Als je ‘quirky’ op Wikipedia opzoekt, dan krijg je een korte uitleg van dit bijvoeglijk naamwoord, maar je zou net zo goed een verwijzing naar Cyrus kunnen krijgen, een aparte ‘indie comedy’ met John C. Reilly, Marisa Tomei, Catherine Keener en in de titelrol Jonah Hill. Een beetje een weirde film (ook om te recenseren), maar ik was wel degelijk aangenaam verrast… Regisseurs Jay en Mark Duplass maakten in het ‘indie circuit’ al eerder naam…
Wow, not a movie to put on when feeling a little ‘fluee..! Nadat ik afgelopen zondag makkelijk door The Karate Kid was gefietst, ondanks m’n lichte griep, zette ik daarna Fish Tank op. Het DVD-menu zag er nog best vrolijk uit, en aangezien ik geen zin had in iets zwaars, besloot ik ‘m toch maar te kijken. En ondanks dat het dus wél een fucking rauwe realistische (lees: zware) film was, moest ik ‘m toch…
Ik kan met een fijn gevoel van nostalgie zeggen dat ik de originele The Karate Kid uit 1984 nog in de bioscoop heb gezien. Waarschijnlijk was ik toen 10, of misschien net 11 (onze bioscoop was niet zo snel), en ik weet nog hoe geweldig stoer ik me voelde na het zien van die film. Echt wel dat ik die kraanvogel ook kon. Ergens ben ik overigens wel blij dat ik dát nooit heb hoeven…
Misschien niet de beste film van ’t jaar, maar mogelijk wel de beste acteerprestatie: Robert Duvall in Get Low, een mooie film over een kluizenaar op zoek naar vergiffenis… Nee, verlossing. Ik hoor je denken: “Oeh, is het zo’n zware film?“, maar dat valt mee, want naast Robert Duvall en Sissy Spacek zien we ook Bill Murray in een ‘kleine’ maar leuke rol. En had ik al verteld dat het gebaseerd is op een waargebeurd…
Met de kinderen gaat alles inderdaad best okay, maar de film is helaas ook niet meer dan dat: best okay. En dat was voor mij een behoorlijke teleurstelling. Deels omdat ik Cholodenko’s eerdere Laurel Canyon wel heel gaaf vond, waarin Christian Bale met z’n liefje Kate Beckinsale terug naar Hollywood ging om effe bij z’n moeder te wonen: de biseksuele ‘record producer’ Frances McDormand… Inderdaad: Lisa Cholodenko maakt films over lesbische en/of biseksuele vrouwen. In…
Hmmmm, ik ben er nog niet helemaal uit. Ergens voelde The Killer Inside Me ook niet helemaal fijn aan, maar aan de andere kant: deze nieuwe van kameleon Michael Winterbottom is wel gruwelijk intrigerend. En kan iemand Casey Affleck alvast wat nominaties geven…? The Killer Inside Me is de verfilming van een boek van Jim Thompson uit de jaren ’50 van de vorige eeuw. De verfilming lag al zo’n 20 jaar in de planning. Op…
Door “Don’t let anyone tell you what it is” op de poster te zetten maak je het recensenten natuurlijk erg lastig om iets over je film te vertellen. En omdat ik toch wil dat jij deze film gaat bekijken (zeker als ‘social media’ inmiddels ook al onderdeel zijn geworden van je ‘daily routine’), ga ik het toch proberen. Want ik was erg onder de indruk van deze documentaire. In Catfish volgen filmmakers Henry Joost en…
Ik weet niet welke filmkenner/-maker ik het net na de uitreiking van de Gouden Kalveren hoorde zeggen, maar hij vond dat Joy het Gouden Kalf niet had mogen winnen, omdat deze film het niet goed had gedaan in de filmtheaters. Enige dat ik tegen die filmkenner/-maker wil zeggen: “Houd gewoon je kop, en wees eens trots op NLse films die iets échts willen vertellen..!”. Ik vond Joy namelijk verrassend goed, iets wat ik na 10…
Yes, An Education is een behoorlijk mooie film, maar ergens had ik ’n beetje ’tzelfde als bij The Reader: de film was wel voor 85% exact zoals ik verwachtte dat ie was. Het blijft jammer dat ik m’n voorkennis en verwachtingen niet ‘uit kan zetten’ op het moment dat ik een film in m’n Blu-rayspeler stop… De film is gebaseerd op het boek van een journaliste, die begin jaren ’60 op 16-jarige leeftijd een relatie…
Een film over een 17-jarige meid die voor haar seniele moeder en jonger broertje en zusje moet zorgen, gezet in een streek waar mannen rondlopen met de namen Teardrop, Little Arthur en Thump Milton, en dan nergens voor het makkelijk sentiment gaan. Dat maakt van Winter’s Bone een bijzonder mooie film, met een nieuwe ster in de hoofdrol: Jennifer Lawrence. Oscarnominatie, anyone…? Okay, een film die de Grand Jury Price op het Sundance-festival heeft gewonnen…
En hoppakkee, daar is weer zo’n geweldige Europese film die níet in Nederland is gemaakt. Ik blijf jaloers op landen als België, Zweden, Spanje en nu dus ook weer Denemarken. Frygetlig lykkelig, vanaf nu Terribly Happy, de naam waarop ie ook op DVD in Nederland is uitgebracht, is een ‘western noir’ met een even benauwende, verlossende als tragikomische resolutie. Kan dat samen? Jazeker, en het ‘klopt’ ook nog. En las ik nou dat het op…
Ik weet eigenlijk niet zo goed waar te beginnen, als ik Aguirre, der Zorn Gottes uit 1972 moet recenseren. Ten eerste is het weer een gruwelijk intrigerende film van Werner Herzog, die langzaamaan mogelijk mijn favoriete regisseur aan ’t worden is. Daarnaast is het echter ook een film die maar een selecte groep film- en kunstliefhebbers zal kunnen bekoren, want het is geen makkelijke kost. En als je een soort van VHS-kopie van een Duitse…