Ik was wat huiverig om deze film te kijken, omdat hij mogelijk nu pas in NL verschenen is omdat het schrijvende en regisserende Mulroney-stel ineens aandacht krijgen omdat ze ’t scenario van Sherlock Holmes: A Game of Shadows hebben geschreven. En dat voorspelde namelijk niet echt veel goeds. Maar ik moet zeggen: Paper Man is verrassend genoeg een American indie (hoe ze daarom ooit bij Sherlock betrokken zijn geraakt is voor mij een raadsel) en ook…
Wat een gruwelijk interessante (en ‘publiek-verdelende’) film is dit. Essential Killing is namelijk een film die zo stevig blijft hangen en mij ook duidelijk maakte dat ik nog altijd niet onbevooroordeeld naar films kijk, met ook nog eens een geweldige rol van Vincent Gallo en een thematiek die ik nog maar net begin door te krijgen. En daardoor ook een film die door veel recensenten hoog wordt aangeschreven, bij het grote (meer geconditioneerde) publiek weinig…
Ja, eigenlijk is er vrijwel niks mis met Hasta la Vista!, een Belgische roadmovie over drie gehandicapten die nu eindelijk wel eens willen ‘poepen’ en daarmee hun maagdelijkheid verliezen. Hun streven wordt prangender als blijkt dat één van de jongens nogal haast heeft, want zijn rolstoelkluisterende ziekte is terminaal. De film zit qua balans tussen humor en drama behoorlijk goed, is zelfs lichtjes gebaseerd op feiten, maar neemt ook nergens écht risico’s. Dat kun je…
Damn, wat pakte die keuze anders uit dan ik vooraf dacht… Na drie/vier dagen Kerst, met veel lekker eten en teveel drank, wilde ik op derde Kerstdag weinig liever dan herstellen door te vluchten in een film. Omdat ik van andere Godard-films – zoals A bout de souffle en Le mépris – heerlijk genoten heb, was ik in de verkeerde veronderstelling dat Pierrot le fou me het gewenste ‘makkelijke’ escapisme kon bieden. Maar nogmaals damn!, want dit is een film waarvan…
Misschien dat ’t contrast met Stake Land niet groter kán zijn, maar ik durf direct te beweren dat It’s a Wonderful Life de beste Kerstfilm aller tijden is..! Maar daarmee doe ik deze prachtige film van Frank Capra misschien nog wel te kort, want met een cynische blik kun je deze film nu ook nog eens in een heel ander daglicht zien. En niks geen oubolligheid: de film is enkele keren ook onverwacht feisty. Ja,…
Haha, wat een geweldige titel om op Kerstavond te kijken. Ik kan me weinig voorstellen dat meer anti-Kerst is dan een post-apocalyptische film over een late tiener die door een geheimzinnige jager wordt getraind en beschermd in een wereld die is overspoeld door zombie-achtige vampiers. Maar ondanks ’t mogelijk onjuiste moment om deze film te kijken was ik wel aangenaam verrast door deze mix tussen The Road en 28 Weeks Later. En hoe vaak zie…
Ja, natuurlijk is The Rum Diary een must voor alle fans van Hunter S. Thompson, maar toch wil ik je waarschuwen dat je niet al te hoge verwachtingen moet hebben. Ik heb zeker genoten van zeer veel fijne Hunter-quotes, het kijken naar een film die zich in een tropisch paradijs afspeelt terwijl het buiten shitweer is, een ontzettend fijne love interest en wederom een kijkje in die drug & booze fueled-wereld die je mogelijk kent uit…
Oh, wat heb ik af en toe lekker ongemakkelijk maar net zo vaak gewoon luid hardop gelachen om Carnage, de nieuwe van Roman Polanski met in de hoofdrollen Jodie Foster, Kate Winslet, John C. Reilly en Christoph Waltz. Misschien is het meest treffende woord in deze wel “compact”, omdat alles (op de begin- en eindshots na) zich in het appartement van één van de stellen afspeelt, omdat de film slechts 79 minuten duurt, omdat de…
Allereerst: nee, je hoeft niet echt Formule 1-fan te zijn om te genieten van deze prachtig tragische documentaire over het leven (en de dood) van misschien wel de beste autocoureur ooit. Maar je moet die sport ook niet ‘haten’, want dan trek je ‘m niet, verwacht ik. Ik zag – per ongeluk – de drie uur durende extended cut in plaats van de reguliere 106 minuten-versie, maar ik heb me geen seconde verveeld. Okay, mogelijk…
Nadat ik gisteravond deze auto-achtervolging/film zag werd ik vanochtend wakker met de Ballad of Easy Rider in m’n hoofd (“The river flows, It flows to the sea, Wherever that river goes…“), en dat lijkt zeker niet toevallig. Beide films transporteerden me namelijk naar een tijd die ikzelf helemaal niet meegemaakt heb, maar die een indringend beeld geven van de periode waarin de VS (en de wereld?) de onschuld van het hippie-tijdperk, en daarmee ‘de vrijheid’ verloor… Ja,…
Deze film werd me terecht aangeraden als “Clints Bad Lieutenant”, want dat is wel een aardige samenvatting. Toch moet ik zeggen dat ik Tightrope wel wat toegankelijker vond, want ik had meer moeite om met Harvey Keitels karakter in Bad Lieutenant mee te leven dan met Clints detective Wes Block in deze film. Mogelijk ben ik ‘gegroeid’ sinds ik Bad Lieutenant zag (en kan ik me nu dus beter ‘identificeren’ met dubieuzere karakters), maar vooral de…
Door dit realistische Iraanse drama zo rijk te vullen met ’twists’ en ontzettend uitgebalanceerde karakters heeft regisseur Asghar Farhadi het voor elkaar gekregen dat de film als een thriller aanvoelt, en ik kan zelf amper verwoorden hoe knap dat is. Daarnaast krijg je ook nog een zeer genuanceerd beeld van een maatschappij waarvan wij enkel de morele verwerpelijkheid van z’n leiders te zien krijgen, wat mij ook direct doet denken hoe ongenuanceerd mijn kijk op…