Weet je, soms is het beter om gewoon niet al te veel te weten van hoe de wereld in elkaar steekt, want wat een verschrikkelijke corruptie, schofterigheid en onrecht legt top-documentairemaker Alex – Totally Under Control, Going Clear – Gibney bloot in het tweedelige The Crime of the Century. Nu is dit zeker niet Gibney’s meest uitgebalanceerde documentaire, maar het lijkt wel alsof hij zelf ook zo pissig werd van die minstens 500.000 (!!) Amerikanen…
Seaspiracy is niet alleen qua naam, maar ook qua opzet erg vergelijkbaar met Cowspiracy: The Sustainability Secret. Koppel dat aan een gedeeltelijke overlap met Oscarwinnaar The Cove (en er zit ook een vergelijkbaar cynische link met Burzynski: Cancer Is Serious Business in), en je kunt begrijpen dat deze documentaire mij nóg minder hoopvol maakte over ‘ons’, en over onze toekomst op deze planeet. Op persoonlijk vlak had deze Netflix-documentaire echter ook iets positiefs: de ‘schaamte’…
Toen ik in de Time-review de volgende zin las, was ik direct om: “It may well be the most politically radical and intellectually challenging work of nonfiction ever made for television.” Nu zijn dat niet de eerste woorden waarmee ik Raoul – I Am Not Your Negro – Pecks ontzettende indrukwekkende, experimentele HBO Max-documentaire-miniserie zou willen duiden (ik neig wat ‘krantenkopgeiler’ naar iets als “Niet voor tere witte zieltjes als Thierisov Baudetski en aanhangers“), maar…
Het is bijna letterlijk ongelooflijk wat er in deze Oscargenomineerde documentaire allemaal aan de kaak gesteld wordt. En ook te zien is, want de inkijk die schrijver, regisseur, cameraman én producer Alexander Nanau ons als kijkers geeft, maakt dat de film bijna aanvoelt als een gescripte misdaad-thriller. Wat waarschijnlijk ook de reden is, dat deze film (na Honeyland vorig jaar!) niet alleen als documentaire genomineerd is, maar ook als Beste Internationale Film… Het verhaal In…
Weet niet zeker of ik moet beginnen met vertellen dat ik documentairemaker Gwen van de Pas persoonlijk ken, met melden hoe vaak ik de tranen over m’n wangen voelde rollen tijdens het kijken van haar ongelooflijk indrukwekkende documentaire (vijf of zes keer), of met de mix van gevoelens die Groomed bij me opriep, maar mensen: kijk deze documentaire! Want elk voorkomen en/of tijdig onderbroken groom-proces – door het herkennen van de signalen – kan letterlijk…
Het Oscargenomineerde Time kroop zo subtiel onder m’n huid – door juist niet ‘kwaadmakend onrecht’ in je gezicht te gooien – dat aan het eind de tranen best rijkelijk vloeiden in huize Filmofiel. Wat mogelijk het sterkste is aan deze documentaire, is dat het niet gaat om iemand die onterecht veroordeeld is (de misdaad is wel degelijk gepleegd, dus niks geen makkelijk-kwaadmaken-scoringsdrift hier), maar meer gaat over hoe een gezin omgaat met het gemis van…
Als fan van Saturday Night Live is de nuancering, die deze National Lampoon-documentaire toont, een enorm goede toevoeging aan mijn ‘fanschap’. Maar gelukkig is de ‘rivaliteit’ tussen deze grootmachten ook slechts een zijlijntje. Wat Drunk Stoned Brilliant Dead vooral is: een duidelijke, vrij straightforward reportage over de ontstaansgeschiedenis van een scherp-kritisch, humoristisch maandblad (waarin niets ’te ver’ kon gaan), dat zó succesvol werd dat niet alleen communicatiegoeroe Marshall McLuhan positief over ze was, maar ze…
El Father Plays Himself is een indrukwekkend portret van een vader-zoon-relatie, gecombineerd met de dynamiek van een filmset, waar de grens tussen werkelijkheid en film bewust wordt vervaagd. En dat levert een documentaire op die zóveel menselijkheid bevat, dat ik iets wil dat ik normaliter vaak verafschuw: een vervolg. Ben namelijk erg benieuwd hoe het nu tussen die twee is, zeker nadat de specifieke film – La Fortaleza – internationaal is uitgebracht (hij werd onder…
Soms heb ik de neiging, om teveel van m’n eigen ‘mind’ te projecteren op een film (of in dit geval: documentaire/concertregistratie). Maar als iets zo perfect ‘kloppend’ aanvoelt als American Utopia, dan vind ik het lastig om mijn enorm rijke beleving niet keihard van de daken te schreeuwen. Want David Byrne, voormalig frontman van Talking Heads, lijkt een groot deel van zijn carrière mijn (huidige?) ‘levensvisie’ te verkondigen: dat we allemaal wat verloren rondrennen in…
Weet niet zeker of het door die aanhoudende non-sociale coronawereld komt, of dat ik altijd hard geraakt wordt door documentaires over kunstenaars die het ‘gewone leven’ eigenlijk niet aan kunnen, maar deze – over komedie-held en Saturday Night Live-veteraan John Belushi – ontroerde me echt enorm. Naast een prachtige kijk in zijn leven (bij sommigen mogelijk enkel bekend als Jake uit film/band The Blues Brothers), aan de hand van interviews met ongelooflijk veel bekenden (check…
Allereerst: er is geen film-/documentairemaker die zoveel invloed op m’n eigen letterlijke ontdekking van de wereld heeft gehad als Werner Herzog. Zo ging ik voor een belangrijk deel raften op de Urubamba-river in Peru vanwege Michael Shannon’s ervaring in My Son, My Son, What Have Ye Done, terwijl m’n interesse in Peru en de Amazone zeker wel versterkt werd door Fitzcarraldo en Aguire, der Zorn Gottes. Dus toen ik hem in Fireball: Visitors from Darker…
Alex Gibney, in mijn ogen één van de beste en interessantste documentairemakers van de laatste 20 jaar (o.a. van Enron: The Smartest Guys in the Room en Going Clear: Scientology and the Prison of Belief), laat even zien hoe de wereld mogelijk ten onder zal gaan, als de Verenigde Staten zich als ‘voorbeeld’ aan de wereld blijft opdringen. In Totally Under Control toont ie namelijk hoe de über-neoliberale kijk van de Trump-regering op het instituut…