Ik denk dat er geen filmmaker is die meer in mijn (of ons) hoofd weet te kijken, dan Charlie Kaufman. Voor mij staat hij naast meester-kunstenaar David Lynch, en met I’m Thinking of Ending Things laat hij me zo’n enorme range aan emoties voelen, dat het bijna ‘eng’ wordt. Waarschijnlijk ook de reden dat deze film misschien wel de extreemste reacties van het jaar oproept bij het publiek. Zeker door het eerste erg ongemakkelijke uur,…
Scenario-held Charlie Kaufman (Being John Malkovich, Adaptation, Confessions of a Dangerous Mind, Eternal Sunshine of the Spotless Mind) komt nu met z’n tweede zelf-geregisseerde film, en door het ogenschijnlijk mega-kleine verhaaltje én de stop-motion animatie waarin het verhaal gegoten is, lijkt deze niet verder van z’n bombastische meesterwerk Synecdoche, New York af te kunnen staan, maar thematisch gezien voel je wel degelijk overeenkomsten. Daarnaast lijkt het verhaal ongelooflijk saai en klein, maar interpretatie-wijs is het misschien…
Dat The Theory of Everything gebaseerd is op een boek van Hawkings ex-vrouw, dat voel je niet alleen aan ‘alles’, maar dat zorgt er ook voor dat je de titel bijvoorbeeld niet vanuit Hawkings natuurkundig-kosmologische moet verklaren, maar meer vanuit het menselijke aspect. The Theory of Everything is namelijk veel meer een verslag van het leven met één van de slimste mensen op aarde dan een ‘diepe’ kijk in ’s mans beweegredenen en theorieën. En als je weet dat…
Terry Gilliam flikt het weer, want wat een heerlijk weirde, interessante en tegendraadse film is The Zero Theorem geworden. Een film die mogelijk te raar en/of confronterend is voor het grote publiek, want ik had zelf na een minuut of 20 ook wat moeite om m’n aandacht vast te houden. Initieel dacht ik dan ook nog dat de film mogelijk té vol zat met filosofische, spirituele en religieuze details, maar ik heb het gevoel dat…
Van Bill Condon mag je toch wel iets meer verwachten dan een veel te snel en hip geknipte thriller over eigenlijk nog altijd zo’n belangrijk onderwerp? Zou dat een onbewuste reden zijn dat ie zo teleurstelt, dat het meer een bromance is dan de politiek geëngageerde thriller die Julian Assange en Wikileaks verdienen..? Een ideale film voor een trailer die je een belangrijke film doet verwachten, maar helaas: The Fifth Estate is een eenzijdig portret van Assange…
Zoals Red in 2010 een flinke verrassing was, daar stelde dit bijna verplichte tweede deel ook zeker niet teleur. Al waren m’n verwachtingen vooraf niet al te hoog, ik kreeg wel exact de combinatie van actie en humor waar ik zin in had. En misschien kan Bruce Willis z’n Die Hard-franchise beter voorgoed inruilen voor deze, want Live Free or Die Hard en A Good Day to Die Hard hadden net zo goed door die ‘Luc-Besson-lopende-band-productiemaatschappij’ gemaakt kunnen worden (denk Transporter, Colombiana, Taken, Taken 2), terwijl deze…
Wat een geweldig leven moet Howard Marks hebben (gehad), die als één van de grootste hasjsmokkelaars van de wereld (ooit had ie schijnbaar meer dan 10% in handen) iedereen voor de gek leek te houden, waaronder de IRA, MI6 en zelfs de Amerikaanse maffia. Jammer dat Bernard – Immortal Beloved, Candyman – Rose enkel een interessante, maar geen geweldige film heeft weten te maken. Want ondanks dat de film erg pro-legaliseren van marijuana is én…