Terugdenkend aan mijn VWO-geschiedenislessen, kan ik me niet herinneren écht iets geleerd te hebben over de Nederlandse ‘politionele acties’, oftewel het keihard neerslaan van de Indonesische onafhankelijksstrijd (onder leiding van Soekarno) na de Tweede Wereldoorlog. Alleen daarom al is De Oost een ‘belangrijke’ film: zie het als een eerste kleine stap richting erkenning van wat we allemaal uitgevreten hebben daar. Dat de makers daarbij ogenschijnlijk inspiratie vonden bij Amerikaanse oorlogsfilms (denk Platoon, Apocalypse Now en…
Omdat ik gisteravond zin had in wat escapisme, was de keuze voor deze Netflix-film snel gemaakt. En inderdaad, ik snap die positieve reacties als “leuke hyper-energieke familiefilm” wel. Maar met een iets kritischere blik is The Mitchells vs the Machines vooral ook een samenraapsel van veel films (denk Zombieland meets We’re the Millers meets iRobot meets Wreck-it Ralph meets The Terminator, en nog wat andere) die in hun respectievelijke genres mogelijk allemaal (net wat) beter…
Sator is waarschijnlijk de meest onafhankelijke film die ik het afgelopen decennium heb gezien. Dat maakt die bij vlagen prachtige cinematografie, creepy geluidsmix en gruwelijk onheilspellende sfeer nóg indrukwekkender, zeker als je weet dat de crew uit slechts vijf personen bestond, waarbij regisseur Jordan Graham zo’n beetje alle ‘hoofdtaken’ voor z’n rekening nam (tot aan het bouwen van die cabin in the woods, waarin ruim de helft van de film zich afspeelt!). Het resultaat is…
Mogelijk niet zo verwonderlijk, dat een Netflix-film mogelijk beter een Netflix-serie was geweest, want ik zie dat medium toch nog altijd meer als ‘tv’ dan als ‘film’, to be honest. Maar The Devil All the Time voelde een beetje als misschien wel twee True Detective-achtige seizoenen in één 140 minuten-film gepropt, waarbij het gehele verhaal zich ook nog eens over meerdere decennia uitspreidt. Dat is overigens zeker niet enkel negatief bedoeld, want deze film van…
Seaspiracy is niet alleen qua naam, maar ook qua opzet erg vergelijkbaar met Cowspiracy: The Sustainability Secret. Koppel dat aan een gedeeltelijke overlap met Oscarwinnaar The Cove (en er zit ook een vergelijkbaar cynische link met Burzynski: Cancer Is Serious Business in), en je kunt begrijpen dat deze documentaire mij nóg minder hoopvol maakte over ‘ons’, en over onze toekomst op deze planeet. Op persoonlijk vlak had deze Netflix-documentaire echter ook iets positiefs: de ‘schaamte’…
Toen ik in de Time-review de volgende zin las, was ik direct om: “It may well be the most politically radical and intellectually challenging work of nonfiction ever made for television.” Nu zijn dat niet de eerste woorden waarmee ik Raoul – I Am Not Your Negro – Pecks ontzettende indrukwekkende, experimentele HBO Max-documentaire-miniserie zou willen duiden (ik neig wat ‘krantenkopgeiler’ naar iets als “Niet voor tere witte zieltjes als Thierisov Baudetski en aanhangers“), maar…
Ja, soms moet de boog even volledig ontspannen worden, en daar was het gisteravond nodig tijd voor. Samen met een maat (die vrijwel nooit zin heeft in arthouse-films, en deze zelfs letterlijk naar mij vernoemt (“Oh, zeker weer zo’n Filmofiel-film?“)) en een krat bier vierden we gisteravond het einde van de avondklok. Daarbij wilden we iets opzetten ter afleiding ende vermaak, waarbij opletten niet echt noodzakelijk was. En met Thunder Force kregen we exact de…
“And the WW84-merchadise package goes to…” Mensen mensen, we hebben een winnaar! Het is een paar film-freaks gelukt om maar liefst 18 van de 23 Oscarwinnaars juist te voorspellen. Bij een gelijke stand kijk ik altijd naar wie de poll als eerste heeft ingevuld – hoe later je je voorspellingen doorgeeft, hoe makkelijker het voorspellen zelf blijkt, aldus mijn totaal niet wetenschappelijk valide argumentatie, maar ik blijf de ‘baas’ hier ;) – dus ik kan…
Allereerst: Promising Young Woman behandelt een ontzettend belangrijk thema, dat alle aandacht en de beste verhalenvertellers verdient. Vanuit mijn communicatieachtergrond vraag ik me echter ook af, of het gebruikte ‘absurd-hyperrealisme’ wel de meest effectieve manier is om de boodschap bij iedereen te laten landen. Al levert dat hyperrealisme (ik moest ook kort even aan Diablo – Juno, Young Adult – Cody denken), in combinatie met het onderwerp, dus wel een film op die ik zeker…
Het is bijna letterlijk ongelooflijk wat er in deze Oscargenomineerde documentaire allemaal aan de kaak gesteld wordt. En ook te zien is, want de inkijk die schrijver, regisseur, cameraman én producer Alexander Nanau ons als kijkers geeft, maakt dat de film bijna aanvoelt als een gescripte misdaad-thriller. Wat waarschijnlijk ook de reden is, dat deze film (na Honeyland vorig jaar!) niet alleen als documentaire genomineerd is, maar ook als Beste Internationale Film… Het verhaal In…
Kijk Judas and the Black Messiah en je begrijpt direct waarom de gevestigde orde (lees: oude witte mannen als Trump en de Republikeinse Partij) er in Amerika alles aan doet om de Black Lives Matter-beweging in de criminele hoek te drukken. Judas and the Black Messiah toont namelijk de (toenmalige?) schofterigheid van de over-racistische FBI en haar directeur J. Edgar Hoover (Martin Sheen), en hoe zij de Black Panther-partij eerst probeerden te criminaliseren, en in…
Bad Trip is deels gescript als over-simpele buddy comedy, maar voor een net zo groot gedeelte een verborgen-camera-show, waarin de makers de grenzen van sullig- en goorheid opzoeken, die bij mij wonderwel goed werkte. Zó goed zelfs, dat ik mezelf een paar keer echt hardop hoorde lachen, maar naderhand ook nog een ‘gewoon’ tv-programma keek en dat eigenlijk niet vertrouwde, omdat ik dacht dat daar mogelijk ook mensen voor de gek gehouden werden. Gelukkig zijn de…