“Ja, ik kijk eigenlijk bijna alles..!“, klonk m’n lichte verontschuldiging toen iemand me vroeg naar welke film ik gisteravond ging. Want als ik het echt superdruk had gehad, dan had ik dit vierde deel net zo makkelijk overgeslagen als het derde. Maar dat maakt natuurlijk ook weinig uit, want deze franchise is vooral leuk vanwege het trachten herkennen van alle stemacteurs en het ‘flitsende vermaak’. Qua verhaal is het namelijk 100% formulewerk. Iets dat ik…
Holy smokes, wat een overweldigende maar ook behoorlijk onoverzichtelijke ride was dit zeg..! Initieel niet ingekocht voor de Nederlandse markt (wat ik nu ergens wel kan begrijpen), kreeg ik halverwege de gedachte, dat het verhaal mogelijk geschreven was door een knetterstonede moeder, die de problemen met (en ook liefde voor) haar dochter in één ‘ik ben stoned en alles lijkt met elkaar verbonden‘-verhaal wilde vangen. Maar wat blijkt: de film is van de twee Daniels…
Best ’n raar gevoel eigenlijk, om met tegenzin naar de bioscoop te gaan om die nieuwste van Jason Statham te gaan kijken. Na een stuk of vijftien films waarin hij exact dezelfde actieheld-met-Brits-accent speelt komt hij nu met Safe, over een voormalig politieagent die in a pickle geraakt met niet alleen de Russische én Chinese maffia, maar ook nog eens met een deel van de NYPD. En dan moet ie ook nog een jong Chinees meisje…