Jumanji: Welcome to the Jungle (2017)

Met een lichte scepsis betrad ik de bioscoopzaal voor dit vervolg op de Robin Williams-‘klassieker’ uit 1995, maar het duurde slechts enkele seconden voordat ik er behoorlijk zin in kreeg. En na het letterlijk uitleggen van de aanwezigheid van een beschrijvende/uitleggerige game-scène was ik totaal om en genoot ik uiteindelijk bijna de volledige twee uur van deze heerlijke familiefilm. Want Jumanji: Welcome to the Jungle is namelijk dé familiefilm van 2017, wat mij betreft. Heerlijke…

Central Intelligence (2016)

Yes, Central Intelligence biedt precies het onschuldige en simpele vermaak dat je verwacht als Dwayne ‘The Rock’ Johnson met Kevin Hart gaat samenwerken in een film van de regisseur van Dodgeball en We’re the Millers. Met flink wat grote namen in bijrol-achtige cameo’s, een wat homeriaans verhaal over een highschool-reünie en The Rock in een behoorlijk onverwachte rol. En was zijn gezicht op een zeer dik tienerlichaam plakken nou ook een grap, of was dat…

Ride Along 2 (2016)

Fans van Ride Along zullen van dit tweede deel waarschijnlijk net zo hard genieten. En waar ik in deel 1 nog wat onbekend was met Kevin Hart, ben ik inmiddels iets meer ‘fan’ van hem geworden, dus dat geschreeuw van hem irriteerde me nu eigenlijk niet meer. Daarnaast heeft hij een best gave chemistry met Ken – The Hangover, Community – Jeong. Deze simpele buddy-cop-movie brengt echter totaal niks nieuws, wat de film een beetje teveel doet…

Get Hard (2015)

Als vrij groot fan van Will Ferrell had ik vooraf al gehoord dat deze film in Amerika nogal wat kritiek te verduren had gekregen, dus heel hoog waren m’n verwachtingen niet toen ik deze in de sneak zag. En ook al is Get Hard nergens ‘groots’ of hilarisch, ik heb me wel redelijk vermaakt, ondanks de té simpele premisse. Bij zulke films is het vaak al een compliment als zo’n film nergens irriteert, wat ie…

The Wedding Ringer (2015)

Na de ontwerptechnisch gruwelijk corny openingcredits ontpopte The Wedding Ringer zich vrij snel tot een best hilarische, alhoewel zeer formule-matige komedie, waar volgens mij het voltallige sneak preview-publiek hard om moest lachen. Opmerkelijk dat deze Kevin Hart-komedie dan toch vrij plotseling geen bioscooprelease krijgt in Nederland. Terwijl er zoveel slechtere komedies wél het witte doek halen hier… Het verhaal Doug Harris (Josh – Wish I Was Here, Mardi Gras: Spring Break – Gad) is een succesvol zakenman…

Top Five (2014)

Chris Rocks Top Five is een heerlijke zelfbewuste komedie die alle fans van New York-city zal doen verlangen naar die geweldige stad. Al is de film wel wat moeilijk te plaatsen, want naast een komedie is het af en toe ook een zeer leuke en zelfs best goede romantische talkie, maar ook een satire op alles wat showbusiness is, en ergens ook wel een fijne zelfkritische kijk op een artiest die zoekende is, waarbij je je…

Ride Along (2014)

Regisseur Tim Story brak ooit door met Barbershop, waarna hij meehielp aan het einde van Jimmy Fallons filmcarrière met die Taxi-remake. Daarna maakte hij ‘enkel’ nog die twee Fantastic Four-films, waarover ook niemand naar huis geschreven zal hebben, maar nu lijkt ie wel wat succes te oogsten. Mede door het succes van Ride Along in de VS wordt er al gesproken over een vervolg, en heel raar vind ik dat niet. Ondanks dat ik ook zeker genoeg aan te…

This Is the End (2013)

Natuurlijk moet ik weer beginnen met zeggen hoe persoonlijk het komedie-genre is, maar meteen daarna wil ik ook wel schreeuwen hoe HARD ik gelachen heb met This Is the End, het regiedebuut van het schrijfduo Seth Rogen-Evan Goldberg. Samen schreven ze o.a. The Green Hornet, Superbad en Pineapple Express, maar voor deze ‘einde-van-de-wereld horror-parodie-komedie’ hebben ze ongeveer iedereen waar ze ooit mee gewerkt hebben zo ver gekregen om zichzelf (of een parodie daarop) te spelen,…

The Five-Year Engagement (2012)

Deze film had op geen slechter moment in de sneak kunnen komen dan op de dag nadat ik het prachtig pijnlijke De rouille et d’os zag: een niet-romantisch maar o zo aangrijpend liefdesverhaal met gebroken en subtiele karakters dat zó realistisch werd gebracht dat het pijn deed. The Five-Year Engagement is vrijwel compleet ’t tegenovergestelde, waardoor ik de hele film aan die Franse film zat te denken. Ondanks de aanwezigheid van a shitload aan herkenbare gezichten in…