Doctor Strange in the Multiverse of Madness (2022)

Helaas, ondanks een aantal heerlijke cameo’s (waaronder dé favoriete acteur van de regisseur) en waarschijnlijk een voor echte Marvel-nerds orgastische samenkomst met een andere succesvolle Marvel-franchise, vrees ik dat het Marvel Cinematic Universe door Doctor Strange in the Multiverse of Madness eerder fans verliest, dan dat erbij komen. Voor eventueel nieuwe fans is alles namelijk teveel verweven met eerdere films én series, en dat zorgde bij mij uiteindelijk ook voor m’n kritische oordeel: deze films…

The Old Guard (2020)

Ja, The Old Guard is vermakelijk entertainment, overduidelijk (en opvallend) gecast en -maakt met inclusiviteit in het achterhoofd, en lijkt eigenlijk een mix van (en/of jatwerk uit) Assassin’s Creed, Wonder Woman, Logan, Interview with a Vampire en Terminator: Dark Fate (waarbij ik ‘m qua kwaliteit zeker onder Logan en Interview… zou plaatsen, maar ook boven die laatste Terminator-film). Maar de reden dat een collega-recensent zijn oordeel vrij simpel terugbracht tot “X-Men: The Expendables Edition” zit…

Doctor Strange (2016)

Nadat ik Captain America: Civil War behoorlijk vond tegenvallen had ik het eigenlijk wel wat gehad met films uit het Marvel Cinematic Universe (mag ik de X-Men-franchise daar buiten laten, want die blijft erg sterk?), maar dat is door deze Doctor Strange eigenlijk weer volledig goedgemaakt! Veel meer een origin-story dan de wat warrige trailer deed vermoeden voegt deze een mooie en interessante spirituele laag toe het Marvel-universum, eigenlijk perfect gevangen in het cameo-shot van Marvel-‘vader’…

Triple 9 (2016)

Mogelijk niet de beste misdaadthriller die ik dit jaar verwacht te zien, daarvoor bevat het scenario wel een paar te opvallende toevalligheden, maar ik vond deze nieuwe van John – The Road, Lawless – Hillcoat toch best wel geweldig. Met een werkelijke topcast weet hij zo’n beetje elk karakter nogal grijs te maken, waardoor het mogelijk lastig identificeren is met één van hen. Daarnaast verwacht ik overigens ook dat deze veel te ‘rustig’ is voor…

The Martian (2015)

Gebaseerd op een boek van een schrijver die ook één van de spiritueel-interessantste verhalen van de laatste decennia schreef (The Egg) komt Ridley – Blade Runner, Prometheus – Scott met een verrassend geloofwaardig aanvoelende science-fiction film over een astronaut die na een heftige storm op Mars voor dood wordt achtergelaten door z’n missiegenoten. Wat zich dan ontspint is een beetje Moon meets Gravity met een klein beetje Interstellar, maar dan wel met flink wat relativerende humor.…

12 Years a Slave (2013)

12 Years a Slave is zo’n woedendmakende film die keihard onder je huid kruipt en mij als blanke Nederlander het gevoel gaf dat ik me nog altijd moet schamen voor iets wat onze voorouders zo commercieel wisten te maken. Daarnaast is Steve – Hunger, Shame – McQueen als regisseur niet alleen fearless in wat hij onder andere durft te insinueren, maar hij is zó subtiel dat ik me afvraag of Quentin Tarantino na het zien van…