Voorafgaand wist ik enkel dat Colman – Ma Rainey’s Black Bottom, Euphoria (tv), Candyman – Domingo heel hard werd geprezen voor zijn hoofdrol in deze film. Dat deze door Higher Ground (en dus door de Obama’s) geproduceerde film ging over de organisator van één van de belangrijkste marsen ooit, die bevriend was met onder andere Dr. King, en die vanwege z’n geaardheid misschien nog wel harder werd gediscrimineerd dan vanwege z’n huidskleur, dat leerde ik…
Het rare/aparte aan deze nieuwe film van de maker van Three Kings, I Heart Huckabees, The Fighter, American Hustle en Silver Linings Playbook is niet dat hij wederom talloze topnamen heeft weten te strikken (Bale, Robbie, Washington, Rock, Taylor-Joy, Malek, Nivola, Riseborough, Schoenaerts, Shannon, Myers, Swift, Olyphant, Saldana en ene De Niro), maar dat eigenlijk geen enkele karakter echt geloofwaardig wordt, hoe hard vooral Bale en Robbie ook shinen. Daarom verwacht ik niet dat David…
Zoals de meesten ken(de) ik George Carlin vooral vanwege z’n nog altijd mega-relevante oneliners en punchlines, nog altijd veelvuldig aangehaald als er weer een politicus uit de bocht vliegt of één of ander Hooggerechtshof in een groot land de klok 50 jaar terug wil draaien. Wat Judd Apatow en Michael Bonfiglio met het tweedelige George Carlin’s American Dream echter vooral tonen is wie Carlin was als mens, hoe hij zich bewust was van z’n concurrentiedrang,…
“Dolemite is my name, and fuckin’ up motherfuckers is my game!“, aldus Rudy Ray Moore, Eddie Murphy’s ‘comeback’-rol in dit hele vette waargebeurde verhaal (het derde waargebeurde verhaal op rij dat ik recenseer!). Vooral voor rap-/hip hop-liefhebbers mogelijk een bekende naam, maar voor mij was het heerlijk ontdekken van (en meeleven met) Murphy’s karakter. Af en toe kreeg ik zelfs een wat ‘naar’ gevoel, omdat je bij elke scène voelt dat het volledig mis kan…
Chris Rocks Top Five is een heerlijke zelfbewuste komedie die alle fans van New York-city zal doen verlangen naar die geweldige stad. Al is de film wel wat moeilijk te plaatsen, want naast een komedie is het af en toe ook een zeer leuke en zelfs best goede romantische talkie, maar ook een satire op alles wat showbusiness is, en ergens ook wel een fijne zelfkritische kijk op een artiest die zoekende is, waarbij je je…
Toen ik anderhalf jaar geleden 2 Days in Paris zag was al vrij snel duidelijk dat actrice, schrijfster, componiste en regisseuse Julie Delpy goed heeft opgelet toen ze geregisseerd werd door een flink aantal grote regisseurs. Verrassend dat ze nog nooit in ’n film van Woody Allen speelde, want de overeenkomsten tussen hun manieren van verhalen vertellen zijn zo talrijk dat het bijna redundant is om te melden. Okay, Delpy maakt misschien net wat ‘makkelijkere’…
Als steeds groter wordende fan van Woody Allen stoorde het me eigenlijk niet dat de grootste kritiek op de ‘hardest working auteur in cinema‘ in deze documentaire van Allen zelf komt. Eén van de redenen dat Allen documentairemaker Robert B. Weide toestemming gaf om deze openhartige documentaire te maken was z’n respectvolle behandeling van Lenny Bruce in het geweldige Lenny Bruce: Swear to tell the Truth, die ik toevallig ’n paar weken geleden zag. En daardoor…
Mogelijk doordat ik het niet verwachtte, maar Madagascar 3 is een stuk leuker dan Ice Age 4. Nu is vergelijken niet nodig, maar ik vind het opmerkelijk dat deze serie – over een leeuw, zebra, nijlpaard en giraffe die in deel 1 de Central Park Zoo ontvluchtten maar in deel 2 er weer alles aan deden om terug te komen – eigenlijk steeds leuker wordt. Beste toevoeging is waarschijnlijk het circus, want hierdoor worden er…
Om volledig te zijn (neurotisch als ik ben) toch maar even kort iets over Good Hair, ook al heb ik ‘m na nog geen kwartier afgezet… Good Hair is een documentaire over het haar van afro-Amerikanen, waar ze om onbegrijpelijke redenen ook “comedy” op geschreven hebben. Met presentator Chris Rock verwacht je dus ook iets leuks, maar toen ik na tien minuten nog niet gelachen had en ‘m nog tevergeefs extra vijf minuten gaf, heb…