook toegeven dat deze film…