Holy smokes, wat spannend was deze film zeg..! Opvallend dat het ontbreken van iets van karakterontwikkeling me deze keer totaal niet in de weg zat, mede omdat de film daar – bedoeld of niet – juist een functionele reden voor lijkt te hebben. Voeg daar een cast aan toe die je de eerste tien minuten van de film van verwondering naar verwondering laat gaan (“Oh, hij ook nog!“, hoorde ik mezelf hardop zeggen), en zeker…
Waar het eerste deel nog het voordeel van mijn twijfel kreeg, vanwege het wat mysterieuze achter de redenen waarom die kids in die ‘patio’ in dat labyrint opgesloten zaten, daar moet ik toch eerlijk toegeven dat Maze Runner: The Scorch Trials gewoon een bij elkaar gejat verhaal vertelt, waarbij nog eens niet de beste stukken van The Hunger Games, Mad Max: Fury Road en menig ander post-apocalyptische film door elkaar lijken te zijn gehusseld. Nee,…
Deze Brits/Nieuw-Zeelandse western won op Sundance de Juryprijs voor World Cinema: Drama en kun je een beetje zien als een mix van Meek’s Cutoff en No Country for Old Men, alhoewel die ‘instant classic‘-status van laatstgenoemde Coen-film mogelijk wat te hooggegrepen is. Desalniettemin zie je dus wel degelijk overeenkomsten met No Country for Old Men, en niet alleen thematisch, maar ook door het opvallende gebruik van humor, het ongemakkelijke maar heftige geweld en de intelligentie in…
Jake Gyllenhaal doet weer een gooi naar een Oscarnominatie in deze vrij formulematige boksfilm over een bokser op zoek naar verlossing en de liefde van z’n dochtertje. Gedurende de gehele film spookte er in m’n achterhoofd echter continu de gedachte dat ik ooit gehoord had dat deze film gebaseerd was op een waargebeurd verhaal, wat uiteindelijk helemaal niet waar bleek. Dus als ik het verhaal dan beoordeel als een origineel verzonnen verhaal, dan heb ik…
Als ik je nu vertel dat Schone Handen, een interessante Nederlandse drama-thriller met verrassend goede acteerprestaties, geschreven is door één van de schrijvers achter The Broken Circle Breakdown, dan trek ik jouw verwachtingen mogelijk ook wat teveel omhoog. Als de trailer dat niet al gedaan had, want Schone Handen lijkt een perfecte film om met een licht intrigerende trailer te ‘verkopen’. En eerlijk is eerlijk: de film maakte mijn vrij hoge verwachtingen voor zo’n 75%…
Als je deze film serieus gaat beoordelen op karakterontwikkeling, verhaal, acteerwerk e.d., dan kun je hem op vrijwel alle vlakken afschieten. Ware het niet dat de film zichzelf ook nergens serieus lijkt te nemen (in tegenstelling tot die eerste Hitman-adaptatie uit 2007), acteur Rupert Friend in andere films/series al toonde zo’n rol met tien vingers in z’n neus te kunnen spelen en de film me eigenlijk nergens echt irriteerde, omdat ik vooraf natuurlijk al wist…
Door een probleem met m’n smartphone was ik van twee films, die ik weken geleden al zag, de aantekeningen kwijt die ik meestal direct na de film maak en die een basis vormen van m’n recensies. Waar dat bij Dope niet zo heel erg was, daar moest ik voor Dark Places toch aardig in m’n geheugen (en op internet) graven om de film weer terug te halen, wat sowieso een slecht teken is. Maar Dark…
Dit vijfde deel in één van de meest constante franchises ooit biedt eigenlijk precies wat je van een zomerblockbuster verwacht: hele vette actie, extra respect voor Cruise omdat ie al z’n stunts zelf doet, een ogenschijnlijk ingewikkeld maar uiteindelijk toch wat makkelijk (en ondergeschikt) plotje en een zeer (of té?) duidelijk aanwezige bad guy. Maar in één scène ook een interessante stukje dialoog over goed versus kwaad, mooi gebruik van één van de mooiste operanummers…
Eigenlijk zou het bij de beoordeling van een film geen snars uit moeten maken wie de regisseur is, maar toch lijkt dat in het geval van Self/less deels wel het geval. Toen ik namelijk pas achteraf wist van wie deze film is dacht ik: “Oh, dan heeft ie zich vrij rustig (in)gehouden, maar het verklaart wel waarom de film op details wel goed in elkaar zit.” Mocht je echter vooraf al weten wie de maker is,…
Het lastigste wat ik in deze recensie moet doen is trachten jouw verwachtingen niet al te hoog te maken, want eerlijkheid gebiedt me namelijk ook te zeggen dat ik met een best aardige glimlach de bioscoopzaal verliet gisteravond. Juist door mijn enorm lage verwachtingen was ik aangenaam verrast dat ik dit vijfde (!) deel misschien wel de beste vond na de eerste twee delen. Maar waar die eerste delen inmiddels tot de classics gerekend mogen worden,…
La isla mínima begint met prachtige topshots van een moerasgebied in Andalusië, in het zuiden van Spanje, waarna zich een vrij poëtische en ‘lome’ thriller ontspint waar op vrijwel alle vlakken de kwaliteit vanaf spat. Qua gevoel een beetje een mix tussen No Country for Old Men, Schneider vs. Bax, In Cold Blood, het eerste seizoen van True Detective en het Koreaanse Memories of Murder. Maar dan ook nog eens gezet tegen de paranoïde achtergrond van…
Kort door de bocht vind ik Kidnapping Freddy Heineken (a.k.a. Kidnapping Mr. Heineken) meer een behoorlijk achterhaalde – en mede daardoor een ontzettend saaie – reconstructie van één van de meest spectaculaire ontvoeringen uit de Nederlandse geschiedenis dan dat het een film is. Gebaseerd op het boek van Peter R. de Vries misschien wel meer waarheidsgetrouw dan De Heineken Ontvoering, maar dat was tenminste een interessante film met dramatische ontwikkeling. Die ontwikkeling ontbreekt hier volledig,…