Mogelijk is het wel de bescheidenheid van de meeste Belgische filmmakers die hen juist zo succesvol maakt (bijvoorbeeld t.o.v. veel Nederlandse makers), want ook al is D’Ardennen zeker niet de beste of meest opmerkelijke Belgische film van de laatste jaren, hij maakte mij als Nederlander wederom jaloers. Mogelijk dus wel vanwege de twijfel, die de jonge regisseur Robin Pront in interviews zegt gevoeld te hebben tijdens het maken van de film, want ondanks het wat…
Het eerste dat ik schreef na het zien van Tarantino’s The Hateful Eight was: “Sow, eindelijk houdt Tarantino zich weer wat in qua platte coolheid, al is Greg Nicotero’s niet voor niets ingehuurd als special fx make-up artist.” Daarna voelde ik vooral weer het ‘probleem’ dat ik inmiddels met vrijwel elke Tarantino-film heb: hij refereert ontzettend veel aan films van zijn grote helden, waardoor hij best wat symboliek ‘leent’ uit andere films, maar uiteindelijk lijkt…
De cameraman van Payback, The Fast and the Furious en Daredevil had waarschijnlijk vooral ideeën hoe hij extreme sporten in beeld wilde brengen, maar jammer dat hij als regisseur geen bal van het vak begrijpt, want veel dialogen en handelingen in deze remake – van die coole Keanu Reeves-Patrick Swayze-Red Hot Chili Peppers-surffilm uit 1991 – zijn echt lachwekkend slecht. Deels door het erbarmelijk mislukte scenario, wat ergens wel een interessante ‘slechterik-motivatie’ herbergt, maar vrees…
Yep, Black Mass lijkt op het punt te staan een classic gangsterfilm te worden, ondanks dat het (waargebeurde!) verhaal waarschijnlijk net te rustig verteld wordt om het mainstream publiek te bekoren. En ondanks dat één rol bij een tweede viewing wat door de mand lijkt te vallen, is het de regisseur van Crazy Heart en Out of the Furnace wél gelukt om Johnny Depp z’n beste acteerprestatie in lange tijd af te laten leveren, waarbij het intensieve make…
Damn, één van de betere films van het jaar, if you ask me. De maker van het prachtige Incendies en het commercieel succesvolle Prisoners komt nu met een gewelddadige, grijze en vooral ook cynische ‘opvolger’ van Steven Soderberghs Traffic, over hoe in de war on drugs moraliteit een nutteloze luxe is en diverse overheidsinstanties elkaar misbruiken om tot hun doel te komen. Een doel, waarin eigenlijk alle middelen geheiligd zijn en wat ook mijn kijk op…
Als ik je nu vertel dat Schone Handen, een interessante Nederlandse drama-thriller met verrassend goede acteerprestaties, geschreven is door één van de schrijvers achter The Broken Circle Breakdown, dan trek ik jouw verwachtingen mogelijk ook wat teveel omhoog. Als de trailer dat niet al gedaan had, want Schone Handen lijkt een perfecte film om met een licht intrigerende trailer te ‘verkopen’. En eerlijk is eerlijk: de film maakte mijn vrij hoge verwachtingen voor zo’n 75%…
Als je deze film serieus gaat beoordelen op karakterontwikkeling, verhaal, acteerwerk e.d., dan kun je hem op vrijwel alle vlakken afschieten. Ware het niet dat de film zichzelf ook nergens serieus lijkt te nemen (in tegenstelling tot die eerste Hitman-adaptatie uit 2007), acteur Rupert Friend in andere films/series al toonde zo’n rol met tien vingers in z’n neus te kunnen spelen en de film me eigenlijk nergens echt irriteerde, omdat ik vooraf natuurlijk al wist…
Als je Dope grondig gaat analyseren, dan zal de levendigheid van het scenario en de ‘van-hot-naar-her-springerigheid’ van het plot misschien wel symbool staan voor het feit dat de scheidslijn tussen goed en kwaad nooit zo rigoureus getrokken kan worden; dat het verschil tussen deze uitersten vooral ook iets is wat wij ons als samenleving wijsmaken. Maar ook zonder zo’n ‘grondige’ analyse is Dope vooral een zeer opvallende, leuke en bij vlagen hilarische film, juist omdat…
La isla mínima begint met prachtige topshots van een moerasgebied in Andalusië, in het zuiden van Spanje, waarna zich een vrij poëtische en ‘lome’ thriller ontspint waar op vrijwel alle vlakken de kwaliteit vanaf spat. Qua gevoel een beetje een mix tussen No Country for Old Men, Schneider vs. Bax, In Cold Blood, het eerste seizoen van True Detective en het Koreaanse Memories of Murder. Maar dan ook nog eens gezet tegen de paranoïde achtergrond van…
Kort door de bocht vind ik Kidnapping Freddy Heineken (a.k.a. Kidnapping Mr. Heineken) meer een behoorlijk achterhaalde – en mede daardoor een ontzettend saaie – reconstructie van één van de meest spectaculaire ontvoeringen uit de Nederlandse geschiedenis dan dat het een film is. Gebaseerd op het boek van Peter R. de Vries misschien wel meer waarheidsgetrouw dan De Heineken Ontvoering, maar dat was tenminste een interessante film met dramatische ontwikkeling. Die ontwikkeling ontbreekt hier volledig,…
Dat ik een week na het zien van deze nieuwe van Jaume – Non-Stop, Unknown – Collet-Serra zeer blij ben dat ik direct na afloop wat notities had gemaakt voor deze recensie, dat zegt wel wat. Ik was deze volgende in het ‘Liam-Neeson-in-actie’-genre namelijk alweer grotendeels vergeten, vooral omdat de film zó formulematig verloopt, dat ik halverwege de film letterlijk aan een vriendin vroeg of het haar wél iets interesseerde wat er met onze hoofdpersonen…
Son of a Gun is vooral een goed ‘vehikel’ voor een tweetal zeer getalenteerde acteurs, naast het feit dat het ook gewoon een goed stevig/Australisch tussendoortje is in het genre schaakspelachtige-actiethrillers-met-romantische-en-avontuurlijke-ondertoon. Lang niet zo rauw als bijvoorbeeld The Rover, maar Australische films hebben een rauwheid die de meeste Amerikaanse films ergens in de jaren 80 van de vorige eeuw zijn kwijtgeraakt. En die lichte ’tijdloosheid’ zorgt er aan de ene kant voor dat er weinig…