Misschien dat ’t contrast met Stake Land niet groter kán zijn, maar ik durf direct te beweren dat It’s a Wonderful Life de beste Kerstfilm aller tijden is..! Maar daarmee doe ik deze prachtige film van Frank Capra misschien nog wel te kort, want met een cynische blik kun je deze film nu ook nog eens in een heel ander daglicht zien. En niks geen oubolligheid: de film is enkele keren ook onverwacht feisty. Ja,…
Haha, wat een geweldige titel om op Kerstavond te kijken. Ik kan me weinig voorstellen dat meer anti-Kerst is dan een post-apocalyptische film over een late tiener die door een geheimzinnige jager wordt getraind en beschermd in een wereld die is overspoeld door zombie-achtige vampiers. Maar ondanks ’t mogelijk onjuiste moment om deze film te kijken was ik wel aangenaam verrast door deze mix tussen The Road en 28 Weeks Later. En hoe vaak zie…
Ja, natuurlijk is The Rum Diary een must voor alle fans van Hunter S. Thompson, maar toch wil ik je waarschuwen dat je niet al te hoge verwachtingen moet hebben. Ik heb zeker genoten van zeer veel fijne Hunter-quotes, het kijken naar een film die zich in een tropisch paradijs afspeelt terwijl het buiten shitweer is, een ontzettend fijne love interest en wederom een kijkje in die drug & booze fueled-wereld die je mogelijk kent uit…
Oh, wat heb ik af en toe lekker ongemakkelijk maar net zo vaak gewoon luid hardop gelachen om Carnage, de nieuwe van Roman Polanski met in de hoofdrollen Jodie Foster, Kate Winslet, John C. Reilly en Christoph Waltz. Misschien is het meest treffende woord in deze wel “compact”, omdat alles (op de begin- en eindshots na) zich in het appartement van één van de stellen afspeelt, omdat de film slechts 79 minuten duurt, omdat de…
Allereerst: nee, je hoeft niet echt Formule 1-fan te zijn om te genieten van deze prachtig tragische documentaire over het leven (en de dood) van misschien wel de beste autocoureur ooit. Maar je moet die sport ook niet ‘haten’, want dan trek je ‘m niet, verwacht ik. Ik zag – per ongeluk – de drie uur durende extended cut in plaats van de reguliere 106 minuten-versie, maar ik heb me geen seconde verveeld. Okay, mogelijk…
Nadat ik gisteravond deze auto-achtervolging/film zag werd ik vanochtend wakker met de Ballad of Easy Rider in m’n hoofd (“The river flows, It flows to the sea, Wherever that river goes…“), en dat lijkt zeker niet toevallig. Beide films transporteerden me namelijk naar een tijd die ikzelf helemaal niet meegemaakt heb, maar die een indringend beeld geven van de periode waarin de VS (en de wereld?) de onschuld van het hippie-tijdperk, en daarmee ‘de vrijheid’ verloor… Ja,…
Deze film werd me terecht aangeraden als “Clints Bad Lieutenant”, want dat is wel een aardige samenvatting. Toch moet ik zeggen dat ik Tightrope wel wat toegankelijker vond, want ik had meer moeite om met Harvey Keitels karakter in Bad Lieutenant mee te leven dan met Clints detective Wes Block in deze film. Mogelijk ben ik ‘gegroeid’ sinds ik Bad Lieutenant zag (en kan ik me nu dus beter ‘identificeren’ met dubieuzere karakters), maar vooral de…
Door dit realistische Iraanse drama zo rijk te vullen met ’twists’ en ontzettend uitgebalanceerde karakters heeft regisseur Asghar Farhadi het voor elkaar gekregen dat de film als een thriller aanvoelt, en ik kan zelf amper verwoorden hoe knap dat is. Daarnaast krijg je ook nog een zeer genuanceerd beeld van een maatschappij waarvan wij enkel de morele verwerpelijkheid van z’n leiders te zien krijgen, wat mij ook direct doet denken hoe ongenuanceerd mijn kijk op…
Allereerst: Another Earth is een psychologisch drama over het vinden van verlossing na een onbedoeld gruwelijke actie. Dat het gezet is tegen de achtergrond van de ontdekking van een tweede aarde die een vrijwel exacte kopie van onze aarde lijkt geeft ‘plot-analisten’ een field day, want uitzoeken hoe het nu precies zit is interessant, het versterkt deels ook de essentie van het verhaal, maar leidt ook wat af van wat de film eigenlijk wil vertellen.…
Acteur Paddy – In America, Dead Man’s Shoes – Considine’s regiedebuut Tyrannosaur veelbelovend noemen is ongeveer net zo’n understatement als zeggen dat hoofdrolspeler Joseph een behoorlijk kort lontje heeft. Want boy, wat zie je hem worstelen met z’n opgekropte woede en onvermogen om daar ‘normaal’ mee om te gaan. En hoe knap is het van een debuterend regisseur (en van acteur Peter Mullan) om je hoofdrolspeler in de eerste scène z’n hond dood te laten…
Gelukkig, na drie mindere films had ik zoiets wel weer nodig, damn! Joseph Gordon-Levitt toont in Hesher wederom dat hij Ben Fosters plek naast Ryan Gosling heeft ingenomen als ‘beste jonge acteurs’. Een film over een soort lompe hardrock ‘engel’ die een gezin komt ‘helpen’ om te gaan met verlies en om (weer) te leren het leven in eigen handen te nemen. En ook al is de film redelijk all over the place, door dit…
Regisseuse Ami Canaan Mann is inderdaad de dochter van Michael – Heat, Public Enemies – Mann. Waarschijnlijk de reden dat miss Mann zoveel grote namen voor haar eerste grote film heeft weten te strikken (papa was ook één van de producenten), want Jessica Chastain, Jeffrey Dean Morgan, Sam Worthington en Chloë Moretz zullen niet op basis van ’t scenario voor deze film gekozen hebben, want dat rammelt aan alle kanten. Wat Mann wel laat zien…