Nee, dit is niet No Strings Attached, met Natalie Portman en Ashton Kutcher. Deze variant is met Mila Kunis (toevallig Portmans tegenspeelster in Black Swan) en Justin Timberlake, en deze wilde ik wél zien. Zeker ook vanwege de aanwezigheid van Patricia Clarkson, Richard Jenkins, Woody Harrelson, Andy Samberg en Emma Stone in bijrollen. Ik heb zeker wel gelachen, maar uiteindelijk is het toch wel een simpele (en nu tracht ik niet seksistisch te zijn) meidenfilm,…
Ik weet niet of ik het Woody Allens beste film van de laatste tien jaar durf te noemen, maar Midnight in Paris is zeker de meest vermakelijke. Daarnaast was het een verfrissende keuze om Owen Wilson de token Woody-rol te laten spelen. Want als Allen niet zelf (één van) de hoofdrol(len) in z’n film speelt, dan laat hij een andere acteur zijn rol spelen. Eerder deden o.a. Larry David (Whatever Works) en Josh Brolin (You…
Ja, deze film had me al toen ik de trailer een paar maanden geleden zag, en toen ik gistermiddag het depressieve herfstweer wilde ontvluchten bleken de vrij hoge verwachtingen die de trailer opriep volledig ingelost te worden. Crazy, Stupid, Love. is een romantische dramedy die natuurlijk op grote lijnen wel voorspelbaar is, maar de oplossingen die gekozen zijn in de dramatische afwikkeling tonen wel dat er tijd is gestoken in het beter-dan-gemiddeld-in-Hollywood na te denken…
Toen ik een flinke tijd geleden voor ’t eerst de trailer voor Barney’s Version zag kon ik niet wachten om deze film te zien, zeker omdat Paul Giamatti afgelopen januari de Golden Globe voor beste acteur in een komedie won. Toen ik ‘m echter niet in de bioscoop kon zien ebde m’n enthousiasme wat weg, en toen ik afgelopen zondag de DVD in de videotheek zag staan stond ik eerlijk gezegd niet heel hard te…
Love it or hate it, lijkt het credo voor How Do You Know te zijn. Ik behoor grotendeels bij de eerste categorie, en was dan ook best verbaasd over de grote hoeveelheid slechte reacties op IMDb. Ook al begrijp ik dat romantische komedies, die ook nog iets intelligenter willen zijn, vaker dit soort tegenstrijdige reacties oproepen. En misschien was ik wel betoverd door Reese Witherspoons blauwe ogen of kon ik me net iets te goed…
Een jaar of wat geleden las ik ergens dat elke regisseur en acteur die met Julie Delpy samenwerkt op één of andere manier wel kortstondig verliefd op haar wordt. Dat was in een artikel over Before Sunrise en Before Sunset, waarin Delpy samen met Ethan Hawke respectievelijk in Wenen en Parijs over de liefde en het leven praat (en langzaam ook verliefd wordt in Wenen). Nu heeft Delpy zelf een film geregisseerd, waarin ze ook…
Check de trailer en je weet exact wat voor film Bad Teacher is. En ondanks de geringe hoeveelheid verrassing in het verhaal moet ik net zo eerlijk toegeven dat ik best hard gelachen heb. Natuurlijk komt dat door de ongeremde grofheid van het taalgebruik van de nog altijd erg fijne Cameron Diaz (ze is bijna 39!), die hier toont als lead actress een komedie te kunnen dragen. Daarnaast is regisseur Jake Kasdan geen groentje meer,…
Aangeraden door een vriendin die vertelde wel zes keer te hebben gehuild bij een film met in een grote bijrol Zach – The Hangover, Between Two Ferns – Galifianakis (ja, in één keer goed ;)), gemaakt door het regieduo achter het pijnlijke maar mooie Half Nelson, maar eigenlijk toch ook wel een beetje een grappig verhaal, zoals de titel doet vermoeden. En ja: ik vond het een zeer fijne en aangename ‘American indie’ over een…
Een satire op de kunstwereld die zowel Halbe Zijlstra als de meest wereldvreemde kunstenaar kan steunen in zijn/haar mening verdient alleen daarom al complimenten. Dat de film nergens echt een duidelijk standpunt met een paplepel ingeeft kun je als zwaktebod zien (dat zal ook wel de vrij lage 6,1 op IMDb verklaren), maar ik bleef misschien daarom wel tot het einde erg geboeid. Door nergens voor de makkelijke oplossing/satire te kiezen, maar juist iedereen in…
Okay, ik zit me dus letterlijk af te vragen of ik wel een recensie kan schrijven die genoeg eer doet aan de subtiliteit die Mark Romanek in Never Let Me Go aan de dag weet te leggen. Alles wat ik schrijf voelt al snel als een olifant in die spreekwoordelijke winkel. Misschien is een feit dan wel het ‘veiligste’: Never Let Me Go zal aan het eind van het jaar zeker in mijn top 10…
Zoals ik in m’n vorige review meldde had ik afgelopen zondag één of andere irritante hoofdpijn, waardoor ik niet echt kon genieten van de prachtige film die Poetry echt wel is. Toen ik ’s avonds een andere film wilde kijken had ik dan ook zin in makkelijk vermaak, en werd ik bij de videotheek getipt op Rapunzel, in Amerika verschenen als Tangled. De grootste reden voor het aanraden was dat ik de rest van de…
Shit, Tilda Swinton begint een beetje Meryl Streep-proporties aan te nemen. Ik heb het namelijk jarenlang ‘lastig’ gevonden om naar mevrouw Streep te kijken, puur vanwege een rol die ik haar zo geweldig zag spelen – en die me zo aangreep – dat ik haar lange tijd ook als actrice niet ’trok’. Tilda Swinton speelt in Io sono l’amore de rol van ‘geïmporteerde’ moeder in een Italiaanse familie zó geweldig, dat ik haar lange tijd…