Het ‘belangrijkste’ (en misschien wel enige) dat je voorafgaand aan het kijken van Waiting for the Barbarians hoeft te weten, is dat dit verhaal van Nobelprijswinnaar J.M. Coetzee (die ook het scenario schreef) op film is vastgelegd door de Colombiaanse revelatie Ciro – Pájaros de verano, El abrazo de la serpiente – Guerra. Want dat topacteurs als Mark – Bridge of Spies, Dunkirk – Rylance, Johnny Depp en Robert – The Lighthouse – Pattinson in…
De reden dat ik deze film van Terrence – The Tree of Life, Days of Heaven – Malick ‘nu pas’ zag, is dat ik niet zo heel veel goede dingen over deze film hoorde. De reden dat de gemiddelde filmkijker niet zoveel goeds over dit kunstproject te melden heeft, is omdat het dus eerder een kunstproject genoemd kan worden, dat ’toevallig’ op film is vastgelegd. Dus als je een regulier plot en herkenbare karakterontwikkelingen verlangt,…
La odisea de los giles is een vermakelijk Spaans-Argentijns antihelden-verhaaltje, dat in het kort een mix is van Ocean’s Eleven, Welcome to Collinwood en The Best Exotic Marigold Hotel. Overduidelijke boekverfilming (met veel ‘pratende-gedachten-exposé’), maar dan wel van een schrijver die met een eerdere boekverfilming de Oscar voor Best Foreign Language Film won (een film die ik in m’n vorige recensie ook reeds aanhaalde, om een totaal andere reden overigens). Dat gaat met deze niet…
Eén van de meest opvallende dingen aan het kleine, maar fijn verrassende The Vast of Night, is dat dit de zelf-gefinancierde debuutfilm van een commercial-regisseur is, zonder dat je ergens aan ziet dat hij ‘slechts’ 700.000 dollar te besteden had (ter vergelijking: het budget van Nederlandse telefilms als Billy en Doodslag lag rond een miljoen euro). Maar daarmee toont Andrew Patterson dus ook direct, dat de rol van geld – bij het maken van een…
Ja, The Old Guard is vermakelijk entertainment, overduidelijk (en opvallend) gecast en -maakt met inclusiviteit in het achterhoofd, en lijkt eigenlijk een mix van (en/of jatwerk uit) Assassin’s Creed, Wonder Woman, Logan, Interview with a Vampire en Terminator: Dark Fate (waarbij ik ‘m qua kwaliteit zeker onder Logan en Interview… zou plaatsen, maar ook boven die laatste Terminator-film). Maar de reden dat een collega-recensent zijn oordeel vrij simpel terugbracht tot “X-Men: The Expendables Edition” zit…
Laat ik je vooraf geruststellen: dit is geen goedkope remake van Groundhog Day, ook al is het basisgegeven zo goed als gelijk. Iets dat overigens heerlijk terloops wordt genoemd door een perfect gecaste Andy – Saturday Night Live, Brooklyn Nine-Nine – Samberg, als hij uitlegt dat hij in zo’n “time-loopy thing you might’ve heard about” zit. Nee, Palm Springs is een heerlijk schattige en bij vlagen ook keiharde komedie over inderdaad een tijdlus, waardoor Sambergs…
Ik dacht zeker twee, maar misschien wel drie keer tijdens het kijken van Hamilton – een getapete versie van de mega-succesvolle Lin-Manuel Miranda Broadway-musical – dat ie al best lang duurde, maar dat ik opvallend weinig moeite had met deze lengte. Daarnaast, weet dat ik normaliter totaal geen fan ben van musicals. Als filmfan vind ik ‘het spelen van de close-up’-toneel-overacteren vaak al tenenkrommend, en als dan alle dialogen (en vooral ook gedachtes en motivaties)…
Dat Will – Anchorman, Saturday Night Live – Ferrells humor nogal wat overeenkomsten heeft met het behoorlijk campy Songfestival, dat kwam voor mij niet echt als een verrassing. Dus dat zijn heerlijke zelfoverschattende én -spottende humor perfect werkt in David – Wedding Crashers, The Judge – Dobkins ode aan die jaarlijkse muziek-extravaganza, bijgestaan door een geweldige Rachel – The Notebook, Midnight in Paris – McAdams, dat maakt het overduidelijke kopiëren van een werkende film- en…
Jon Stewart – bekend als host van Comedy Centrals scherp-satirische nieuws-commentaar-programma The Daily Show (hij was de voorganger van Trevor Noah) – toont met Irresistible wederom hoe gruwelijk scherp zijn kritische oog is, door met deze film niet alleen de spindoctors en corruptie in het Amerikaanse politieke systeem een veeg uit de pan te geven, maar ons als kijkers mogelijk ook wel… En het ‘enge’ aan deze film: er zitten stiekem ook zoveel feiten en…
Stiekem toch wel één van de verrassendste films die ik afgelopen jaar zag, deze heerlijk aparte Braziliaanse genre-mix met een duidelijk anti-westers-kolonialistisch/imperialistisch thema. En gaaf om een film te zien die uit zo’n duidelijk andere cultuur komt, en die zelfverzekerd een origineel verhaal vertelt, waarin psychotropische drugs, motorrijders in fluoriserende 80-ies trainingspakken, mysterieuze vrijheidsstrijders, waterschaarste, een vreemdelingenleger en heerlijk weirde muziek door elkaar heen gemixt worden. En dat allemaal gezet in die mystieke Zuid-Amerikaanse mix…
Spike – BlacKkKlansman – Lee wil nogal veel zeggen met Da 5 Bloods, en dat doet ie voor het overgrote deel met een duidelijke in your face-boodschap, een meer dan indrukwekkende Delroy Lindo en een aantal goede, vette en/of indrukwekkende scènes. Al voelde ik de hele film ook wel wat ongemak; deels doordat Lee het hele Vietnamfilmgenre onderuit schoffelt zónder te ‘de-agen‘, maar de film voelt bij vlagen ook wat in onbalans (al weet ik dus…
Yes, als Saturday Night Live-fan genoot ik ontzettend hard van Pete Davidsons (semi-)autobiografische The King of Staten Island, geregisseerd door iemand die nogal bedreven is in dit soort ‘grown child‘-verhalen: Judd – The 40 Year Old Virgin, Knocked Up, This is 40, Trainwreck – Apatow. Vooral de heerlijke én eerlijke dialogen vielen me op, al is het – zo in nabeschouwing – ook wel jammer dat veel heftige/interessante thema’s enkel aangeraakt worden (zelfmoordgedachtes, wat blowen…