Nu kan ik wel heel makkelijk “Thelma & Louise on steroids” typen, maar ergens ‘mag’ ik dat niet, want moet eerlijk toegeven dat ik die Susan Sarandon-Geena Davis roadmovie nooit gezien heb (omdat het einde mij toen direct verklapt werd)..!! Maar Love Lies Bleeding lijkt zeker wel een soortgelijke opzet en/of thematiek te hebben ja, maar dan met een bodybuilder in één van de hoofdrollen. Waardoor ik deze film beter in een oneliner als “a…
Nee, deze remake heeft geen Patrick Swayze, geen Ben Gazzara, geen Sam Elliot, geen Kelly Lynch en geen “It’s my way or the highway!” Maar eerlijk gezegd: ik word een beetje moe van het moeten erkennen dat de ‘jeugd van tegenwoordig’ gewoon gewend moet zijn aan mindere kwaliteit. Al ben ik dan in hun ogen misschien ook wel een “ouwe lul”, maar deze 2024-versie van Road House is niks meer dan een simpele knokfilm, ditmaal…
“Ja, ik kijk eigenlijk bijna alles..!“, klonk m’n lichte verontschuldiging toen iemand me vroeg naar welke film ik gisteravond ging. Want als ik het echt superdruk had gehad, dan had ik dit vierde deel net zo makkelijk overgeslagen als het derde. Maar dat maakt natuurlijk ook weinig uit, want deze franchise is vooral leuk vanwege het trachten herkennen van alle stemacteurs en het ‘flitsende vermaak’. Qua verhaal is het namelijk 100% formulewerk. Iets dat ik…
“Alsof ‘shock-regisseur’ Larry – Kids, Bully – Clark een Coen-script heeft verfilmd“, was m’n eerste reactie na deze zwaar teleurstellende ‘lesbische actiekomedie’ van Ethan (zonder z’n broer) Coen. Een teleurstelling die ik nóg steviger voelde omdat ik me behoorlijk kapot ergerde aan (het ook redelijk rammelende Texaanse accent van) één van de hoofdrolspelers, misschien wel omdat ik haar onlangs juist erg goed en enorm cool, stoer en zelfverzekerd zag spelen in Sanctuary. Een vriendin naast…
Allereerst: ik wist vooraf dus niet dat er schijnbaar zes (!!) Dune-boeken zijn geschreven door Frank Herbert. Ten tweede: Dune: Part Two is qua productie en ‘grootsheid’ misschien wel het beste of vetste ooit gemaakt op sci-fi-gebied. En ten derde: qua spirituele beleving vond ik het eerste deel toch wel een stuk interessanter… En dit schrijf ik dus binnen 30 minuten nadat ik de lokale IMAX-zaal uitliep, waar ik dus wel werd weggeblazen door de…
“It feels like it’s written by A.I., maybe because of that writers’ strike last year..?”, hoorde ik een vrouw – in een New Yorkse bioscoop voor me – na afloop haar teleurstelling trachten te verwoorden. En hoe cool het ook is om een film te zien in de stad waar ie ook is opgenomen, de ‘uitlachsalvo’s’ richting het einde van deze nieuwe Marvel-Spider-familie-franchise-poging was waren aardig vernederd, maar helaas ook volkomen terecht! Want ondanks een…
Ehm, wat moet ik híer nou weer van vinden..!?? The Hunt is in elk geval één van de apartere films die ik de laatste tijd heb gezien (en ik kijk een best breed scala aan films), want deze over-the-top politieke, zwarte komedie kun je het best als ‘absurdistisch’ betitelen. Je moet namelijk een behoorlijk flinke mate aan quatsch accepteren om te genieten van uiteindelijk een paar best vette gevechten, vooral die tussen twee sterke vrouwen.…
Tja, als je Ed – The Transporter Refueled, Deadpool – Skrein als hoofd-bad guy cast, en het hem laat opnemen tegen Sofia – The Mummy, Settlers – Boutella, dan weet je als kijker natuurlijk allang dat je acteertechnisch niet naar de beste film van het jaar gaat kijken. Maar wat het ook aantoont, is dat deze productie – waarin behoorlijk wat geld is gestoken – niet op alle vlakken topkwaliteit nastreeft. Iets dat je logischerwijs…
Er was een tijd – lees: zo’n 25 jaar geleden – dat ik als testosteron-tiener behoorlijk enthousiast werd als ik de naam John Woo zag. Gisteravond was ik vooral behoorlijk verrást om zijn naam weer eens te zien, dit keer als regisseur van deze ‘Kerst-wraakfilm’. Ik heb namelijk al decennia niets meer van hem gezien volgens mij. Maar als Silent Night zijn huidige capaciteiten weerspiegelt, dan hoeft hij van mij ook weinig nieuws meer te…
Op zaterdagavonden heb ik wel eens zin in breinloze bullshit, en dat hoef je Pierre Morel geen twee keer te zeggen. Maar waar ik de simpelste film van het jaar verwachtte, bevatte Freelance geopolitiek gezien een best ‘mooie’ antikapitalistische boodschap. Die wordt natuurlijk wel veel te hip (en daarmee naïef) gelivestreamd, dus uiteindelijk is Freelance niet veel meer dan een John Cena-Alison Brie-Christian Slater-tussendoortje, waarvoor ze wel lekker een paar weken in de Colombiaanse jungle…
Bij een groot regisseur als Ridley – Alien, Blade Runner, Gladiator, The Martian – Scott weet je, dat als de actiescènes en vertelling wat afgevlakt aanvoelen, hij dus niet dát verhaal primair wil vertellen. Dus dat Napoleon een beetje als een samenvattende brugklas-geschiedenisles aanvoelt, dat móet dan toch wel de bedoeling zijn. Waarmee de focus komt op iets dat ik ook al bij Oppenheimer zag (en misschien dat Barbie hier thematisch ook wel bij ‘past’):…
Ondanks dat ik vooraf twee foutieve aannames deed – dat zowel Peter Dinklage als Jason Schwartzman ook in de ‘originele’ Hunger Games-films zaten (waarop dit dus een prequel is), waardoor ik dus foutief dacht dat ons ‘hoofdstelletje’ misschien wel eens voor bekend nageslacht zouden zorgen – vond ik vooral Coriolanus Snows ‘reis’ van protagonist naar z’n eigen antagonist beter dan ik vooraf durfde hopen. Waardoor ik dus aardig goed in het verhaal zat, dat na…