Battleship (2012)

“Misschien is het meest positieve aan deze film wel ’t feit dat ie niet in 3D is“, dacht ik tijdens de openingsscène van Battleship, één van de domste films van ’t jaar met weliswaar geweldige visual fx, maar verder het toonbeeld van de creatieve armoede die lijkt te heersen in Hollywood. En dat ik het “creatieve armoede” noem slaat eigenlijk ook nergens op, want als je verder kijkt dan dat, dan zie je dat het…

Safe (2012)

Best ’n raar gevoel eigenlijk, om met tegenzin naar de bioscoop te gaan om die nieuwste van Jason Statham te gaan kijken. Na een stuk of vijftien films waarin hij exact dezelfde actieheld-met-Brits-accent speelt komt hij nu met Safe, over een voormalig politieagent die in a pickle geraakt met niet alleen de Russische én Chinese maffia, maar ook nog eens met een deel van de NYPD. En dan moet ie ook nog een jong Chinees meisje…

The Cabin in the Woods (2011)

Geproduceerd en mede geschreven door Joss – Buffy the Vampire Slayer, The Avengers – Whedon en geregisseerd door Drew Goddard (schrijver van o.a. Lost én Cloverfield) komt er nu een ‘horrorfilm’ die zo off the map gaat dat je je verwachtingen mogelijk bij moet stellen. Als je van standaard hedendaagse horror houdt: ja, zo’n verhaal zit er ook in. Maar als je alleen dát wilt, dan weet ik niet of je deze film gaat trekken. Het…

Boy Wonder (2010)

Dat regisseur Michael Morrissey een groot fan van duistere comics is, dat zie je niet alleen terug in de poster hiernaast (de officiële filmposter vind ik niet echt geslaagd, to be honest), maar vooral in de manier waarop hij z’n protagonist neerzet als een getormenteerd joch dat zich ’s nachts ontpopt tot een soort vigilante superheld. Vergelijkingen met films als Kick-Ass en Super zijn snel gemaakt, maar Boy Wonder is eerder een psychologische thriller dan…

Jesus Henry Christ (2012)

Met zo’n titel en poster verwacht je natuurlijk quirkiness, en zeker als je weet dat dit een ‘uitbouw’ van Dennis Lee’s studenten-Oscar-winnende korte film met dezelfde titel is, dan lijkt het me logisch dat je zo’n fijne American indie als Little Miss Sunshine, Rushmore of zelfs Tadpole gaat verwachten. Helaas lijken de filmmakers door gehad te hebben dat ’t publiek een quirky film verwacht, of misschien zien ze dit zelfs wel als ‘genre’, want ze…

Pumping Iron (1977)

En ik maar denken dat het enkel door Arnolds fysieke ‘kwaliteiten’ kwam dat hij ooit de grootste actieheld van het witte doek kon worden. Uit deze documentaire blijkt echter dat het vooral z’n gruwelijke zelfvertrouwen was, vermengd met een schijnbare kwajongensachtige vriendelijkheid, dat hem na z’n carrière als bodybuilder het meeste heeft geholpen. Dat maakt Pumping Iron ineens een stuk interessanter dan de titel en filmposter doen vermoeden. Dát, plus ’t feit dat de documentaire…

Forks Over Knives (2011)

De tagline van deze documentaire is “Warning – This movie could save your life!“, en dat weerhield mij er een paar weken mede van deze film te kijken. Ik heb de laatste twee maanden reeds getracht om vanwege diverse ethische en klimatologische redenen m’n vleesconsumptie te verminderen, en ik weet dat ik nogal snel kan radicaliseren, dus ik was wat bang dat deze documentaire me teveel zou beïnvloeden. Wat ik zeg is dat ik dus eigenlijk…

Killing Bono (2011)

Inderdaad, een titel die nogal de aandacht trekt, deze Ierse film over twee broers die toevallig op dezelfde middelbare school zaten als Paul Hewson, David Evans, Larry Mullen en Adam Clayton, nu inderdaad beter bekend als U2. En dat hoofdrolspeler Neil McCormick vanuit jaloezie, onzekerheid en/of misplaatste arrogantie z’n broer Ivan ervan weerhield om het vijfde lid van die band te zijn had een stuk sterker uitgewerkt kunnen worden, want nu lijkt de film nogal van…

Martha Marcy May Marlene (2011)

Ik had al erg veel goede dingen gehoord over Martha Marcy May Marlene, de doorbraakfilm van het jongere zusje van de Olsen tweeling: Elizabeth. Over een jonge vrouw die wegvlucht uit een sekte, maar er al snel achter komt dat fysiek vluchten niet betekent dat je het ook psychisch zo makkelijk achter kunt laten. Naast het inderdaad zeer veelbelovende debuut van Elizabeth Olsen is het ook ontzettend knap hoe debuterend regisseur Sean Durkin een film…

Hemel (2012)

Hemel is zo’n film die het publiek waarschijnlijk stevig verdeeld. Hemel (zo heet de hoofdrolspeelster ook) is namelijk een zeer vrijgevochten meid die erg open is over seks, en de film daarom ook. Dat zal nogal wat mensen tegen de borst stuiten, maar vaak raken zij dan ook direct zo ‘verblind’ dat ze niet meer zien dat het eigenlijk een film is over een meisje dat seks gebruikt om een bepaald gemis te verdoezelen. Ik…

Bukowski: Born into This (2003)

Charles Bukowski is de meest persoonlijke, authentieke en eerlijke schrijver waar ik ooit iets van gelezen heb. Zijn boeken en gedichten geven je direct toegang tot z’n ziel, omdat hij geen zin, tijd en/of energie had om het leven waar hij over vertelde met metaforen aan te kleden. Maar als je zo goed en direct het leven kunt beschrijven, dan heb je die omwegen ook helemaal niet nodig. Gisteravond zag ik eindelijk de documentaire Bukowski:…

Madeo (a.k.a. Mother – 2009)

Koreaanse films zijn de laatste jaren behoorlijk aan een opmars bezig, althans: in mijn belevingswereld. Naast de spiritueel mooie films van Kim Ki-duk (Spring, Summer, Fall, Winter… and Spring, Bin-jip) strijden Park Chan-wook (van de ‘vengeance-trilogie’ met o.a. Oldboy) en Kim Jee-woon (I Saw the Devil, A Tale of Two Sisters) om de titel van coolste en hardste filmmaker van ’t land en maakte Bong Joon-ho eerder al indruk met z’n maatschappijkritische films als Memories of Murder en…