Fast & Furious 7 (2015)
De The Fast & The Furious-franchise is voor mij altijd een behoorlijke guilty pleasure geweest, met gelukkig meer toppers dan mislukkingen. En ondanks dat dit deel niet het ‘beste’ deel van de franchise is, is het – door de dood van acteur Paul Walker (pijnlijk ironisch in een auto-ongeluk) – wel het meest opmerkelijke deel, zeker als ze de franchise nu ook écht laten eindigen. Want vooral dan is het namelijk ook een zeer mooi eerbetoon aan Walker, waarbij fictie en realiteit compleet vermengd lijken…
Het verhaal
Behoorlijk geïntegreerd met het einde van Fast & Furious 6 blijkt dat de bad guy uit die film nog een oudere broer had, in de vorm van Jason – Transporter, Wild Card – Statham. Deze Deckard Shaw was ook degene die aan het einde van dat zesde deel Han liet verongelukken en daarna met een ‘cliffhangend’ telefoontje Dom (Vin Diesel) informeerde over z’n aanstaande wraak. En dat is waar dit zevende deel over gaat.
Maar dat is zeker niet de enige verhaallijn. Letty (Michelle Rodriguez) is namelijk nog altijd haar geheugen grotendeels kwijt, en dat zorgt ervoor dat ze nog wat minder stabiel is dan ze al was, wat heel even interessant aanvoelde. Maar het zorgde in elk geval voor een best goed ‘zijplotje’. Daarnaast blijkt dat een hacker een zogenaamde ‘God’s Eye‘ heeft ontwikkeld: een chip waarmee met ongelooflijke snelheid alle digitale systemen aan elkaar gekoppeld worden, waardoor je vrijwel iedereen overal ter wereld kunt vinden binnen een paar seconden. Waarom een hacker deze natte droom van de NSA überhaupt zou ontwikkelen is een vraag die je je niet moet stellen, maar het is dus wel hét perfecte object waar zowel Deckard als de in Azerbeidzjan opererende Afrikaanse crimineel Jakande (Djimon Hounsou) achteraan zit. Gelukkig krijgen onze helden hulp van Mr. Nobody (Kurt Russell), zeker fijn nu Hobbs (Dwayne – The Rock – Johnson) door Deckard het ziekenhuis in is geblazen. Oh ja, en dan vliegen er ook nog wat auto’s tussen die immens hoge wolkenkrabbers in Abu Dhabi.
Quatsch-met-saus
Bovenstaande is een term die m’n pa vroeger wel eens bezigde als iets compleet van de pot gerukt leek, en ik denk dat van alle F&F-films die term het meest van toepassing is op dit zevende deel. Het realisme van wat een mens fysiek aan kan werd gedurende deze franchise al vrij snel losgelaten, maar wat vooral Dom hier allemaal moet doorstaan zou zelfs Captain America doden volgens mij. Daarnaast zijn de visual effects (zelfs in een IMAX-zaal) af en toe wat ‘mwah’, hapert het verhaal wel enkele keren nogal (waar zijn bv. de reguliere politietroepen?), zijn de emotionele uitspraken niet altijd gefundeerd, deed het begin me even denken aan Spring Breakers (maar dan zonder de scherpe ondertoon), werd het flitsende camerawerk op een gegeven moment wat ‘too much‘ (maar mogelijk verraadt ik daarmee m’n leeftijd?) en kun je je dus afvragen of je Amerikanen wel zo’n God’s Eye wilt laten bezitten. Maar gelukkig maakte de energie die de film uitstraalt zelfs voor mij vrijwel alles goed, dus ik verwacht dat de primaire doelgroep veel meer dan tevreden zal zijn met deze film. Plus dat het eerbetoon aan Walker me op één of andere manier toch ook best wel raakte.
Crew & cast
Regisseur James Wan maakt hier z’n F&F-debuut, maar vooral horrorfans zullen hem kennen van Saw, Insidious, The Conjuring en Insidious: Chapter 2. Scenarist Chris Morgan schreef ook al de delen Tokyo Drift, Fast & Furious, Fast Five én Fast & Furious 6, dus vandaar dat dit zevende deel waarschijnlijk zo goed aansluit op vooral het vorige deel (al zitten er zeker ook links met de andere delen in). In die link met het vorige deel zie je dus wel dat men tijdens het schrijven van het zesde deel al wist dat dit zevende deel er zou komen, en nu vraag ik me dus af of ze ook al een achtste deel in gedachten hadden (of hebben). Mogelijk dat ze door de dood van Walker besloten hebben om dat toch niet te doen, wat wel een mooi teken van respect zou zijn. Denk dat ze ook veel fans zouden verliezen, als ze nu door zouden blijven melken…
Naast de vaste cast, waarbij je vooral ziet dat Michelle Rodriguez toch ooit mooi doorbrak met het boksdrama Girlfight, hield ik m’n hart wel wat vast door de toevoeging van Statham. Ik weet dat hij veel actiefans heeft, en mogelijk als ik nu tiener was geweest was hij ook wel een held van me geweest, maar de laatste jaren lijkt hij enkel nog naar z’n bankrekening te kijken bij z’n filmkeuze. Waar ik wel erg enthousiast van werd was van Tony – Ong Bak, Tom Yum Goong – Jaa, volgens mij de beste martial arts-acteur sinds Bruce Lee. Jammer eigenlijk dat z’n rol in deze film zo klein is, want ik zie hem liever een hele film lang geweldig knokken. En iemand waar ik vrolijk van werd was Nathalie Emmanuel, die hier de hacker speelt, maar die mij eerder al positief opviel als het mooie hulpje van khaleesi Daenerys Targaryen in Game of Thrones…
Final credits
Juist door die vermenging van fictie en realiteit, waarvoor volgens mij aardig wat visuele effecten zijn ingezet, is dit zevende (en dus hopelijk laatste) deel van deze franchise voor alle fans veel meer dan een must-see. Paul Walker stierf op 30 november 2013 in een Porsche Carrera GT, bestuurd door een vriend van hem (ook een professioneel racer), die in een bocht die bekend staat dat je daar goed kunt driften de controle over het stuur verloor en met 140 km/u tegen een betonnen paal en wat bomen klapte. Het voelt wat raar om te typen, maar het is bijna pijnlijk om te zien dat ze in de film zulke crashes wél overleven…