Dámn!, zo’n ‘publieksverdeler’ had ik niet verwacht van The Grey, de nieuwe film van Joe – Narc, The A-Team – Carnahan met Liam Neeson in de hoofdrol. Terwijl aan de ene kant iemand nogal erg hoorbaar wilde tonen hoe ongeloofwaardig hij alles vond en aan de andere kant iemand af en toe opsprong vanwege de spanning, zat ik me af te vragen of de film niet een paar veel diepere lagen had dan je bij…
Wat was dat heerlijk genieten zeg, van Scorsese’s ode aan één van de grondleggers van cinema: Georges Méliès. Eindelijk werd 3D gebruikt als mogelijk toch wel de volgende stap in het filmmaakproces. En ondanks dat het een familiefilm is (en meteen de beste van de laatste twintig jaar?) over een jongetje dat leeft in een treinstation in Parijs, en helemaal geen film over de gevaarlijke straten van New York City, lijkt dit toch één van…
Interessante maar volgens mij niet geheel uit de verf komende film over een tweetal roodharigen die het gehad hebben met de wereld waarin ze gepest worden en op een Natural Born Killers-achtige road trip gaan. Dat is in het kort Notre jour viendra, een film die zeker lekker blijft hangen, maar die de gruwelijk hoge verwachtingen die ik had na ’t zien van de trailer helaas niet waarmaakt. Of zou ik iets gemist hebben..? Regisseur…
Raar om het niet-irriteren tijdens een ‘puzzelfilm’ als iets positiefs te zien, maar ik heb me redelijk tot aardig vermaakt met Man on a Ledge. De film zal buiten een ‘best cinematographic use of a Victoria Secret-push up bra‘-award weinig winnen en in veel van de rollen hadden net iets betere acteurs de film wel naar een hoger plan getild, maar de film bood genoeg spanning en zelfs wat sensatie. Daar moet ik wel bij…
Nu al één van de interessantste films van het jaar, deze HBO-film van Tommy Lee Jones, geschreven door Cormac – No Country for Old Men, The Road – McCarthy met twee geweldige hoofdrollen, voor Samuel L. Jackson en mr. Jones himself. Maar ook één van de ‘lastigste’ films van ’t jaar, want deze dialoog van 90 minuten in één ruimte biedt zoveel interessante stof tot nadenken dat je als kijker behoorlijk veel moeite moet doen…
Restless is een soort tragisch sprookje waarbij ik me (ook) even over ’n kleine drempel moest tillen, maar toen ik me kon laten ‘gaan’ in Gus Van Sants verhaal – over een terminaal ziek meisje dat aan het einde van haar leven nog even knetterverliefd wordt op een ‘begrafenis-crasher’ – raakte deze vrij aparte maar lieve film me aardig. Mooi… Mia – Alice in Wonderland, The Kids Are All Right – Wasikowska speelt Annabel, een…
Wat zullen ze op de set vaak gegrapt hebben over hoe handig dat toverstokje, dat Daniel Radcliffe in de Harry Potter-films gebruikte, in deze film zou zijn geweest. Deuren die niet open gaan: openus deuropenus. Geesten die het aardse bestaan niet los willen laten: latus lossus. Geesten die zonder logische reden wraak willen nemen op jonge kinderen: effectus verhogenus… Maar niets van dat, en met deze flauwe introductie doe ik The Woman in Black eigenlijk…
De afsluiter van het PAC-festival op zondag 5 februari was Shame, een indrukwekkende film over een succesvolle snelle kerel in het kille maar ook bruisende Manhattan, die gebukt gaat onder een nogal heftige seksverslaving. Van de vier films die ik tijdens het festival zag blijft deze toch wel het beste hangen. Waarschijnlijk vanwege de combinatie van onconventionaliteit, het onderwerp en de verrassende maar coole muziekkeuze. Michael Fassbender speelt Brandon, werkzaam bij een of ander high…
Wat deze film in de line up tijdens het PAC-festival afgelopen zondag deed weet ik niet. Ik heb iets ontzettend interessants gemist of mogelijk denkt men dat elke niet Engels- of Nederlandstalige film in het arthouse-circuit hoort. Headhunters is namelijk een aangename boekverfilming die het moet hebben van wat zwarte humor, maar vooral van een flink aantal twists. En dus is dit eigenlijk een leuke puzzelfilm, maar ik heb het gevoel dat er één zo’n grote fout…
De tweede film in het PAC-festival was dan misschien helemaal geen echte ‘arthouse-film’, maar wel een zeer aangename, af en toe hilarische en mooie Franse speelfilm over een aristocraat met een dwarslaesie wiens nieuwe 24-uurs verzorger uit nogal onverwachte hoek komt: de banlieu. Mogelijk was het wat vergezocht geweest als de film niet gebaseerd was op ware feiten, maar juist daardoor vermaakte deze Franse superhit (met meer dan 15 miljoen bezoekers in de Franse bioscopen)…
De eerste film die ik afgelopen zondag op het PAC-festival zag was A Dangerous Method, de nieuwe van David – The Fly, Eastern Promises – Cronenberg. En ik moet direct zeggen dat ik ‘m geweldig vond, zeker omdat ik erg veel affiniteit bleek te hebben met zowel Freuds als Jungs theorieën over onze psyche. De film vertelt namelijk het waargebeurde verhaal over de vriendschap en rivaliteit tussen Carl Gustav Jung en Sigmund Freud aan het…
Een film over een man die wordt ingehuurd om in de wilde natuur van Tasmanië de mythische Tasmaanse Tijger op te sporen en daarvoor al z’n skills zal moeten inzetten doet een spannende avonturenfilm met metafysische trekjes vermoeden, en ik denk dat het boek – waarop The Hunter gebaseerd is – daar ook wat meer mee zal spelen. Ik vond ’t zeker een interessante en prachtig geschoten film, maar heb toch ’t gevoel dat niet…