Door gebruik te maken van exact dezelfde shots en zelfs af en toe dezelfde muziek, voelt Top Gun: Maverick ook een beetje als remake of reboot van Tony Scotts actiedrama uit 1986. Inhoudelijk is het echter wel degelijk een vervolg. Met een hoofdrolspeler die nog altijd buff eruit ziet op z’n 59e, geweldige aerial combat scenes (zonder CGI?) en vele herkenbare zaken uit het origineel. Maar wel volledig zonder de sensuele (en cultstatus-verheffende licht homo-erotische) ondertoon…
Weet niet hoe vaak Steven Soderbergh z’n laatste film al aangekondigd heeft, maar No Sudden Move liet mij weer denken: “Wat ben ik blij dat hij die aankondigingen nog altijd niet waargemaakt heeft!” Want ook al is dit misschien niet Soderberghs beste film, dit noir-ish, zeer gelaagde misdaaddrama toont vrij duidelijk de hand van een meester. Waarbij vooral Don Cheadle’s acteerwerk het nogal ingewikkelde plot als een aardig stevige lijm bij elkaar houdt. In het…
Richard Jewell toont dat regisseur Clint Eastwood nog altijd aardig on top of his game is. In dit waargebeurde verhaal, over een beveiliger die binnen drie dagen van held naar verdachte ging, komen classic Eastwood thema’s naar voren: een voorliefde voor de underdog en zijn duidelijke afkeer tegen elke vorm van machtsmisbruik. De Oscargenomineerde Kathy Bates speelt één van de bijrollen die af en toe heerlijk ‘groots’ mogen gaan: tégen het randje van over-acting, maar dat…
Bad Times at the El Royale was vrijwel precies wat ik ervan verwachtte en/of hoopte, misschien wel grotendeels omdat ik er vooraf vrijwel niets vanaf wist. Ja, doordat ie geschreven en geregisseerd was door Drew – Cloverfield, The Cabin in the Woods – Goddard, verwachtte ik wel iets dat commercieel maar wel ook off beat zou zijn, en ik wist dat er ook wel wat goede acteurs in zaten (dat het er zoveel waren, wist ik…
Het meest opvallende aan Tag is – naast het feit dat Jeremy Renner beide armen brak tijdens de opnames – dat het filmverhaal gebaseerd is op een opmerkelijk waargebeurd verhaal van een groep vrienden die al decennialang één maand per jaar ’tikkertje’ speelt. Qua verhaalopzet en spanningsontwikkeling is Tag echter ook een beetje een dertien-in-een-dozijn The Hangover-achtige komedie, die ondanks het duidelijke thema van niet ouder willen worden nergens écht de diepte in gaat of…
Hoe start je een review van een film waarbij jouw verwachtingen nogal bepalend lijken te zijn voor je beleving? Zal ik maar direct zeggen dat mijn hoge verwachtingen behoorlijk in de weg zaten, want voordat de film begon dacht ik al na over het schrijven van deze zinnen. Ik hoopte iets als “Naast de beste actiefilm van het jaar ook één van de betere romantische komedies…” te kunnen schrijven – na het horen van veel…
Wat me tijdens de voorpremière van Minions vooral opviel was hoe hard er gelachen werd door vooral vrouwen. Ik vermaakte me ook zeker, vooral door de lichte maatschappijkritiek en de muzikale links met het tijdperk waarin de film zich grotendeels afspeelt, al ‘herken’ je de humor wel érg goed uit de Despicable Me-films natuurlijk. Maar ik miste ook een beetje de ‘cuteness‘ van die films. Dit is een vrij straightforward ontstaansverhaal en een 100% prequel…
In 1955-56 schreef Allen Ginsberg het controversiële, geweldige en gigantische gedicht Howl. Ik las het voor het eerst in 2009, en zag afgelopen zondagavond de film, met James Franco in de hoofdrol als Allen Ginsberg. Ik durf nu al te zeggen dat ik dit jaar weinig films meer zal zien die meer indruk gaan maken dan deze film… Ik lees pas sinds een jaar of tien écht echte boeken. Natuurlijk las ik Bridge over the…
Na Gone Baby Gone toont Ben Affleck weer een interessante regisseur te zijn met The Town. In deze goedgemaakte bankoverval-thriller laat ie vooral zien dat die eerste film geen ‘lucky shot’ was, ook al heb ik wel m’n aanmerkingen hoor… Weet je, als The Town een Braziliaanse, Belgische, Canadese of Franse film zou zijn, dan zou iedereen hem ongelooflijk geweldig vinden. Dat dacht ik in elk geval na afloop van de sneak. Omdat het echter…