Ondanks dat de titel op een andere manier verklaard werd dan ik vooraf dacht is The Salvation uiteindelijk toch heel wat meer dan een simpele western. Ten eerste is het overigens wel een heerlijk heftige western met een duidelijk onderscheid tussen goed en kwaad en genoeg motivaties om sterke karakters neer te zetten, maar daarnaast zegt de film heel scherp iets over hoe de Verenigde Staten nog altijd die (gecorrumpeerde) cowboy is, die als bully de…
Deze flink in de prijzen gevallen Mexicaans-Spaanse productie (waaronder twee prijzen op het Cannes festival vorig jaar), over vier Latijns-Amerikaanse tieners die hun droom op een beter leven in de VS najagen in een gevaarlijke tocht, is vooral krachtig doordat er niets gedramatiseerd wordt. De film voelt als een documentaire aan, zonder sentimentele zijlijntjes en zonder ogenschijnlijk verzonnen dialogen. Maar dat levert dus wel een pijnlijk prachtig relaas op van wat immigranten moeten doormaken om…
Het is mogelijk een te flauw grapje om de titel te laten slaan op zowel de carrière van hoofdrolspeler Nicolas Cage als op die van schrijver/regisseur Paul Schrader, maar voor velen zal hun krediet – opgebouwd met respectievelijk bijvoorbeeld Wild at Heart/Leaving Las Vegas/Con Air en het schrijven van Taxi Driver/Raging Bull – allang verdwenen zijn. Ik gaf beiden nog een kans met deze film over een op wraak beluste CIA-agent, maar wat een draak…
Ik weet niet zeker of het iets van opluchting was dat deze zeer populaire Tolkien-trilogieën nu eindelijk afgerond zijn (want heb op beide trilogieën toch wel wat kritiek), of dat het juist heerlijk meeslepend escapisme was, maar ik liep met een glimlach op m’n gezicht de bioscoop uit na het zien van The Hobbit: The Battle of the Five Armies. Het viel me op dat ik meerdere keren mee zat te bewegen, plus dat ik…
Starred Up maakte me behoorlijk pissig. Maar waar dat meestal negatief is, daar bedoel ik dat hier uitermate positief. Door het zeer goede scenario, de gedurfde regie en het sterke acteren voelde ik zó mee met dit cynische en harde verhaal, dat ik dit wel één van de beste gevangenisfilms in behoorlijk lange tijd durf te noemen. Want naast het Spaanse Celda 211 (a.k.a. Cell 211) en Un Prophète (beide uit 2009) kan ik me geen goede…
Ondanks het behoorlijk voorspelbare verhaal is dit regiedebuut van Max – zoon van Mike – Nichols een heerlijke komedie geworden. Misschien wel omdat de film zo’n pretentieloze en ontwapenende onschuld bevat die debuten wel vaker kenmerken. Het recentelijk overlijden van pa Nichols lag vrij ruim voor de Amerikaanse release van deze film, dus mogelijk heeft pa nog wel de tijd gehad om trots te zijn op z’n zoons debuut. Een debuut dat overigens vooral zo…
Terry Gilliam flikt het weer, want wat een heerlijk weirde, interessante en tegendraadse film is The Zero Theorem geworden. Een film die mogelijk te raar en/of confronterend is voor het grote publiek, want ik had zelf na een minuut of 20 ook wat moeite om m’n aandacht vast te houden. Initieel dacht ik dan ook nog dat de film mogelijk té vol zat met filosofische, spirituele en religieuze details, maar ik heb het gevoel dat…
Het valt me op dat dit de tweede film in korte tijd is die schrijver-regisseur Sean Anders schreef, en waarbij ik nogal wat waardering voel voor de manier waarop hij domheid weet neer te zetten. Die andere film is Dumb and Dumber To, maar deze Horrible Bosses 2 heeft ie ook zelf geregisseerd. Dat regisseren hem iets minder af gaat dan schrijven blijkt wel uit z’n filmografie, maar in beide zit wel degelijk een stijgende…
Trash is een goed gemaakte en best indrukwekkende film over corruptie in Brazilië, en hoe dat vooral de arme bevolking van bijvoorbeeld Rio de Janeiro benadeelt. Stephen Daldry heeft een meeslepend en avontuurlijk drama gemaakt, wat mogelijk wel wat over-gedramatiseerd is, zeker als je ziet hoeveel overheidsinstellingen hun medewerking hebben verleend aan deze film. Is dat schone schijn, of is de mate van corruptie téveel aangezet om het drama ingrijpender te maken? Waarschijnlijk overigens het…
Ten eerste: Back to the Future’s Dr. Emmett Brown zou zich het apelazarus schrikken van de tijdreisparadox(en) in Predestination. Daarnaast is het apart om een science-fiction film te zien die zich vooral in ons verleden afspeelt, wat alles wel wat intrigerender maakt. Alsof dat nog nodig was, met een script dat zo’n geweldige mindfuck is dat ik me afvraag of ze enkel een zo ingewikkeld mogelijke puzzel hebben willen creëren, of dat ze er écht iets…
Als je zin hebt in een behoorlijk breinloze actiefilm die er qua actiescènes vrij creatief uit ziet maar waarbij elke kritische noot je beleving kan verpesten, dan is John Wick de perfecte film. Keanu Reeves toont dat hij nog altijd een stevige actieheld kan spelen, wat eigenlijk vrij logisch volgt uit het feit dat dit het regiedebuut is van z’n voormalige stunt double in Point Break, uit 1991 (!). Daarna hebben ze nog vaak samengewerkt, en…
Als niet-lezer van de boeken was ik nogal verbaasd over de ‘sfeerverandering’ in dit derde deel van de The Hunger Games-franchise. Waar de eerste twee films het vooral nog moesten hebben van een overdaad aan futuristische glamour en actie, daar is dit derde deel (eigenlijk “deel 3a“) meer een rustige en wat duistere situatieschets. Plottechnisch lijkt het verhaal aardig bevredigend over twee films verdeeld te zijn, waarbij je in dit deel voelt dat de rem…