Avatar: The Way of Water (2022)

Na dertien jaar ‘wachten’ is er dan eindelijk een vervolg op Avatar, een film die ik vooral spiritueel interessant vond, en waarbij de 3D-optie mij meer in de weg zat dan dat ’t voor mij opleverde. Nu zou het veel te simpel zijn om te zeggen dat dit bij Avatar: The Way of Water 180 graden omgedraaid is (ik merkte deze keer amper dat ik een 3D-bril op had :)), maar het spiritueel interessante lijkt…

A Monster Calls (2016)

Na het zien van de trailer stond ik niet direct keihard te springen om deze film te zien, maar boy was I wrong..! Ik vond A Monster Calls namelijk een prachtig verhaal vertellen over hoe het geloven in magie kan helpen om met pijn om te kunnen gaan. Nu vroeg ik me tijdens de film wel al af of kinderen de mooie boodschap van het verhaal wel al volledig kunnen begrijpen (dat bedoel ik letterlijk, aangezien…

Chappie (2015)

Een mix van Robocop en Short Circuit, met een (te) klein beetje Moon, en vooral ontzettend veel Die Antwoord. Dat is Chappie, deze nieuwste van Neill – District 9, Elysium – Blomkamp, over een politierobot met een bewustzijn en nogal conflicterende ‘ouders’. Na een begin met een paar ontzettend domme plotelementen ontwikkelt de film zich best interessant, raakte hij me zelfs even best goed, maar liet hij me uiteindelijk toch achter met een gevoel dat…

Exodus: Gods and Kings (2014)

Wat erg jammer is aan Ridley Scotts Exodus: Gods and Kings, is dat hij – mede als zelfverklaard agnost? – weinig interessants te melden lijkt te hebben over die toch vrij menselijke behoefte van het ‘geloven’ in iets. Ik bemerkte geen enkele visie inzake die vrij universele spirituele zoektocht, en volgens mij is dat de reden dat de film niet echt een specifieke of interessante focus bevat, waardoor dit eigenlijk een vrij rechtlijnige ‘boek’-verfilming is…

Red Lights (2012)

Waar Rodrigo Cortés zich in z’n ‘debuut’-film Buried wel móest inhouden, omdat de locaties en karakters door ’t interessante gegeven tot ’n minimum waren beperkt, daar lijkt ie dat in Red Lights nogal graag te willen compenseren, want deze film bevat juist téveel. Zoals teveel zijlijntjes en afleidende bijrollen die nergens echt nuttig lijken en juist wat in de weg zitten. Daarbij bevat de film een compleet uit de bocht vliegende climax, die me heel…

Alien: Resurrection (1997)

Ik moet eerlijk toegeven dat ik na afloop van m’n Alien-marathon ’t wel even gehad had met die buitenaardse wezens. Deels komt dat natuurlijk doordat de films er niet beter op zijn geworden (Alien en Aliens zijn ontzettende classics geworden, terwijl Alien³ behoorlijk tegenviel), maar daardoor was ’t eigenlijk wel fijn dat ik dit vierde deel een stuk beter kende dan ik vooraf dacht. Ik zal hieronder trachten duidelijk te maken waarom dat niet zo raar…

Alien³ (a.k.a. Alien 3 – 1992)

De derde film in m’n Alien-marathon afgelopen maandag was helaas ook de minste van de vier, want ik heb behoorlijk wat terug moeten lezen, omdat de film niet genoeg indruk maakte dat ik me alles nog herinner. Lullig voor debuterend regisseur David Fincher dat de productie een gruwelijke zooi was, het script door vele schrijvers aan elkaar geplakt is en dat de studio uiteindelijk bepaalde hoe de finale montage ging worden. Terwijl er best wat…

Aliens (1986)

De tweede in m’n pre-Prometheus–Alien-marathon was natuurlijk James Camerons Aliens, een gruwelijk ‘vet’ vervolg dat zeven jaar later werd gemaakt, maar zich wel 57 jaar later afspeelt. Qua diepgang op het eerste oog wat minder intrigerend, maar het lijkt wel dat Cameron z’n maatschappijkritiek ook in deze film al kon combineren met z’n kenmerkende sterke vrouwenrollen. En ik denk dat deze film ’t in 2012 nog altijd goed zou doen in de bioscoop; in elk…

Alien (1979)

Met de aanstaande release van Prometheus vond ik ’t toch wel eens tijd om de Alien-quadrilogie nou eens goed te bekijken. Gisteren was het zover, en ik kwam er tijdens ’t kijken van deze vier films achter dat ik dit eerste deel in elk geval nooit helemaal gezien had (en van de overige delen ook enkel stukken uit Alien: Resurrection op TV). Natuurlijk kende ik de ‘geboortescène’ met John Hurt wel, wist ik wie de uiteindelijke…

Cedar Rapids (2011)

Shit, dit is weer zo’n film waar ik steeds enthousiaster over word, hoe meer ik er over nadenk (en hoe vaker ik de trailer bekijk). Nu maar hopen dat ik klaar ben met m’n recensie voordat je verwachtingen echt sky high zijn. Want Cedar Rapids is leuk, maar vooral precies zo’n film die ik nodig had afgelopen zondagavond, na een redelijk druk en intens weekend… Ed Helms, bekend van z’n tandentrekkerij en gezichtstatoeage in The Hangover-films,…

Paul (2011)

Tja, hoe zal ik hierover beginnen? Meteen m’n lichte teleurstelling maar laten merken, of toch eerst vertellen hoe vermakelijk hij af en toe wél is? Ik kan ook de “zorg dat je de trailer niet al té vaak gezien hebt”-aanpak kiezen, of mensen in streng-Christelijke dorpen afraden deze film te gaan kijken, want er zitten nogal wat grappen in die ten koste gaan van het Christendom. Ja, ik had gehoopt dat ik veel positiever zou…

Avatar (2009)

Zal ik maar met de deur in huis vallen? Okay: als Avatar afgelopen week in Kopenhagen was gedraaid voor al die onderhandelaars, dan had er waarschijnlijk allang een akkoord gelegen. Geef ik een film nu teveel potentiële ‘macht’? Ik weet het niet, maar het toont misschien wel de impact die de film op mij had. Want man-o-man, wat ben ik overweldigd. En niet alleen door de technische perfectie… Ik kan veel kanten op gaan met…