Greta (2018)

Iets dat tijdens het zien van deze nieuwe van Neil Jordan vrij snel door m’n hoofd schoot, en gedurende de film niet meer wegebde, was een aardig bezorgd: “Heeft Jordan een burn-out of herseninfarct of zo gehad, want deze man kon het toch ooit wél..?” Iets wat ik niet lullig bedoel hoor (zeker niet richting mensen die echt zoiets heftigs hebben meegemaakt), maar deze ‘mysterieuze thriller’ is onbedoeld komisch, en topacteurs als Isabelle Huppert, Chloë…

Elle (2016)

Elle is niet alleen Paul Verhoevens meest volwassen film, maar mogelijk ook zijn ‘beste’. Althans: als je film ziet als in potentie provocatieve uitdagende kunst, niet als plat vermaak. Want ook al heeft Elle zeker z’n zwartkomische momenten, dit is vooral een ontzettend interessante kijk in de ziel (?) van een nogal apart sterke vrouw, ongelooflijk goed gespeeld door Isabelle Huppert, waarbij Verhoeven z’n kenmerkende ‘mens versus/is monster’-thematiek niet eerder zo subtiel en menselijk verbeeldde. En…

Dead Man Down (2013)

Helaas… Ik denk wel te weten wat regisseur Niels Arden Oplev (o.a. van het eerste (Zweedse) deel van de Millennium-trilogie) met Dead Man Down wilde, maar uiteindelijk weet hij niet de juiste balans te vinden tussen karakterstudie en actiethriller. Als ik het positief uitleg, dan lijkt hij iets te graag de juiste rust te nemen en iets te geforceerd ’n goede film te willen maken. Als ik ’t populistischer en wat negatiever uitleg, dan heeft…

Amour (2012)

Het prachtige, indrukwekkende en subtiele Amour is deels ’n film over de onmogelijkheid om waardig oud te worden, maar net zo goed ’n verhaal over hoe liefde ‘groter’ kan zijn dan het leven. Vanwege het onderwerp en de rustige manier van vertellen (wat overigens 100% functioneel is) zal ’n ongeduldig publiek mogelijk moeite hebben met deze arthousefilm (die afgelopen mei de Gouden Palm won in Cannes), maar als je je mee laat voeren, dan zal het…