Allereerst: Bullet Train is heerlijk energiek, bevat een shitload aan ‘vette acteurs’, en zit nóg voller qua plottwists en -verrassingen. Allertweet: het voelt een beetje aan alsof de makers een wedstrijdje wilden houden met Netflix-film The Gray Man. In elk geval qua shock-and-awe filmmaken, want qua ‘gebrekkige originaliteit in een VET jasje’ is Bullet Train daar het beste mee te vergelijken. En dan is regisseur David – John Wick, Atomic Blonde, Deadpool 2, Fast & Furious…
Tijdens het kijken van deze Netflix-film (in een (airco)bioscoop!) vroeg ik me – lichtelijk arrogant misschien – bijna letterlijk af of de Netflix-bonzen mij gehoord hebben, over die ‘interessant concept, slechte uitvoering‘-kritiek op twee van hun laatste ‘Netflix originals‘ (Spiderhead en Windfall). Hier is het concept namelijk helemaal niet zo interessant, maar de uitvoering is zeker niet slecht (wat motivatie- en geloofwaardigheidsproblemen daargelaten). Maar origineel is het allemaal niet, want heb nu het gevoel dat…
Allereerst: wat mogen ‘wij’ filmkijkers blij zijn met het enorme (komische) talent van Taika – Jojo Rabbit, What We Do In The Shadows, Thor: Ragnarok – Waititi. Hij weet namelijk al m’n kritiek op de laatste twee Marvel-films (Morbius en Doctor Strange in the Multiverse of Madness) te weerleggen door een flinke hoeveelheid plot op heerlijke en overzichtelijke wijze in amper twee uur te stoppen. Maar dan zó vernuftig en/of grappig, dat ik geen moment…
Ondanks de behoorlijk strakke production value, heerlijke soundtrack en een paar toppers in de hoofdrollen, lijkt Spiderhead vooral een zeer ‘efficiënt’ Netflix-PRODUCT. Ik vermaakte me – zeker tot halverwege – aardig hoor, maar uiteindelijk kreeg ik lichtelijk het gevoel dat de film mogelijk door een algoritme was ‘bedacht’. Zo van: als we nu een snufje scary future tech à la Black Mirror of Ex Machina, een crazy scientist die steeds meer op (The Island of) Dr. Moreau…
Jurassic World: Dominion, oftewel Jurassic Park 6, is een beetje een reünie van alle nog levende helden uit zowel de Jurassic Park– als Jurassic World-franchise. En dat levert een ontzettend vermakelijke film op, waarbij alleen de “When you gotta go, you gotta go“-toiletscène uit het eerste deel volgens mij niet ‘ge-hommage-ficeerd’ wordt. Buiten al dat vermaak lukte het me echter niet om m’n kritische houding volledig uit te zetten, en daardoor zag ik wat zaken…
Door gebruik te maken van exact dezelfde shots en zelfs af en toe dezelfde muziek, voelt Top Gun: Maverick ook een beetje als remake of reboot van Tony Scotts actiedrama uit 1986. Inhoudelijk is het echter wel degelijk een vervolg. Met een hoofdrolspeler die nog altijd buff eruit ziet op z’n 59e, geweldige aerial combat scenes (zonder CGI?) en vele herkenbare zaken uit het origineel. Maar wel volledig zonder de sensuele (en cultstatus-verheffende licht homo-erotische) ondertoon…
Holy smokes, wat een overweldigende maar ook behoorlijk onoverzichtelijke ride was dit zeg..! Initieel niet ingekocht voor de Nederlandse markt (wat ik nu ergens wel kan begrijpen), kreeg ik halverwege de gedachte, dat het verhaal mogelijk geschreven was door een knetterstonede moeder, die de problemen met (en ook liefde voor) haar dochter in één ‘ik ben stoned en alles lijkt met elkaar verbonden‘-verhaal wilde vangen. Maar wat blijkt: de film is van de twee Daniels…
Helaas, ondanks een aantal heerlijke cameo’s (waaronder dé favoriete acteur van de regisseur) en waarschijnlijk een voor echte Marvel-nerds orgastische samenkomst met een andere succesvolle Marvel-franchise, vrees ik dat het Marvel Cinematic Universe door Doctor Strange in the Multiverse of Madness eerder fans verliest, dan dat erbij komen. Voor eventueel nieuwe fans is alles namelijk teveel verweven met eerdere films én series, en dat zorgde bij mij uiteindelijk ook voor m’n kritische oordeel: deze films…
Ik denk dat vooral (en alleen?) Tom Hardy’s Venom blij is met deze laatste Marvel-film. Niet omdat het hoofdkarakter in Morbius zichzelf als grapje “Venom” noemt, maar doordat door deze vrij monsterlijke film Venom: Let There Be Carnage niet meer de slechtste Marvel-film is die ik ooit gezien heb. Misschien dat het casten van Tyrese – Fast & Furious – Gibson in de rol van FBI-agent wel al genoeg zegt? Of dat de bad guy uit…
Haha, na het zien van de trailer verwachtte ik het al, en toen ik The Unbearable Weight of Massive Talent vorige week in een voorpremière zag, werd m’n vermoeden ook bewaarheid, want ik heb lang niet zo hard gelachen tijdens een bioscoopfilm! Heerlijke zelfspot van één van de hardst werkende acteurs in Hollywood, en wat mij betreft de beter gelukte versie van The Lost City. Als in: de film gaat ook over iemand die eigenlijk…
Volgens mij is het voor mij als man bijna onmogelijk om de aantrekkingskracht van The Lost City op waarde te schatten. Ik zag deze ‘boeketreeks-film’ namelijk in een zaal waarin vooral de vrouwen zich de spreekwoordelijke ‘ballen uit de broek’ lachten. Inderdaad, een biologisch gezien vrij lastig ‘spreekwoord’. Maar met het risico om politiek-gender-gevoelig volledig uit de bocht te vliegen, voelde The Lost City voor mij een beetje hetzelfde aan als een kledingruilfeestje voor vrouwen:…
Tijdens mijn eerste sneak preview in twee jaar (!) tijd schrok ik wel een beetje toen ik Robert – The VVitch, The Lighthouse – Eggers’ nieuwste ingestart zag worden. Ik was namelijk direct ‘bezorgd’ dat Eggers’ eigenzinnigheid totaal niet zou passen bij een toch ietwat commerciëler (en onvoorbereid) ingesteld publiek. Maar wat bleek: ik heb werkelijk niemand gehoord en/of weg zien lopen bij deze epische cult-Viking-film, bomvol Noorse mythologie en best wat psychedelische scènes..! Ook…