Yes, wat een heerlijke film is deze nieuwste, overduidelijke Yorgos – Kynodontas (a.k.a. Dogtooth), Killing of a Sacred Deer, The Favourite – Lanthimos-film. Zo heerlijk zelfs, dat m’n eerste aantekening misschien wel Lanthimos’ motivatie toont: “Fuck society, here’s what’s wrong with it and let’s create our own!“, om een paar minuten later de volgende voorlopige conclusie te vormen in m’n hoofd: “Een beetje de subtiele versie van Barbie, in hoeverre je over subtiel kunt spreken…
Ik geef het direct toe, maar buiten Baz Luhrmanns Romeo + Julliet en het (voor ‘Shakespeareans’ alleen vanwege de titel al) hilarische Hamlet 2, ben/was ik niet echt bekend met Shakespeare’s werk. Maar in Joel Coens meer dan indrukwekkende, theatrale en licht-film-noir-ische The Tragedy of Macbeth werd vrij snel duidelijk waar ik al op hoopte: dat Shakespeare’s taal zeker niet alleen bedoeld was om mee te shinen/pochen, maar hij daarmee ook zijn meer dan interessante…