The Cobbler bewijst dat Adam Sandler platte komedies voortaan beter echt achter zich laat, want in meer serieuze, tragikomische rollen is hij zoveel beter. Gelukkig wordt dat door ‘grote’ regisseurs nog altijd gezien, want waar Paul Thomas Anderson hem al ooit geweldig inzette in Punch-Drunk Love, daar weet Thomas – The Station Agent, The Visitor – McCarthy ook het beste uit hem te halen, in dit New York-sprookje over een wel heel aparte schoenmaker… Het…
Gewoon een vrij makkelijk tussendoortje, deze oplichtersfilm waarin Will Smith wat van z’n oude glorie doet herleven, maar waarin hij ook wel wordt voorbijgestreefd door Margot – The Wolf of Wall Street – Robbie. Het schrijvers- en regisseursduo dat debuteerde met I Love You Phillip Morris en daarna het best geweldige Crazy, Stupid, Love. maakte zorgt er in elk geval voor dat je als kijker ook vaak niet weet wie nu wie oplicht, waardoor je…
Chris Rocks Top Five is een heerlijke zelfbewuste komedie die alle fans van New York-city zal doen verlangen naar die geweldige stad. Al is de film wel wat moeilijk te plaatsen, want naast een komedie is het af en toe ook een zeer leuke en zelfs best goede romantische talkie, maar ook een satire op alles wat showbusiness is, en ergens ook wel een fijne zelfkritische kijk op een artiest die zoekende is, waarbij je je…
Niet dat het verhaal van dit derde deel in de Night at the Museum-franchise nou iets is om over naar huis te schrijven, maar het einde maakt dit mogelijk wel de meest memorabale van de drie. Natuurlijk doordat maar liefst twee van de acteurs uit deze film na afloop “in loving memory” worden herdacht, maar ook omdat de film (en franchise) gewoon een mooi afgerond einde krijgt. Dat maakt het volgende mogelijk raar om te…
Kristen Wiig en Bill Hader doorstaan met ogenschijnlijk simpel gemak de test die alle goede komieken moeten doorstaan, want in The Skeleton Twins tonen ze allebei dat ze een serieuze rol ook met gemak aan kunnen. Dat wil overigens niet zeggen dat de film – met een behoorlijk zwaar onderwerp – niet ook bij vlagen grappig tot zelfs hilarisch is. En het is de verdienste van de vrij ‘jonge’ regisseur Craig Johnson dat deze film…
Scenarist David Koepps pogingen om ook als regisseur serieus genomen te worden werpen hun vruchten vooralsnog niet echt af. Van z’n vorige vijf regiepogingen zag ik er vier (Stir of Echoes, Secret Window, Ghost Town en Premium Rush), maar ondanks een behoorlijke diversiteit – Mortdecai valt in het genre “klucht” – is deze laatste zeker de minste in dat rijtje. Ondanks dat hij natuurlijk zelf moeten weten wat hij doet, lijkt het mij fijner als hij zich gewoon vooral…
Qua energie is Kingsman: The Secret Service redelijk vergelijkbaar met Kick-Ass, wat deels door het bronmateriaal en deels door dezelfde regisseur komt. Beide films gaan behoorlijk heftig over-the-top, ook qua geweld, maar waar Kick-Ass wat meer in balans was, daar zoekt Matthew Vaughn in Kingsman nogal veelvuldig de grenzen van het in balans zijn op. Dat daarin een paar keer flink uit de bocht wordt gevlogen is ook een kwestie van smaak, want waar ik…
Inherent Vice lijkt in eerste instantie een wat stonede film noir die nogal volgepropt is met vette scènes, scherpe oneliners, een hele verrassende en aparte voice-over en heel veel wiet. Maar zoals het alle meesterwerken van Paul Thomas Anderson (PTA) betaamt is Inherent Vice vooral een film die maar beter blijft worden, hoe langer hij nasuddert. Dus waar ik eerst dacht dat het vooral een leuke en grappige zijstap was van PTA, kan ik nu…
Een beetje het energieke, licht sci-fi en (daardoor) fantasieprikkelendere broertje van How to Train Your Dragon 2, want beide films zijn in mijn ogen duidelijke voorbeelden van hoe animatiefilms zowel voor kids als voor (‘pedagogisch verantwoorde’) volwassenen zeer bevredigend kunnen zijn. How to Train Your Dragon 2 verkent het grijze gebied tussen goed en kwaad iets beter dan Big Hero 6, maar deze is een stuk spannender, doordat ie zich in een meer herkenbare (en…
Ik vind het altijd fijn om te zien dat er nog altijd serieus goede films voor kinderen worden gemaakt, en ook dit tweede deel in de How to Train Your Dragon-franchise is wederom erg goed. Een stukje duisterder dan het energieke eerste deel, waardoor de pedagogisch verantwoorde thema’s mogelijk nóg interessanter zijn, maar daarnaast net zo avontuurlijk, leuk, meeslepend en cool… Het verhaal Waar het eerste deel vooral nog het temmen van de draken en…
Het is al vrij opmerkelijk dat deze film op een aantal los van elkaar staande waargebeurde feiten is gebaseerd. Maar wat nóg opmerkelijker is, is het feit dat je als kijker zo snel wordt meegezogen in het verhaal, dat dat grote papier-maché hoofd van één van de belangrijkste karakters vrijwel direct niet in de weg zit. Want Frank is inderdaad een heerlijk weirde film waarin de grens tussen quatsch en muzikale kunst met absurdistische humor wordt…
Gelukkig zag ik Birdman: or (The Unexpected Virtue of Ignorance) pas in 2015, anders was m’n keuze voor beste film van 2014 nóg lastiger geweest, want wat een geweldige, prachtige, technisch imponerende, scherpe en intrigerende film is Alejandro Iñárritu’s laatste zeg. Over de verraderlijkheid van het ego, de illusies en maskers die we allen nodig lijken te hebben, over faustiaanse keuzes en zoveel meer. Birdman is terecht genomineerd voor maar liefst negen Oscars en zó…