Gisaengchung (a.k.a. Parasite – 2019)

Het is dat Joon-ho Bong al vele jaren actief is (denk Memories of Murder, The Host, Mother, Snowpiercer én Okja), maar mocht je hem nog totaal niet kennen, dan zou je hem – na het zien van Parasite – best wel eens de Koreaanse Jordan – Us – Peele kunnen noemen, of de Koreaanse Yorgos – Dogtooth – Lanthimos. Want aan die films – en zeker ook de sfeer daarin – moest ik best vaak…

Madeo (a.k.a. Mother – 2009)

Koreaanse films zijn de laatste jaren behoorlijk aan een opmars bezig, althans: in mijn belevingswereld. Naast de spiritueel mooie films van Kim Ki-duk (Spring, Summer, Fall, Winter… and Spring, Bin-jip) strijden Park Chan-wook (van de ‘vengeance-trilogie’ met o.a. Oldboy) en Kim Jee-woon (I Saw the Devil, A Tale of Two Sisters) om de titel van coolste en hardste filmmaker van ’t land en maakte Bong Joon-ho eerder al indruk met z’n maatschappijkritische films als Memories of Murder en…