Yes, Asteroid City is een overduidelijke Wes Anderson-film (maar zonniger dan z’n meeste eerdere films), maar nog duidelijker is dat hij wil dat jij je als kijker continu beseft dat je naar een ‘film’ aan het kijken bent; of in elk geval: naar een verfilming van een toneelstuk waarvan het maakproces becommentarieert wordt door ‘onze’ verteller: Bryan Cranston. Waardoor ik me dus vanaf het begin al af zat te vragen: “Waarom wil ie ons continu…
Ja, The French Dispatch is zeer duidelijk een Wes Anderson-film. Maar misschien wel té duidelijk? Het is ook een hommage aan journalisten met lef (vooral die van The New Yorker in de jaren 50/60), een ode aan verhalen vertellen, met een knipoog naar de Nouvelle Vague. De film zit echter ook zó vol met Andersons (soms aandoenlijke, soms over-aanwezige) poppenkaststijl, met ontzettend veel leuke beeld- en taalvondsten, dat het niet raar is als je de…
Ik raakte aardig geïntrigeerd toen ik de vele positieve verhalen over het geanimeerde Spider-Man: Into the Spider-Verse hoorde. Na het winnen van de Golden Globe heb ik ‘m dan ook maar snel gekeken, en ik begrijp nu goed waarom deze film zo’n brede groep kijkers kan bekoren. Ten eerste is de film vanuit visueel-technisch oogpunt de meest authentieke comic-verfilming aller tijden, maar daarnaast hebben de schrijvers de vele verschillende Spider-Man-versies zo goed bij elkaar gekregen,…
Wederom een heerlijk avontuur van Wes Anderson, die vanwege z’n vorm – stop-motionanimatie – ook net wat meer speelruimte heeft om nóg fantasievoller te zijn. En met die speelruimte creëert Anderson een wereld waarop je tal van interpretaties en projecties los kunt laten, waardoor je eigen inbreng jouw beleving nog persoonlijker en/of rijker zal maken. Met een geweldig brede voice-cast, met afwisselend Anderson-alumni (als Bill Murray en Edward Norton) en ‘nieuwkomers’ als Harvey Keitel en…
Rustige diepgravende films over onderzoeksjournalistiek worden logischerwijs minder gemaakt, omdat dit soort journalistiek helaas ook langzaam aan het verdwijnen lijkt. Dat het onderwerp, waarnaar de journalisten onderzoek doen, helaas nog lang niet verdwenen is, dat geeft Spotlight niet alleen een enorme urgentie, maar toont ook het belang van gedegen en gebalanceerde journalistiek, iets wat in deze tijd van ‘instant meningen’ onder steeds meer druk komt te staan. Daarbij toont de film op goed subtiele maar…
Ik wist vooraf vrijwel niets over deze sci-fi-thriller. Had ik geweten dat deze nieuwe met Chloë – Kick-Ass, Let Me In – Moretz gebaseerd was op het eerste deel van een (geplande) trilogie, dan was ik niet zo teleurgesteld in het feit dat ik halverwege al voelde dat er weinig opgelost zou worden in deze film, en dat ik het inderdaad beter als een soort van aflevering in een dure TV-serie zou kunnen zien. Want…
The Butler vertelt het waargebeurde en (net niet genoeg) gedramatiseerde verhaal van een butler die onder maar liefst acht Amerikaanse presidenten diende in het Witte Huis, voornamelijk gezet tegen de achtergrond van de civil rights movements in de jaren 60 en 70 van de vorige eeuw. Vooral door Forest Whitakers sterke spel raakte deze nieuwe van Lee – Precious – Daniels me zeker wel, maar hoe ‘goedkoop’ die sentimentaliteit is laat ik nog even in het midden.…
Het probleem met Movie 43 is dat het eigenlijk geen film is, maar ’n soort van Upload Cinema van de meest foute en shockerende filmpjes die zogenaamd op internet te vinden zouden zijn. Conceptueel verpakt in ’n nogal flauwe strijd tussen ’n stel pubers, en ik dacht nog even dat de ‘film’ een heerlijk scherp randje zou krijgen richting de strapatsen die Hollywood steeds meer uit moet halen om mensen te verrassen, juist omdat ze…
Soms is het gewoon best gaaf om met geen verwachtingen een film in te gaan, of zelfs een slechte film te verwachten. Want dan kan een film best wel eens gewoon goed vermakelijk zijn. En dat was exact het geval bij Salt, die gelukkig lang niet zo slecht is als bijvoorbeeld Wanted. Aan de andere kant: waarschijnlijk zou ik me ook al vermaken als ik anderhalf uur naar een stilzittende Angelina mocht kijken ;). Toen…
De slechte recensies ten spijt dacht ik afgelopen dinsdag nog: “Hopelijk is deze film gewoon net iets te ongewoon voor ’t grote publiek en de recensenten, dus ik ga wél naar de sneak.” Ik moet zeggen: ik heb nooit gedacht aan weglopen, maar eigenlijk is Repo Men toch wel een flinke teleurstelling. Zeker als je in de cast Liev – Everything is Illuminated-regisseur – Schreiber, Forest Whitaker, Alice – City of God – Braga en…
Woodstock was voor mij altijd omgeven met tal van mysteries, dat de magie alleen maar groter maakte. Het kijken van een film die wat meer de achtergronden bij zoiets laat zien kan “gevaarlijk” zijn, omdat mijn “fantasie” toch wel erg mooi was, maar Taking Woodstock nuanceerde en versterkte mijn gevoel juist meer dan dat het iets van de magie weghaalde. En ik kreeg door deze film echt gruwelijk veel zin in het nieuwe festivalseizoen… Taking…