Rustige diepgravende films over onderzoeksjournalistiek worden logischerwijs minder gemaakt, omdat dit soort journalistiek helaas ook langzaam aan het verdwijnen lijkt. Dat het onderwerp, waarnaar de journalisten onderzoek doen, helaas nog lang niet verdwenen is, dat geeft Spotlight niet alleen een enorme urgentie, maar toont ook het belang van gedegen en gebalanceerde journalistiek, iets wat in deze tijd van ‘instant meningen’ onder steeds meer druk komt te staan. Daarbij toont de film op goed subtiele maar…
Ondanks dat ik zeker wel wat kritiek op dit vierde en laatste deel heb, stelde ik na afloop van de nachtvoorstelling wederom dat deze franchise, in vergelijking tot andere ’tiener-franchises’ als Twilight, Harry Potter en The Maze Runner, met gemak de beste is. Natuurlijk is ie vooral te vergelijken met laatstgenoemde, en ook al had ik het gevoel dat één scène zo uit Maze Runner: The Scorch Trials had kunnen komen en ze het derde boek…
De afgelopen jaren hebben me geleerd dat ik – mede door het schrijven van deze recensies en het (analytische) ‘werk’ dat ik daarin steek – een stuk kritischer ben dan de gemiddelde kijker. Toch vind ik het nog altijd best fijn om wel eens puur ‘breinloos’ van een simpele actiefilm te genieten. Dat lukte me echter totaal niet met Wild Card, Jason Stathams nieuwste ‘lopende-band-film’. Maar deze keer was ik niet alleen in m’n kritiek,…
Als niet-lezer van de boeken was ik nogal verbaasd over de ‘sfeerverandering’ in dit derde deel van de The Hunger Games-franchise. Waar de eerste twee films het vooral nog moesten hebben van een overdaad aan futuristische glamour en actie, daar is dit derde deel (eigenlijk “deel 3a“) meer een rustige en wat duistere situatieschets. Plottechnisch lijkt het verhaal aardig bevredigend over twee films verdeeld te zijn, waarbij je in dit deel voelt dat de rem…
Zonder enige schroom kan ik zeggen dat ik The Hunger Games: Catching Fire behoorlijk geweldig vond en een stuk beter dan het eerste deel. Waarschijnlijk is het vooral tekenend dat ik écht al zin heb om volgend jaar het volgende deel te zien, en dat is iets dat niet vaak uit mijn mond/vingers komt. Of ik daar regisseur Francis – I Am Legend, Constantine – Lawrence de credits voor moet geven weet ik niet zeker,…
Van Bill Condon mag je toch wel iets meer verwachten dan een veel te snel en hip geknipte thriller over eigenlijk nog altijd zo’n belangrijk onderwerp? Zou dat een onbewuste reden zijn dat ie zo teleurstelt, dat het meer een bromance is dan de politiek geëngageerde thriller die Julian Assange en Wikileaks verdienen..? Een ideale film voor een trailer die je een belangrijke film doet verwachten, maar helaas: The Fifth Estate is een eenzijdig portret van Assange…
Films over een niet zo florissante toekomst boeien mij altijd al wat meer, en de sfeer die wordt neergezet in The Hunger Games werkt voor 85% ook erg goed. Voor de rest is de film ook erg vermakelijk, met een Jennifer Lawrence die haar rol uit Winter’s Bone commercieel (en succesvol) heeft vertaald naar hoofdrolspeler Katniss Everdeen. Dit is deze eerste van vier films, gebaseerd op de zeer populaire boeken van Suzanne Collins. Maar als…
Het allereerste dat opviel aan Margin Call waren de onbekende productie- en distributiemaatschappijen aan het begin van de credits. Omdat ik ‘m in de sneak zag bekroop me toen lichtjes het gevoel: “Oh oh, is dit niet een straight-to-DVD-titel?“, maar toen ik de naam Kevin Spacey zag verschijnen wist ik het: dit is die film over die financiële instellingen die hopelijk zo scherp is dat er daarom geen grote maatschappij haar vingers aan durfde te…
Het meest opmerkelijke aan deze film is misschien wel dat zo weinig mensen ‘m kennen. De titel en de poster hebben altijd wel ergens in m’n achterhoofd gezeten, en ik zag ‘m dus ook afgelopen maandag pas voor ’t eerst. Terwijl deze film in 1992 toch de speciale juryprijs won op het Sundance filmfestival, waar één van de andere genomineerden in die categorie ene Quentin Tarantino was met Reservoir Dogs. IMDb herkent ‘m ook niet…
Toen deze film 14 jaar geleden uit kwam, waren de kritieken behoorlijk vernietigend. Er werden woorden als vulgair, goddeloos, egoïstisch, onsmakelijk en wanhopig gebruikt om Deconstructing Harry te beschrijven. Ten eerste is het grappig dat Woody Allen (die hier verschijnt als schrijver Harry Block (met “writer’s block” ;)) deze woorden zelf vaak genoeg gebruikt om zichzelf (of karakters die hij zelf speelt) te bekritiseren. Daarnaast lijkt het alsof velen teleurgesteld waren in Allen, omdat hun…
Yes, Captain America: The First Avenger voldoet erg goed als superheldenfilm. Misschien dat ie net wat minder indruk maakte dan de eerste Iron Man, maar hij was zeker beter dan Thor (die ik best okay vond), en zeer zeker beter dan Iron Man 2. En ergens heeft de film een nostalgisch gevoel van hoe Amerika graag gezien wil worden: als hulpverleners en verdedigers van de vrije wereld. Een beetje zoals de Amerikanen Europa bevrijdden van…
In het kader van: “hoe gevarieerd kunnen opeenvolgende films zijn?” keek ik na het ‘klassieke’ Io sono l’amore gisteravond Easy A, een highschool komedie die niet alleen het gewenste vermaak (en diverse schaterlachen) opleverde, maar die ook verrassend goed en best scherp was. Is het een hommage aan de anderhalf jaar geleden overleden John – Ferris Bueller’s Day Off, Weird Science, The Breakfast Club – Hughes, want ergens voelde het wel als een 80-ies komedie..?…