Barbie (2023)

Yes..!! Aan de ene kant biedt Barbie meer dan voldoende voor al die in het roze geklede (voornamelijk) meiden die bij de voorpremière aanwezig waren. Aan de andere kant bevestigt maker Greta – Lady Bird, Little Women, Frances Ha – Gerwig natuurlijk wat iedere serieuze filmliefhebber al verwachtte: dit is echt zóveel meer dan een ‘roze guilty pleasure‘. Waardoor er ook wat ‘in-het-roze-geklede-dames’ na afloop aardig beduusd stonden na te praten. Want ondanks dat de…

Asteroid City (2023)

Yes, Asteroid City is een overduidelijke Wes Anderson-film (maar zonniger dan z’n meeste eerdere films), maar nog duidelijker is dat hij wil dat jij je als kijker continu beseft dat je naar een ‘film’ aan het kijken bent; of in elk geval: naar een verfilming van een toneelstuk waarvan het maakproces becommentarieert wordt door ‘onze’ verteller: Bryan Cranston. Waardoor ik me dus vanaf het begin al af zat te vragen: “Waarom wil ie ons continu…

Babylon (2022)

Babylon is een nogal opvallende, risicovolle en bombastische terugblik op het Hollywood van bijna 100 (!!) jaar geleden, waarbij sommige kijkers (althans, in de zaal waar ik ‘m zag) volgens mij niet door hadden dat dat exorbitante, flamboyante en mega-decadente gedrag dat Damien – La La Land, Whiplash – Chazelle ons toont wel degelijk gemeengoed was in die tijd. Chazelle schotelt ons – in dit wat lastig balancerende epos – een geweldige poel van verderf…

Amsterdam (2022)

Het rare/aparte aan deze nieuwe film van de maker van Three Kings, I Heart Huckabees, The Fighter, American Hustle en Silver Linings Playbook is niet dat hij wederom talloze topnamen heeft weten te strikken (Bale, Robbie, Washington, Rock, Taylor-Joy, Malek, Nivola, Riseborough, Schoenaerts, Shannon, Myers, Swift, Olyphant, Saldana en ene De Niro), maar dat eigenlijk geen enkele karakter echt geloofwaardig wordt, hoe hard vooral Bale en Robbie ook shinen. Daarom verwacht ik niet dat David…

The Suicide Squad (2021)

Wauw hey, verraste dit ‘reboot-vervolg’ mij nou boven verwachting? Ik zat in elk geval heerlijk in deze mega-over-the-top en über-gewelddadige James Gunn-film, waarin hij duidelijk zijn Troma-roots niet vergeet (Gunn debuteerde ooit met Tromeo and Juliet en gunt mentor Lloyd – Horizonica (!!) – Kaufman wederom een cameo). Maar daarnaast voel je ook duidelijk dat deze van de maker van Guardians of the Galaxy is, want de film zit ook vol goed-getimede humor. Yes, puur…

Bombshell (2019)

Net als Adam – Anchorman, The Big Short, Vice – McKay is Jay Roach het simpele komedie-genre (denk Austin Powers, Meet the Parents en Dinner for Schmucks) allang ontgroeid. Z’n laatste films worden steeds politieker (zie TV-films Game Change en Recount), en waar hij met The Campaign nog een combinatie tussen politiek en humor trachtte te maken, toonde hij met Trumbo al aan dat z’n politieke stem steeds sterker en scherper wordt. Met Bombshell zet…

Once Upon a Time … in Hollywood (2019)

25 Jaar geleden zag ik Pulp Fiction in de Calypo-bioscoop in Nijmegen voor fl. 19,40 (ik bewaar, met grote uitzondering voor echt slechte films, m’n bioscoopkaartjes nog altijd, vandaar dat ik dit nog weet), en die film inspireerde me om eindelijk echt ‘iets met film’ te gaan doen. Best toevallig zat ik de afgelopen tijd wat in een ‘scenarioschrijf-ambitie-crisis’, behoorlijk vergelijkbaar met wat Leonardi DiCaprio’s karakter overkomt in Once Upon a Time … in Hollywood.…

I, Tonya (2017)

Een verrassend goede en vermakelijke film, van de maker van Lars and the Real Girl, met een onbevreesde hoofdrol van Margo – The Wolf of Wall Street – Robbie, over het meest zwart schaap dat ooit in het internationale kunstschaatsen te zien is geweest. Nu kwam dat ‘zwarte’ deels door haar eigen achtergrond en ’t feit dat die totaal niet paste bij die wat elitaire glamourwereld van die sport, maar toch vooral doordat ze in…

Suicide Squad (2016)

Uiteindelijk is Suicide Squad niet meer dan een super-hyper-zijverhaaltje in de grotere DC Comics Justice League-verhaallijn, gestart met het – en dit gaat mogelijk raar klinken – toch wat betere Batman v Superman: Dawn of Justice. Geschreven in slechts zes weken en met een extra montageronde door de makers van de hyper-trailer is Suicide Squad nogal een puinhoop, al zit er in de bonte verzameling karakters zeker wel wat potentie. Deze potentie wordt echter slechts af…

The Legend of Tarzan (2016)

Zo, het verhaal van Tarzan is in een wat moderner jasje gestoken, wat zowel positief als negatief uitpakt. Daarnaast biedt de film ook wat van die ouderwetse Hollywood-grandeur, waar het oude Hollywood-racisme overigens aardig opzichtig uitgefilterd is. Want in het originele verhaal kun je natuurlijk vrij makkelijk wat van die witte superioriteitsgedachte vinden, die in de tijd dat het geschreven werd helaas vrij ‘normaal’ was. Maar daar trachten ze hier toch iets sensitiever mee om…

Suite française (2015)

Suite française is een mooi en toch ook vrij rustig oorlogsdrama, wat mogelijk in contrast staat met hoe je het bestselling-boek, waarop de film is gebaseerd, zult beleven (of reeds hebt beleefd). Als in: qua film zeker wel bovengemiddeld mooi, maar ik denk dat het in boekvorm beter werkt, omdat je daar meer je eigen emotionele interpretatie op kunt projecteren. En dan verwacht ik dat je de grijze gebieden – doordat de liefde overal z’n weg…

Focus (2015)

Gewoon een vrij makkelijk tussendoortje, deze oplichtersfilm waarin Will Smith wat van z’n oude glorie doet herleven, maar waarin hij ook wel wordt voorbijgestreefd door Margot – The Wolf of Wall Street – Robbie. Het schrijvers- en regisseursduo dat debuteerde met I Love You Phillip Morris en daarna het best geweldige Crazy, Stupid, Love. maakte zorgt er in elk geval voor dat je als kijker ook vaak niet weet wie nu wie oplicht, waardoor je…